De Franse schrijver en journalist Patrick Besson werd geboren op 1 juni 1956 in Montreuil. Zie ook mijn blog van 1 juni 2007 en ook mijn blog van 1 juni 2008.
Uit: Les Frères de la consolation
Maintenant, Srdjan et Gavroche déambulaient dans Belgrade, n'ayant même pas pris le temps de changer de vêtements ni de faire leur toilette. Le Serbe montrait au petit Parisien les endroits où il avait joué avec son frère aîné Milos quand ils étaient enfants. Il racontait comment Milos et lui se bousculaient dans les escaliers, chatouillaient le cul des poules, apostrophaient les marchands turcs. Srdjan avait demandé à Gavroche, une fois qu'il serait à Belgrade, de ne plus rien voler.
« _De toute façon, dit-il, tu vis maintenant au milieu d'une famille serbe et tu disposeras de tout ce qui est aécessaire à un garçon de ton âge.
_ Moi, j'ai une morale : chaque homme doit gagner son pain.
_ Tu n'es pas un homme, mais un garçon, et à Paris ton pain tu ne le gagnais pas, tu le volais. »
Srdjan apprenait quelques mots serbes à Gavroche, que l'autre retenait facilement, car dans cette tête bien faite on n'avait jamais rien mis et il y avait donc beaucoup de place. Gavroche devint en quelques heures un fanatique de la cuisine des rues belgradoises, avalant force burek et cevapcici avec le même appétit qu'il avait, à Paris, pour les glaces et les gâteaux. Même l'oignon cru ne le rebuta pas et il eut bientôt l'haleine matinale du vrai Serbe. En revenant vers la maison, il ne put s'empêcher de dire à Srdjan qu'à côté de Paris, Belgrade était une ville minuscule et qu'il allait s'y amuser beaucoup moins, surtout si on ne lui permettait pas d'y voler les gens.
« Ce n'est plus le moment de t'amuser, dit Srdjan, mais de travailler. Milena et moi, nous tenons à ce que tu fasses des études.
- Aïe, aïe, aïe, mais pourquoi diable suis-je allé me fourrer dans cette rue de la Chanvrerie, moi !...
- Tu n'as pas envie de devenir le premier médecin serbe ?
- II n'y a pas de médecin serbe ?
- Je ne crois pas, non...
- Et si je tombe malade, qu'est-ce que je fais ?
- Nous avons d'excellents vétérinaires."
Patrick Besson (Montreuil, 1 juni 1956)
De Engelse dichter en schrijver John Edward Masefield werd geboren op 1 juni 1878 in Ledbury, in Herefordshire. Zie ook mijn blog van 1 juni 2006 en ook mijn blog van 1 juni 2007 en ook mijn blog van 1 juni 2008.
Trade Winds
IN the harbor, in the island, in the Spanish Seas,
Are the tiny white houses and the orange trees,
And day-long, night-long, the cool and pleasant breeze
Of the steady Trade Winds blowing.
There is the red wine, the nutty Spanish ale,
The shuffle of the dancers, the old salt's tale,
The squeaking fiddle, and the soughing in the sail
Of the steady Trade Winds blowing.
And o' nights there's fire-flies and the yellow moon,
And in the ghostly palm-trees the sleepy tune
Of the quiet voice calling me, the long low croon
Of the steady Trade Winds blowing.
Tewkesbury Road
IT is good to be out on the road, and going one knows not where,
Going through meadow and village, one knows not whither or why;
Through the grey light drift of the dust, in the keen cool rush of the air,
Under the flying white clouds, and the broad blue lift of the sky.
And to halt at the chattering brook, in a tall green fern at the brink
Where the harebell grows, and the gorse, and the foxgloves purple and white;
Where the shifty-eyed delicate deer troop down to the brook to drink
When the stars are mellow and large at the coming on of the night.
O, to feel the beat of the rain, and the homely smell of the earth,
Is a tune for the blood to jig to, and joy past power of words;
And the blessed green comely meadows are all a-ripple with mirth
At the noise of the lambs at play and the dear wild cry of the birds.
John Edward Masefield (1 juni 1878 12 mei 1967)
Met zijn echtgenote, 1923
De Oostenrijkse schrijver Ferdinand Raimund werd geboren op 1 juni 1790 in Wenen. Zie ook mijn blog van 1 juni 2006 en mijn blog van 1 juni 2007 en ook mijn blog van 1 juni 2008.
