Foto
Foto
E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Zoeken in blog

Mijn favorieten
  • Buddenbrookhaus
  • De Aanraking
  • De Contrabas
  • Frans Roumen
  • Frédéric Leroy
  • Georg Trakl
  • Hans Warren
  • Paul Celan
  • Romenu II
  • Thomas Mann
    Foto
    Georg Trakl

    Georg Trakl werd op 3 februari 1887 in het conducteurshuis aan de Waagplatz 2 in Salzburg geboren. Zijn vader, Tobias Trakl, was een handelaar in ijzerwaren en zijn moeder, die ook psychische problemen had, was Maria Catharina Trakl, (meisjesnaam Halik). Voorts had hij nog drie broers en drie zussen. Margarethe (doorgaans Grethe genoemd) stond hem het naast, zelfs zodanig dat sommigen een incestueuze verhouding vermoeden. Zijn jeugd bracht hij door in Salzburg. Vervolgens bezocht hij van 1897 tot 1905 het humanistische gymnasium. Om toch een academische opleiding te kunnen volgen, werkte hij tot 1908 in de praktijk bij een apotheker. Sommigen vermoedden dat hij dit vooral deed om zichzelf opiaten te kunnen verschaffen. Bij het uitbreken van WO I werd Trakl als medicus naar het front in Galicië (heden ten dage in Oekraïne en Polen) gestuurd. Zijn gemoedsschommelingen leidden tot geregelde uitbraken van depressie, die verergerd werden door de afschuw die hij voelde voor de verzorging van de ernstig verwonde soldaten. De spanning en druk dreven hem ertoe een suïcidepoging te ondernemen, welke zijn kameraden nochtans verhinderden. Hij werd in een militair ziekenhuis opgenomen in Kraków, alwaar hij onder strikt toezicht geplaatst werd.Trakl verzonk daar in nog zwaardere depressies en schreef Ficker om advies. Ficker overtuigde hem ervan dat hij contact moest opnemen met Wittgenstein, die inderdaad op weg ging na Trakls bericht te hebben ontvangen. Op 4 november 1914, drie dagen voordat Wittgenstein aan zou komen, overleed hij echter aan een overdosis cocaïne
    Foto
    Thomas Mann

    Thomas Mann, de jongere broer van Heinrich Mann, werd geboren op 6 juni 1875 in Lübeck. Hij was de tweede zoon van de graankoopman Thomas Johann Heinrich Mann welke later één van de senatoren van Lübreck werd. Zijn moeder Julia (geboren da Silva-Bruhns) was Duits-Braziliaans van Portugees Kreoolse afkomst. In 1894 debuteerde Thomas Mann met de novelle "Gefallen". Toen Thomas Mann met 21 jaar eindelijk volwassen was en hem dus geld van zijn vaders erfenis toestond - hij kreeg ongeveer 160 tot 180 goldmark per jaar - besloot hij dat hij genoeg had van al die scholen en instituties en werd onafhankelijk schrijver. Kenmerkend voor zijn stijl zijn de ironie, de fenomenale taalbeheersing en de minutieuze detailschildering. Manns reputatie in Duitsland was sterk wisselend. Met zijn eerste roman, Buddenbrooks (1901), had hij een enorm succes, maar door zijn sceptische houding tegenover Duitsland na de Eerste Wereldoorlog veranderde dit volledig. Stelde hij zich tot aan de jaren twintig apolitiek op (Betrachtungen eines Unpolitischen, 1918), meer en meer raakte hij bij het Politiek gebeuren betrokken. Zijn afkeer van het nationaal socialisme groeide, zijn waarschuwingen werden veelvuldiger en heftiger. In 1944 accepteerde hij het Amerikaanse staatsburgerschap. Tussen 1943 en 1947 schreef Mann Doktor Faustus (zie Faust), de roman van de 'Duitse ziel' in de gecamoufleerd geschilderde omstandigheden van de 20ste eeuw. In 1947 bezocht hij voor het eerst sinds de Oorlog Europa, twee jaar later pas Duitsland. In 1952 vertrok hij naar Zwitserland. Op 12 augustus 1955 stierf hij in Zürich. Twintig jaar na zijn dood, in aug. 1975, is zijn literaire nalatenschap geopend: dagboekaantekeningen van 15 maart 1933 tot 29 juli 1955, alsmede notities uit de jaren 1918 tot en met 1921.Belangrijke werken zijn: Der Zauberberg, Der Tod in Venedig, Dokter Faustus , Joseph und seine Brüder en Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull
    Foto
    Paul Celan

