Vandaag eindelijk succes geboekt bij het verwijderen van de pan. De draagarmen werden nog aan iedere zijde door 4 bouten op hun plek gehouden. Eens deze verwijderd ben je er nog niet. Een belachelijk boutje om een kabel op zijn plek te houden houdt de dwarsbalk nog tegen. Eens dit verwijderd ben je er nog niet Het stuurhuis zit behoorlijk in de weg maar na voldoende manoeuvreren komt de dwarsbalk eindelijk onder de shark uit. De pan wordt nog op z'n plek gehouden door twee bouten die ik terug geplaatst had om vlot te kunnen werken, maar zelfs als deze er uit zijn kan de pan nog niet voldoende zakken. Nee, de slave cilinder van de koppeling moet er ook uit. Hoe ik het er allemaal terug in ga krijgen... Het is duidelijk dat er iets mis is met de vlotter van de olielevel meter. Deze week maar is zien welke stukken te bestellen en dan misschien, heel misschien, terug opbouwen dit weekend.
Na het slagen voor de TC was ik zinnens om eindelijk wat ritjes te doen. Helaas besliste de shark er anders over. Omdat ik met een lekje aan de carterplug blijf zitten, besluit ik deze terug los te draaien en even te kijken of we het kunnen oplossen. Ik weet dat er een kleine stukje materiaal weg is aan het vlak waar de pakking op zit maar dat was bij vorige olieverversingen nooit een probleem. Als ik de carterplug los schroef is het duidelijk dat de draad beschadigd is, er komen bramen mee. Een drama hoeft dat niet te zijn, ik ga de draad opnieuw tappen en hoop dat de plug dan wel weer zal aanschroeven. Dat de trouwe lezers van mijn blog voelen al wel aankomen dat het niet zo recht door zee zal zijn. Het zal niet de eerste keer zijn dat de draad opnieuw getapt werd, er schiet eigenlijk geen materiaal meer over en dus zit de plug los. Een helicoil is de volgende oplossing maar ook dat zal er gene zijn, in de karterpan ligt namelijk iets los. Het blijkt het vlottertje te zijn van de olieniveau meter. Het is meteen duidelijk waarom dat lampje bleef branden dus, dat het lampje uitging na het omdraaien van de draden van de oliedruksensor was niet meer dan toevallig. Een geluk bij een ongeluk dat ik het tijdig ontdek maar ik heb er eigenlijk genoeg van en sta op het punt te beslissen om de body off in gang te zetten. Ik ben op dat moment niet alleen aan het sleutelen en mijn collega sleutelaar kan me overhalen het niet op te geven maar er nog één keer voor te gaan. Ik ben tenslotte zo ver geraakt dat het sneuvelen is met de meet in zicht (eigenlijk op de meet zelf.) Om het vlottertje te bereiken moet de carterpan er af. 30 (dertig!) bouten,waarvan 4 goed bereikbaar, worden verwijderd maar helaas kan de pan niet ver genoeg zakken. De voorste dwarsbalk zit in de weg. Deze ondersteunt de motor dus ik vrees het einde maar met wat research meen ik een oplossing gevonden te hebben. Zelf een brug maken die de motor gaat dragen. Op het rennlist forum is dit met succes toegepast om de silent bloks te vervangen. 2 balken van 10 op 10 met daar een draadstang door met een oog moeten de motor dragen en zelfs, beperkt weliswaar, kunnen liften. Op zaterdag trek ik mijn sch®ijnwerkerskostuum aan en al snel zit de lift op z'n plaats. na het laten zakken van het stuurhuis worden één voor één de bouten van de draagbalk losgemaakt tot we bij de bouten aankomen waarbij de motor niet meer gedragen wordt. Het moment van de waarheid is daar: de bouten van de "lift" worden aangeschroefd en inderdaad de motor hangt nu aan de lift ipv.te steunen op de balk. Tot het eindresultaat komen we niet, de dwarsbalk wordt nog vastgehouden door de draagarmen van de ophanging en ik moet eerst maar is bekijken hoe we die laten zakken. Nog een beetje research dus. Ik vermoed wel dat het gaat lukken en dat de shark deze keer gaat meewerken. Ik heb duidelijk laten verstaan dat het de "laatste kans" is, ander wordt het alsnog een body off.