Lied
Da streiten sich die Leut herum
Oft um den Wert des Glücks,
Der Eine heißt den Andern dumm,
Am End weiß keiner nix.
Das ist der allerärmste Mann,
Der Andre oft zu reich,
Das Schicksal setzt den Hobel an
Und hobelts Beide gleich.
Die Jugend will halt stets mit Gwalt
In Allem glücklich sein,
Doch wird man nur ein Bissel alt
Da gibt man sich schon drein.
Oft zankt mein Weib mit mir, O Graus!
Das bringt mich nicht in Wut
Da klopf ich meinen Hobel aus
Und denk Du brummst mir gut.
Zeigt sich der Tod einst mit Verlaub
Und zupft mich: Brüderl kum,
Da stell ich mich im Anfang taub,
Und schau mich gar nicht um.
Doch sagt er: Lieber Valentin
Mach keine Umständ, Geh!
Da leg ich meinen Hobel hin,
Und sag der Welt Adje!
Ferdinand Raimund (1 juni 1790 - 5 september 1836)
Litografie van Josef Kriehuber, 1835
De Duitse schrijver, essayist en journalist Peter de Mendelssohn werd op 1 juni 1908 in München. Zie ook mijn blog van 1 juni 2007.
Uit: Der Zauberer
Es sei in seinen jungen Jahren gewesen, als er (Thomas Mann..) mit seinem Bruder die Sommerwochen in Palestrina verbrachte, und dort habe er im steinernen Saal in der Nachmittagshitze urplötzlich, auf dem schwarzen Sofa sitzend, einen Fremdling erblickt, von dem er gewußt habe, daß er kein anderer als der Teufel gewesen sei.
Peter de Mendelssohn (1 juni 1908 10 augustus 1982)
De Australische schrijfster Colleen McCullough werd geboren op 1 juni 1937 in Wellington. Zie ook mijn blog van 1 juni 2007.
Uit: Morgan's Run
Every head save Richard Morgan's lifted and turned toward the door, where a bulky figure stood brandishing a sheet of flimsy. For a moment a pin might have been heard dropping, then a confused babble of exclamations erupted at every table in the tavern except for Richard Morgan's. Richard had paid the stirring announcement scant heed: what did war with the thirteen American colonies matter, compared to the fate of the child he held on his lap? Cousin James-the-druggist had inoculated the little fellow against the smallpox four days ago, and now Richard Morgan waited, agonized, to see if the inoculation would take.
"Come in, Jem, read it to us," said Dick Morgan, Mine Host and Richard's father, from behind his counter.
Though the noonday sun shone outside and light did diffuse through the bullioned panes of Crown glass in the windows of the Cooper's Arms, the large room was dim. So Mr. James Thistlethwaite strolled over to the counter and the rays of an oil lamp, the butt of a horse pistol protruding from each greatcoat pocket. Spectacles perched upon the end of his nose, he started to read aloud, voice rising and falling in dramatic cadences.
Colleen McCullough (Wellington, 1 juni 1937)
De Argentijnse schrijver Macedonio Fernández werd geboren op 1 juni 1874 in Buenos Aires. Daar studeerde hij in 1897 af in de rechten en werd hij eerst advocaat. Hij trouwde en kreeg vier kinderen. Toen zijn vrouw in 1920 stierf gaf hij zijn baan als advocaat op en werden zijn kinderen verder door hun grootouders opgevoed. In 1928 verscheen No toda es vigilia la de los ojos abiertos. Zijn beroemde roman Museo de la Novela de la Eterna, waaraan hij kort daarna al begon te schrijven, verscheen pas na zijn dood. Fernández schreef behalve romans ook verhalen, essays, gedichten en teksten die niet goed te kwalificeren zijn.
Uit: The Museum of Eternas Novel (Vertaald door Margaret Schwartz)
The genre of there-never-was, so frequently invoked, but without precedents, will make its debut here, since it has never existed itself, there never has been a there-never-was, yet there will be in the current year, and, as is only fair, in Buenos Aires, the first city of the world to present itself in this category, the only city that is equally good for the conclusion of a trip around the world as for the start of one, a city that serves this purpose for trips started wherever else, as various and continual world navigators have successively discovered, with any around the world tripswhether they start in Berlin or Rio de Janeirobeing consumed, without regard for its future plans, in Buenos Aires, where it lingers, whispering its disdain for the other legs of the trip, instead going off into the streets, tramways and public works of Buenos Aires, buying a little house, getting married, and producing offspring, all of which has the fullness and heroism of the fulminous completion of the whole trip.