    Paul Celan werd onder de naam Paul Antschel op 23 november 1920 geboren in Czernowitz, toentertijd de hoofdstad van de Roemeense Boekovina, nu behorend bij de Oekraïne. Paul Celans ouders waren Duitssprekende joden die hun zoon joods opvoedden en hem naar Duitse christelijke scholen stuurden. In 1942 werden Celans ouders door de Duitse bezetter naar een werkkamp gedeporteerd en daar vermoord. Hijzelf wist aanvankelijk onder te duiken, maar moest vanaf juli 1942 in een werkkamp dwangarbeid verrichten. Celan overleefde de oorlog. Via Boekarest en Wenen vestigde Celan zich in 1948 in Parijs. Daar was hij werkzaam als dichter, vertaler en doceerde hij aan de prestigieuze Ecole Normale Supérieure. Vermoedelijk op 20 april 1970 beëindigde hij zijn leven zelf door in de Seine te springen.
    Foto
    Gerard Reve

    Gerard Reve over: Medearbeiders ”God is in de mensen, de dieren, de planten en alle dingen - in de schepping, die verlost moet worden of waaruit God verlost moet worden, door onze arbeid, aangezien wij medearbeiders van God zijn.” Openbaring ”Tja, waar berust elk godsbegrip op, elke vorm van religie? Op een openbaring, dat wil zeggen op een psychische ervaring van zulk een dwingende en onverbiddelijke kracht, dat de betrokkene het gevoel heeft, niet dat hij een gedachte of een visioen heeft, maar dat een gedachte of visioen hem bezit en overweldigt.”
    Foto
    Simon Vestdijk

    Simon Vestdijk (Harlingen, 17 oktober 1898 – Utrecht, 23 maart 1971) was een Nederlands romancier, dichter, essayist en vertaler. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden beschreef hij later in de Anton Wachter-cyclus. Van jongs af aan logeerde hij regelmatig bij zijn grootouders in Amsterdam, waar hij zich in 1917 aan de Universiteit van Amsterdam inschrijft als student in de medicijnen. Tijdens zijn studie die van 1917 tot 1927 duurde, leerde hij Jan Slauerhoff kennen.Tot 1932 is hij als arts in praktijken door heel Nederland werkzaam. In 1932 volgt zijn officiële schrijversdebuut met de uitgave van de bundel Verzen in De Vrije Bladen. Doorslaggevend voor Vestdijks uiteindelijke keuze voor de literatuur is zijn ontmoeting in 1932 met Eddy Du Perron en Menno ter Braak. Deze ontmoeting had tot resultaat dat hij redactielid werd van het tijdschrift Forum Kort daarop, in 1933, wordt zijn eerste novelle, De oubliette, uitgegeven. In hetzelfde jaar schrijft hij Kind tussen vier vrouwen, dat, eerst geweigerd door de uitgever, later de basis zal vormen voor de eerste drie delen van de Anton Wachter-romans. In 1951 ontvangt Vestdijk de P.C. Hooftprijs voor zijn in 1947 verschenen roman De vuuraanbidders. In 1957 wordt hij voor het eerst door het PEN-centrum voor Nederland voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur, die hij echter nooit zal krijgen. Op 20 maart 1971 wordt hem de Prijs der Nederlandse Letteren toegekend, maar voor hij deze kan ontvangen overlijdt hij op 23 maart te Utrecht op 72-jarige leeftijd. Vestdijk was auteur van ca. 200 boeken. Vanwege deze enorme productie noemde de dichter Adriaan Roland Holst hem 'de man die sneller schrijft dan God kan lezen'. Andere belangrijke boeken van Simon Vestdijk zijn: "Kind van stad en land" (1936), "Meneer Visser's hellevaart" (1936), "Ierse nachten" (1946), "De toekomst de religie" (1947), "Pastorale 1943" (1948), "De koperen tuin" (1950), "Ivoren wachters" (1951), "Essays in duodecimo" (1952) en "Het genadeschot" (1964).
    Foto
    Romenu
    Over literatuur, gedichten, kunst en cultuur
    17-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Patrick Hamilton, Hans Wollschläger, Jean Ingelow, Karl Gutzkow, Ebenezer Elliott, Paul Green