Geslaagd voor de TC. Wel een opmerking ivm.de ophanging van de benzinetank. Deze begint roest te vertonen. Een terechte opmerking van de heren van de controle die overigens zeer vriendelijk en zeer geïnteresseerd waren in de wagen. Er kon een praatje af over de resto zelfs. Thumbs up, als de NV België het goed doet mag het ook gezegd worden.
Vandaag spelen we een halve finale, de technische controle van morgen is de finale. Het flikkerprobleem is snel opgelost, gewoon de draadjes verwisselen. Het metertje blijft op 5 plakken maar dat deed het daarvoor ook al. Het heeft geen belang voor de TC, dus dat kan wachten. Vooraan zijn de banden te ver heen en laat ik ze vervangen door een ok stel dat nog op de gullideckels lag, ook de koplampen worden afgesteld. Een snelle poetsbeurt maakt de wagen presentabel. We zijn er klaar voor!
Ondanks dat ik zat te popelen om weer aan de wagen te beginnen, is het toch pas middag alvorens ik in actie schiet. Een nieuwe pakking voor de benzineleiding wordt gehaald en al snel kunnen we een startpoging wagen. Een fantastisch klankspektakel van een roffelende V8 streelt mijn oor. Yes!
Vloeistoffen worden verder afgevuld en plaatselijke rondjes gereden met een grote smile. En toch is het niet helemaal perfect. Het waarschuwingslampje van de olie blijft knipperen wat er initieel voor zorgt dat ik een liter te veel olie vul die vervolgens weer moet afgelaten en gevuld worden. De WSM zegt 7 liter dus ik beperk het tot 7 liter dit maal ongeacht wat het lampje meent te moeten vertellen.
In het hele proces heb ik de oliedruksensor vervangen dus ik ga eerst maar is uitzoeken hoe ik het "flikkerprobleem" kan oplossen. (De Jimmy B's van deze wereld moeten zich geen zorgen maken. :D ) De wagen draait mooi maar zolang dit geval blijft knipperen ga ik me toch ergens zorgen maken waardoor zorgeloos genieten net niet gaat lukken, al ben ik zeker dat alles ok is.
Voortbouwend op de vooruitgang van gisteren, gaan de werken vandaag verder. Eerst worden de twee bouten van de OAS vervangen door langere exemplaren. Ook de andere onderdelen (waaronder een nieuw oliefilter), darmen en aansluitingen vinden vlot hun plek en al snel kan ik de shark van de nodige vloeistoffen voorzien. Na een grondige research, een oliedraadje of 10 op verschillende fora, is de keuze gevallen op Valvoline, voornamelijk door hun hoog gehalte aan ZDDP. De koelvloeistof is rood van kleur en de olie op minerale basis, lijkt een dikke stroop. Als de shark met een 10-tal liter koelvloeistof en 5 liter olie gevuld is (er moet meer in maar dan kan het al is rondgepompt worden) , probeer ik een eerste start. Helaas was ik de kabel van de bobine vergeten aan te sluiten dus starten doet hij niet, maar vooral de strakke straal benzine die van de WUR gelanceerd wordt, maakt een einde aan de start ambities. Een nieuwe pakking voor de benzineaansluiting zal dinsdag wonderen verrichten.
Na de terugkeer uit Normandië afgelopen maandag was het nog 2 dagen wachten op de blockplate. Die was vorige vrijdag reeds in België maar de douane heeft een dag of 4 nodig gehad om te berekenen dat de NV.België 25 mag incasseren. Vandaag zijn we dan begonnen met de wederopbouw. Met de OAS ed. uit de weg is er alvast plaats genoeg om de bougie's te vervangen en die plaats is nodig want er zitten 2 prachtexemplaren tussen. Ik geloof nooit dat die slechts 3 jaar in de shark zitten. Aangezien we de OAS en waterbrug voor de tweede keer monteren gaat het iets vlotter. Mijn zelf gemaakte pakkingen worden dit keer vervangen door de "echte" en om het gepruts van vorige keer te voorkomen pas ik "nen truk van luie Charel" toe: dmv. een beetje vloeibare pakking worden ze op hun plek gehouden en kan ik alles rustig op z'n plaats zetten zonder handen tekort te komen. 1 van de 4 bouten van de waterbrug blijft een onbereikbaar pokkeding maar al bij al valt het mee. Toch moet er iets tegen zitten: de 2 bouten van de OAS zijn door toevoeging van de blockplate net iets te kort om ze op moment te kunnen zetten en draaien door. Morgen wat langere gaan halen en we kunnen beginnen afwerken en afvullen. Kan mij al beginnen kwaad maken in de TC
Vandaag de tijd gevonden om, na een extra motorflush, opnieuw de waterbrug en oas te demonteren. Er is een blockplate beschikbaar die moet voorkomen dat er olie naar het luchtfilter gestuwd kan worden. Hopelijk zit die op dit moment ergens boven de oceaan tussen de VS en België. Indien ja, dan moet ik volgende week nog een dagje sleutelen en kan het cruise-weekendje definitief geboekt worden.