With this genre, humanity will finally lay eyes upon the never-before-seen, a display of there-never-was; it wont be a bridge thats always dry, a conjugal frigidity, a religious war between peoples without religion, or other things that havent been seen. The never-before-seen will really be seen; this isnt fantasy, its something else: the first example in this genre will be a novel. Im just about to publish it, as the manuscript critics have already mentioned, admiringly, its a novel that has never been written before. And it hasnt been written yet, but theres only a little ways to go.
Such a collection of events is contained in the novel that theres practically nothing left over to happen in the streets, houses, and plazas; the papers, confronted with this lack of current events, will have to content themselves with citing the novel: the following exchange took place in the middle of the afternoon yesterday in the novel of Eterna; this morning the Sweetheart is smiling; the President of the Novel, responding in person to the rumors circulating among his numerous readers, told us that today he will positively launch his plan for the hystericization of Buenos Aires and the conquest, in the name of aesthetic salvation, of our population by humor.
Macedonio Fernández (1 juni 1874 10 februari 1952)
Onafhankelijk van geboortedata:
De Nederlandse dichter Dennis Gaens werd geboren in Susteren in 1982. Hij woont en werkt in Nijmegen en is lid van de literaire broederschap De Mugwumps, dat in 2006 debuteerde met de bundel Gootlanding. Daarnaast is hij werkzaam in de redactie van literair tijdschrift Op Ruwe Planken en tot voor kort als columnist voor Club Propaganda. Sinds kort werkt hij ook bij de Wintertuin, een literair productiehuis. In 2005 won hij de Nijmeegse voorronde van de door Passionate georganiseerde schrijfwedstrijd 'Write Now!' Hij trad op bij: Bunkerfestival, Wintertuin, Cafestival, Write Now, Onbederf'lijk vers, Lava Live, ViRi en Lowlands en de theatershows van de Mugwumps.
veertig graden
als we de kou hierbinnen
de ruimte geven
en onze koorts buiten
op straat laten spelen
ons zweet tussen
de groeven van klinkers
en door blaren in het asfalt
omhoog laten komen
de straat overstromen
lantaarnpalen laten smelten
dwars over de weg alleen
de stoep begaanbaar houden
met onze ruggengraat
door drempels breken
het bestemmingsplan
laten getuigen van
de onrust in onze botten
als we onze koorts
in straten laten razen
zijn we 38, 39, 40
dichterbij de zon
Dennis Gaens (Susteren, 1982)
De Vlaamse dichter en schrijver Jeroen Theunissen werd geboren in Gent in 1977. Hij studeerde Germaanse taal - en letterkunde. Naast leerkracht Nederlands en Engels is hij dichter en prozaschrijver, recenseert hij voor "De Tijd" en publiceert hij essays. Hij was ook writer-in-residence van het tijdschrift Yang, een voorrecht dat eerder onder andere Louis Paul Boon en Pol Hoste ten deel viel. Jeroen Theunissen publiceerde reeds gedichten in de tijdschriften "Deus ex machina" en "Dietsche Warande & Belfort". In 2004 verscheen zijn debuutroman De onzichtbare. Een jaar later debuteerde hij als dichter met zijn bundel Thuisverlangen. In 2006 verscheen Het einde.
Vergelijking met de dood
Met de dood is het als met een toerist die
het mooiste meest authentieke plekje niet vond
en aan de rotonde rondjes bleef draaien
omdat hij de plaatselijke taal niet verstond en
hoewel hij de weg in gebroken Engels kon vragen
aan een beleefde local die het nut voor commercie
wel inzag bleef de dood op een afstand rondjes
draaiend binnensmonds vloeken om zijn eigen inertie.
Jeroen Theunissen (Gent, 1977)
01-06-2009 om 00:00
geschreven door Romenu 
Tags:Patrick Besson, John Masefield, Ferdinand Raimund, Peter de Mendelssohn, Colleen McCullough, Macedonio Fernández, Dennis Gaens, Jeroen Theunissen
|