    De Engelse schrijver Patrick Hamilton werd geboren op 17 maart 1904 in Hassocks, Sussex. Zie ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

    Uit: Hangover Square

     

    „They used to rag him until it at last became an accepted thing. "Old Bone" was said to be in one of his "dotty" moods. Mr. Thorne used to be sarcastic. "Or is this one of your-ah-delightfully convenient periods of amnesia, my dear Bone?" But even Mr. Thorne came to accept it. "Extra ordinary boy," he once heard Mr. Thorne say (not knowing that he was overheard), "I really believe it's perfectly genuine." And often, instead of making him look a fool in front of the class, he would stop, give him a curious, sympathetic look, and, telling him to sit down, would without any ironic comment ask the next boy to do what he had failed to do.

    "Dead" moods-yes, all his life he had had "dead" moods, but in those days he had slowly slipped into and out of them-they had not been so frequent, so sudden, so dead, so completely dividing him from his other life. They did not arrive with this extraordinary "snap"-that had only been happening in the last year or so. At first he had been somewhat disturbed about it; had thought at moments of consulting a doctor even. But he had never done so, and now he knew he never would. He was well enough; the thing did not seriously inconvenience him; and there were too many other things to worry about-my God, there were too many other things to worry about!

    And now he was walking along the cliff at Hunstanton, on Christmas afternoon, and the thing had happened again. He had had Christmas dinner with his aunt, and he had gone out, as he had told her, to "walk it off." He wore a light raincoat. He was thirty-four, and had a tall, strong, beefy, ungainly figure. He had a fresh, red complexion and a small moustache. His eyes were big and blue and sad and slightly bloodshot with beer and smoke. He looked as though he had been to an inferior public school and would be pleased to sell you a second-hand car. Just as certain people look unmistakably "horsey," bear the stamp of Newmarket, he bore the stamp of Great Portland Street. He made you think of road houses, and there are thousands of his sort frequenting the saloon bars of public-houses all over England. His full mouth was weak, however, rather than cruel. His name was George Harvey Bone.“



     

     

     

    Patrick Hamilton (17 maart 1904 – 23 september 1962)

     

     

     

     

    De Duitse schrijver, essayist, vertaler, uitgever, historicus, organist en muziekwetenschapper Hans Wollschläger werd geboren op 17 maart 1935 in Minden. Zie ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2008 en ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

    Uit: Leitfaden a priori. Karlheinz Deschners Kriminalgeschichte des Christentums

     

    „Es ist ein Kreuz mit der Geschichte. Seit Olim wird sie aufgezeichnet, seit Cicero soll sie uns das Leben belehren, seit es die Ton- und Bildermedien gibt, kommt sie uns tagtäglich aus allen Landen frisch auf den Tisch, zum Greifen nahe: – was wird von ihr begriffen? Nicht viel mehr jedenfalls als einst und ehedem, in den vergleichsweise unterbelichteten Zeiten, so scheint es, denn sie selber ist nicht anders geworden und hat sich als Lebenslehrerin gegen sich selbst ersichtlich nicht bewährt. Immer noch dreht sich ihr Semper-idem im selben engen Zirkel; immer noch reißt sie die menschlichen Tat- Kräfte mit »Ideen« hin, deren einzige sichere Konsequenz von altersher Ruinen

    waren; immer neu noch kommt sie ihnen mit Kausal-Notwendigkeiten, deren einzige tod-sichere Folge Leichenberge sind; und über allem zieht, als ihr veritables Wappentier, der Pleitegeier der Vernunft

    seine gleichbleibenden Kreise. Nun ist das die biologische Not des Menschen selber, und ihre Linderung schreitet allenfalls in biologischen Epochen fort, nicht in geschichtlichen.

    Aber ein gewisser Lernprozeß wäre ja auch da nicht utopisch zu erhoffen, wo die Herrschaft des Stammhirns und seiner primordialen Antriebe ungebrochen mächtig geblieben ist, zumal ein Lernen

    aus unablässig identisch sich wiederholenden Vorgängen, aus denen sogar die Küchenschabe lernt –: ist unsere Wahrnehmung vielleicht nicht gut versorgt, ist sie, bei doch inzwischen leidlicher Ausrüstung, in deren Anwendung »gestört«?