De trip naar Frankrijk is ingekort, enkel Normandië staat nog op het menu maar met een gezond beestje en een gezonde shark zal de pret er niet minder om zijn, integendeel.
Deze afsluitende quote uit mijn vorige update moet je even in gedachte houden. Een nieuwe dag (31/07) in de garage begint onder een slecht gesternte; de bak Stella die sinds gisteren op is kan slechts vervangen worden door n sixpack. De lokale Delhaize heeft blijkbaar geen bakken Stella meer in het assortiment. Ik ben er niet achter gekomen of de baas van de lokale Delhaize, familiebanden heeft met een Fransoos die een Ierse Pub uitbaat. De Shark had gisteren alvast zijn ongenoegen laten blijken over de lege bak en weigerde te starten. Het was de eerste poging sinds het vervangen van de green wire maar ook deze ochtend wou hij niet. Ik betwijfel of de sixpack als onvoldoende wordt beschouwd door de shark dus ik ga er maar van uit dat ik de distributeur niet juist geplaatst heb. Enkel met geduld kan ik dit probleem oplossen. De rotor moet één klik per keer verzet worden en dan kunnen we na iedere klik alles weer monteren en proberen te starten. Er zijn maximaal 8 klikken te gaan maar reeds bij de 6e heb ik succes.
De hitte van de draaiende motor versnelt het drogen van de kleine klemmen en steuntjes van de lampenpartij. Na het opfleuren van de garage met de sixpack was ik namelijk begonnen met deze een RX5 badje te geven.
Op de eerste dag van de nieuwe maand mogen de klemmetjes en steuntjes weer in bad, een RX10 badje dit maal. Terwijl ze hangen te drogen spendeer ik de rest van de dag aan het terugplaatsen van de raammotors. Raammotors en deurbekleding hebben geen zin in een tripje Normandië denk ik want ze werken niet echt mee, maar aan het eind van de dag is ook deze horde succesvol genomen.
We komen korter bij de afreisdatum maar met enkel nog het terugplaatsen van de lampen en het vervangen van koelvloeistof en olie op het programma, zitten we redelijk op schema.
Helaas lijken ook de lampen er geen zin in te hebben en het terugplaatsen gaat moeizamer dan gedacht. Twee volle dagen lijkt deze klus in beslag te gaan nemen. Helaas was dat zonder de laatste lamp met bijbehorende (reeds licht beschadigde) lens gerekend. Met een simpele krak drukt het G.dv.R.se. Kl.t.d*#&%ç(!! alle hoop op een trip naar Normandë met de shark, de kop in.
Ik had eigenlijk geen zin meer om te vertrekken maar heb ondertussen een extra tripke gepland en vertrek donderdag dan maar met de DD naar Normandië. Op de extra trip zal ik mijn gram wel halen en bovendien heb ik zo de tijd nog om nog een extra verbetering aan te brengen aan de shark. Je leest het wel als het zo ver is. Van Normandië ga ik in stilte genieten met volle en lege glazen in de hand en toch ook n beetje "what if" op de D wegen.
Jazeker, maar of we met de shark vooruit gaan is weer wat anders. De afgelopen week is het "to do lijstje" verder aangepakt maar het meest memorabel zijn de bezoekjes aan de dierenarts die gelukkig beter aflopen dan verwacht. Hopelijk gaat het met de shark even goed aflopen. De "green wire" uit een vorig hoofdtuk is besteld en in afwachting van de blijde intrede, demonteren we de lampenpartij zodat we deze kunnen RX-en. De lenzen zijn te ver heen om er nog tijd in te steken. Tijdens het drogen wordt de alternator terug geplaatst en, na draden te verlengen en van nieuwe aansluitingen te voorzien, wordt ook de nieuwe oliedruksensor gemonteerd. Het opschuren van andere aansluitingen en massapunten is ook op kruissnelheid gekomen. Ondertussen is de "green wire" gearriveerd. Alvorens deze op de distributeur te monteren moeten we een stukje van de aansluiting halen. Helaas is ook onzekerheid ontstaan over de juiste positie van de distributeur, ik had het wel afgetekend maar geen foto genomen, nogmaals het bewijs dat je nooit te veel foto's kan trekken bij een resto/demontage. De WSM brengt echter raad; het vliegwiel op het BDP plaatsen om vervolgens de positie van de rotor te controleren. De kappen van de distributieriem dienen verwijderd te worden maar ik heb het waarschijnlijk juist afgetekend, oef! De trip naar Frankrijk is ingekort, enkel Normandië staat nog op het menu maar met een gezond beestje en een gezonde shark zal de pret er niet minder om zijn, integendeel.
De renners in de Tour genieten van een rustdag dus ik ga voor een lange etappe in de to do list. Zulke lijstjes zorgen er vaak voor dat de zaken gesmeerd lopen maar de rubbermat onder de wagen overdrijft in deze en dient ontdaan van een paar liter gemorste olie. Een olijke taak waarbij ik kan rekenen op vrouwelijke assistentie. De assistente beweegt zich, helaas, voort op het tempo van n rustdag. Een luiaard, U kent deze actieve diertjes wel, zou in een sprint met twee vlotjes als eerste over de meet komen. :D "In de olie zijn", is makkelijker in horizontale positie wat op zijn beurt weer bevorderlijk is voor het monteren van de vers bestelde oliedruksensor. Helaas gaat het feestje niet door; één van de draden moet verlengd worden, bij beide draden ontbreekt een stekker en aan pakkingen heb ik ook niet gedacht. Het schijnt vandaag niet een rustdag, maar een feestdag te zijn. Een feestdag waarbij niet werkende mensen worden gevierd door werkende mensen die vandaag niet moeten werken. Het olieplan kan opgeborgen worden. Aangezien ik een hekel heb aan mensen die niet moeten werken, ook al is het géén feestdag, werk ik verder. Massapunten en andere aansluitingen in het motorcompartiment worden geschuurd en schoon gemaakt waarbij extra aandacht gaat naar de connecties op de TSZ unit. Problemen met deze aansluiting zou, samen met de green wire, het plotse stil vallen om vervolgens niet te starten, kunnen verklaren. Het demonteren en inspecteren van de green wire brengt voldoende duidelijkheid. Dit gaat me 102,67 kosten. Er zijn mensen die daar niet voor moeten werken.
In etappe's, net als in de tour, krijgt het zekeringenpaneel een grondige poetsbeurt. Contacten van paneel en relais worden opgeschuurd en met contactspray bewerkt, en er worden nieuwe zekeringen gestoken. Col's zitten er niet tussen en op 3 ritjes van ongeveer 2 uur staat het paneel terug op z'n plek te blinken. Benieuwd of de komende dagen alles nog blijkt te werken. Er mag alvast 1 item van mijn to do list geschrapt worden.
Met het verwijderen van het zekeringen/relais paneel zetten we een volgende stap in het afwerken van de to do list. Het werkje neemt slechts 2 uur in beslag, meer kan ook niet want ik ben niet voor de tv weg te slaan als de tour uitgezonden wordt. Voor alle zekerheid worden de connectoren gelabeld en zekeringen en relais worden netjes in volgorde gesorteerd. Hier en daar valt er wat roest en kopergroen te bespeuren maar al bij al valt het nog mee.