    So also sehe Weltgeschichte aus der Nähe aus, notierte sich Robert Musil nach dem ersten Weltkrieg: »Man sieht nichts.«

    Nichts – das hieß: eben Ruinen und Leichenberge nur; nichts – das meinte: nichts von grandioser Notwendigkeit, nichts von einer, sei’s auch nur kümmerlichen, welthistorischen Idee.“

     

     

     

    Hans Wollschläger (17 maart 1935 – 19 mei 2007)

     

     

     

     

    De Engelse dichteres en schrijfster Jean Ingelow werd geboren op 17 maart 1820 in Boston, Lincolnshire. Zie ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

     

    Divided

     

    I
    An empty sky, a world of heather,
    Purple of foxglove, yellow of broom;
    We two among them wading together,
    Shaking out honey, treading perfume.

    Crowds of bees are giddy with clover,
    Crowds of grasshoppers skip at our feet,
    Crowds of larks at their matins hang over,
    Thanking the Lord for a life so sweet.

    Flusheth the rise with her purple favor,
    Gloweth the cleft with her golden ring,
    'Twixt the two brown butterflies waver,
    Lightly settle, and sleepily swing.

    We two walk till the purple dieth,
    And short dry grass under foot is brown,
    But one little streak at a distance lieth
    Green like a ribbon to prank the down.

     

     

     

     

    Jean Ingelow (17 maart 1820 – 20 juli 1897)

     

     

     

     

    De Duitse schrijver en journalist Karl Gutzkow werd geboren op 17 maart 1811 in Berlijn. Zie ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

     

    Sehnsucht

    O könnt' ich jene Töne wiedergeben
    Und jene purpurroten Farben malen
    Von Abendglocken und von Abendstrahlen
    Aus meiner Jugend erstem Liebeleben!

    O könnt' ich wieder durch die Gärten schweben -
    Die Abendnebel dampfen aus den Thalen
    Und einen Bund, beglückt von süßen Qualen,
    Umspinnen Elfen, die im Mondschein weben.

    Ich höre manchmal wie aus weiter Ferne
    Ein Glöcklein wieder mit bekanntem Schalle
    Und märchenhafter glüh'n die Abendsterne -

    Dann sag' ich wild, von innrer Kraft gedrungen:
    Ich will euch wieder, ihr Erinnerungen!
    Sie zucken wohl, doch bald verstummen alle.

     

     



    Karl Gutzkow (17 maart 1811 – 16 december 1878)

     

     

     

     

    De Engelse dichter Ebenezer Elliott werd geboren op 17 maart 1781 in Masborough, Yorkshire. Zie ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

     

    To Fanny Ann

     

    As the flower bloweth,
    As the stream floweth,
    Daughter of beauty,
    Do thou thy duty.
    What, though the morrow
    May dawn in sorrow?
    Ev’n as light hasteth,
    Darkness, too, wasteth:
    Morn then discloses,
    Raindrops on roses!
    Daughter of beauty,
    What, then, is duty?
    Time says, “Death knoweth!”
    Death says, “Time showeth!”

     

     

     

    Epigram

     

    Free Trade means work for beef, not bone;
    It means that men are brothers;
    That every man should have his own,
    And nobody another’s.

     

     

     

     

    Ebenezer Elliott (17 maart 1781 – 1 december 1849)

     

     

     

     

     

    De Amerikaanse toneelschrijver Paul Green werd geboren op 17 maart 1894 in Lillington, North Carolina. Zie ook mijn blog van 17 maart 2007 en ook mijn blog van 17 maart 2009 en ook mijn blog van 17 maart 2010.

     

    Uit: Oral History Interview with Paul Green, 1975

     

    „JACQUELYN HALL:

    You mentioned the rebellions that went on in the '30s, against the poverty and the whole sweep of industrialization by the working people, who gained this certain kind of self-consciousness and a certain kind of understanding of where they were and began to try to organize. There were many different kinds of things that happened in the '30s. Could you kind of talk about this … the Burlington Dynamite Case, for example? Some of the incidents of labor organization that you got personally involved in?