Het is inderdaad maar 1 bout, wel ene waar ne mens 2 dagen (ja U leest het goed, twee dagen!) werk mee heeft. Het onding maakt deel uit van de oliedrukzender en is zo goed als onbereikbaar. Op donderdag heb ik zowat alles geprobeerd, zelfs met een oliefilter kettingsleutel. Enkel met een griptang krijg ik beweging in het onding maar de euforie is van korte duur, enkel de behuizing draait mee. Na 2 uur in ruglig ben ik, in tegenstelling tot wat in een bepaald eerbaar beroep gangbaar is, geen fluit opgeschoten. Enkel een kapotte oliedrukzender die nog steeds vast zit, is het resultaat. Nadat ik gisteren, met destruction in mind , reeds een nieuwe oliedrukzender bestelde, probeer ik het vandaag opnieuw maar het is duidelijk dat ik het best de alternator demonteer. Ook hier zijn de bouten niet goed bereikbaar maar als de alternator eindelijk uit de weg is, krijg ik sleutel 24 over de oliedrukzender en met een welgemikte peer van den hamer komt het onding los.
De afgelopen dagen maak ik werk van het lijstje uit m'n vorige post. De binnenbekleding van de deur gaat er weer af en de ramen worden weer op hun plaats gehouden door tape zodat ik de raammotors opnieuw kan reviseren. Vooral de motor aan passagierszijde is een probleem. Deze draait wat uit center maar als we duwen tegen de bal waar de rotor in draait, lijkt het probleem verholpen. Een klein stukje metaal moet er voor zorgen dat de bal op z'n plaats blijft en dat lijkt te helpen. Dat ballen op hun plaats moeten zitten is een evidentie maar wat vooral opvalt is het vuil dat zich heeft verzameld rond de tandwielen. Vorig jaar pas heb ik de motors gereviseerd maar toch zorgt een stukje vuil, in combinatie met een braam rond een tandwiel, voor een falende motor aan bestuurderszijde. Beiden worden vakkundig verwijderd en aan bestuurderszijde mag de zon weer schijnen doch aan passagierszijde blijkt een "strakke bal" niet de oplossing te zijn. In, uitgerekend, Hulst wordt een oplossing voor de strakke bal gevonden in de vorm van een occasie motor. Ook aan passagierszijde mag het weer heet worden De rest van de elektriciteit wil ik doen wanneer de wagen in de zon kan staan, de garage is immers te klein om met open deuren te werken. De regen gutst uit de hemel en dus besluit ik om de motor te flushen en de olie af te laten. (Alvorens daarop verder in te gaan heb ik een nuttige tip voor de aandachtige lezer : Uw Wc-borstel is gedurende jaren een vriend, geef hem dan ook een waardig pensioen!) Nadat ik de motor een kwartiertje stationair hebben laten draaien met het flush additief krijgt de olieopvanger een strategische plaats toe gewezen. Helaas besluit de carter om de eerste guts even strategisch, een cm of 10 voorbij de opvangbak te mikken. Ik slaag er wonderwel nog in om het oliefilter te verwijderen maar verlaat de garage toch maar. Over enkele dagen zal ik het resultaat van strakke ballen en gutsen nog wel is herbekijken.
Het is vandaag duidelijk geworden dat we er nog niet helemaal zijn. Na een korte stop aan een winkel valt de wagen na de start al snel weer stil en is niet meer in gang te krijgen. Een probleem dat zich, toen ik wagen nog maar pas had, vaker manifesteerde. Het was vanzelf weer weg gegaan en het is nooit duidelijk geworden wat het was. De wagen is bij de eerste technische controle terug buiten geduwd en weg gesleept bvb. Een beetje gemorrel aan de kabelboom loste het probleem meestal op en ook vandaag helpt dat. Oef. Research leert mij dat de connectie aan de TSZ unit wel is de boosdoener kan zijn en meer bepaald "the green wire". Deze kabel maakt een verbinding tussen distributeur en de TSZ unit en heeft in 928 middens een "cult" status. Thuis gekomen maak ik er meteen werk van om de elektrische problemen aan te pakken. Het achterste mistlicht werkt nog steeds niet en de linker koplamp heeft het, samen met mijn raammotor, ook opgegeven. Ik zit helaas met een Amerikaans elektrisch schema en dat maakt het er niet makkelijker op maar ik besluit om toch maar even terug grondige actie te ondernemen. ik zal eerst het zekeringen/relais paneel maar is demonteren en deftig oppoetsen. Programma voor de komende week:
-Paneel opkuisen. -Mistlicht achter aan de praat krijgen -Koplamp terug doen werken. -vocht verwijderen uit koplamp en alle glazen van de lichten maar is poetsen. -Raammotors reviseren -Interieurverlichting verder afwerken. -Green wire aanpakken. -Olie verversen -Naar de technische controle gaan -Gas geven :D
De afgelopen dagen zijn er wat kleinigheidjes afgewerkt. Het vervangen van het deurslot was eigenlijk een een vrij eenvoudige klus, al moet gezegd dat het slechts het buitenste deel betrof. De bekleding van de linkerdeur terug plaatsen valt ook mee al is het duidelijk dat die niet te veel meer gedemonteerd mag worden. Helemaal niet af geraakt want ik ben een vijs kwijt maar die komt wel terug boven. :D Het meeste tijd werd verspilt aan het opnieuw aansluiten van de elektrische spiegel. Ik had het van de eerste keer juist (een schema had ik niet dus al een geluk vond ik een vb. op het net) maar toch werkte het niet goed. Met een meettoestel en het schema ben ik een halve dag bezig geweest in de hoop met enige logica het probleem op te lossen om met contactspray en de originele aansluiting te eindigen. Het werkt wel ondertussen btw. De elektriciteit zal herbereken worden want ondanks mijn eerdere inspanningen met resultaat blijft de shark een elektrisch wonder. Morgen weer aan de slag met het meettoestel dus. Helaas zal ik mij ook mogen verdiepen in de CIS want echt lekker draaien doet hij alles behalve. Niet abnormaal naar 't schijnt als je de verschillende componenten gedemonteerd hebt maar ik vrees dat dat nog n hele klus gaat worden.
"Nee meneer, dat kunnen we zo niet zeggen. Uw boite gaat open moeten,
dan kunnen we zien wat er aan is. Ne prijs? Nee meneer, maar reken voor
het open en dicht doen op een 1200." Probleem opgelost door het vervangen van de bussen van het koppelstuk tussen boite en pook. Kostprijs 9,98. Tot daar de specialisten dus.
Het HVAC probleem is ook van de baan, we hebben koude lucht dus. Bovendien rookt de wagen niet meer dus het vervangen van de OAS pakking en pakkingen van de waterbrug hebben dat probleem ook verholpen. Dit alles is het gevolg van het plan om de massapunten proper te maken en de elektriciteit aan te pakken. Aan de massapunten is er niks gedaan en de elektriciteit is ook niet allemaal opgelost geraakt alhoewel ik die punten toch heb aangepakt. Die zullen dus de komende dagen herbekeken worden samen met het vervangen van het deurslot, de zender van de oliedruk, het finetunen van het schakelen en is bekijken of ik met injector cleaner en engine flush aan de slag ga. Maar eerst nog even nagenieten van de afgelegde kilometers.
Met het namaken van de pakkingen voor waterbrug/kleppendeksel begint de "reconstructie" Ik verkies om de nieuwe pakkingen niet te gebruiken aangezien het niet zeker is dat de bouten op moment gezet kunnen worden. Op deze manier maak ik een "testopstelling" zonder de nieuwe pakkingen te verknoeien. Ondanks de vele foto's is het niet meteen duidelijk waar alle aansluitingen weer zaten maar met behulp van de foto's, ws manual, onderdelen catalogus én mijn geheugen lukt het me de darmpjes weer hun bestemming te geven. Alzheimer is dan toch nog niet voor nu :D Op zaterdag slaag ik er niet in om alles af te krijgen maar ik koester de stille hoop dat ik op maandag de shark weer kan starten. Helaas is de maandag een beetje een "wij werken niet mee" dag. Bouten en moeren leggen zich verloren, alles dat men vastpakt valt, en om alles terug gemonteerd te krijgen moeten sommige onderdelen meermaals terug gedemonteerd en gemonteerd worden. Op het eind van de dag zit alles toch weer op zijn plaats op 1 pakking van een benzineleiding na. Niet toevallig is het de laatste schroef die er te veel aan is omdat voornoemde pakking het nodig vindt in het midden van de V bovenaan het blok te gaan liggen. Na een uurke gekloot waarin opnieuw een leiding verwijderd dient te worden teneinde het onding te pakken te krijgen, neem ik uiteindelijk wraak na eerst een bus remmenreiniger via de korste weg richting tuin te lanceren. Donderdag kunnen we een startpoging wagen. Ik weet het zeker :D