    PAUL GREEN:

    Well, in the South, the labor union, the trade union movement was slow and they never got started. Some of the reasons were that the people who came out of the Civil War depression and gradually awoke, like the Reynoldses, the Grays, the different people around and got the South started again. All around the South, the Carolinas, Georgia, a local fellow would get the idea and he would build him a little factory and then he would expand it. So, these were sort of landlords with a landlord's point of view and I know that down at Erwin, North Carolina right near where I was born, when I was a little boy, I would go by there with my father and we saw a lot of Negroes sawing and cutting down trees. We said, "What's happening?" and they said, "We are going to build a cotton factory." And the Dukes and Mr. Erwin, they changed the town's name, it was called Duke but it is now named Erwin, and that was early in the century. So, more local industry began to spring up everywhere and the people behind that, Mr. Erwin, was a good Episcopalian and he gave the money and helped build this Episcopal church down here, the new one and they were all, every darn one of them, good church members. Some of them taught Sunday School, like John D. Rockefeller, Sr. did. Each one of them also had that possessive point of view about his factory. He herded in these people, cheap labor. At Erwin, I used to go by and see these children at the noon hour come out of the factory all yellow. I tried to deal with it a little bit in that novel you just mentioned. Well, gradually, when the war came on, a lot of these mill people went to Europe and were treated with this doctrine and so on and saw some new things in the world and then the impact of the labor unions in the North and the Middle West began to seep in. Now and then, there would be a young man in the labor group here in the South who would speak out and later they began to rebel. Like at Burlington and Gastonia and all around.“

     

     


    Paul Green (17 maart 1894 – 4 mei 1981)

    17-03-2011 om 20:47 geschreven door Romenu  


    Tags:Patrick Hamilton, Hans Wollschläger, Jean Ingelow, Karl Gutzkow, Ebenezer Elliott, Paul Green, Romenu




    Inhoud blog
  • Erik Spinoy, Arthur Conan Doyle, Gérard de Nerval
  • Emile Verhaeren, Gabriele Wohmann, Urs Widmer
  • Annie M.G. Schmidt, Hanna Krall, Honoré de Balzac, Wolfgang Borchert, Gerrit Achterberg
  • Ruskin Bond, Rahel Varnhagen, Jodi Picoult, Lorraine Hansberry, Anna Jameson
  • Gunnar Gunnarsson, W.G. Sebald, Yi Mun-yol, Ernst Wiechert, Omar Khayyam, Markus Breidenich
  • Christi Himmelfahrt (Annette von Droste-Hülshoff)
  • Gary Paulsen, Peter Høeg, Lars Gustafsson, Jacint Verdaguer, Dorothy Richardson
  • Juan Rulfo, Adrienne Rich, Olga Berghol, Friedrich Rückert, Jakob van Hoddis
  • André Brink, G. K. Chesterton, Eduard Escoffet, Leah Goldberg, Mohsen Makhmalbāf, Hans Weigel
  • Mario Vargas Llosa, Walter van den Broeck, Nelson Algren, Chrétien Breukers, Lauren Weisberger

    Blog als favoriet !

    Archief per dag
  • 22-05-2012
  • 21-05-2012
  • 20-05-2012
  • 19-05-2012
  • 18-05-2012
  • 17-05-2012
  • 16-05-2012
  • 28-05-2011
  • 28-03-2011
  • 27-03-2011
  • 26-03-2011
  • 25-03-2011
  • 24-03-2011
  • 23-03-2011
  • 22-03-2011
  • 21-03-2011
  • 20-03-2011
  • 19-03-2011
  • 18-03-2011
  • 17-03-2011
  • 16-03-2011
  • 15-03-2011
  • 14-03-2011
  • 13-03-2011
  • 12-03-2011
  • 11-03-2011
  • 10-03-2011
  • 09-03-2011
  • 08-03-2011
  • 07-03-2011
  • 06-03-2011
  • 05-03-2011
  • 04-03-2011
  • 03-03-2011
  • 02-03-2011
  • 01-03-2011
  • 28-02-2011
  • 27-02-2011
  • 26-02-2011
  • 25-02-2011
  • 24-02-2011
  • 23-02-2011
  • 22-02-2011
  • 21-02-2011
  • 20-02-2011
  • 19-02-2011
  • 18-02-2011
  • 17-02-2011
  • 16-02-2011
  • 15-02-2011
  • 14-02-2011
  • 13-02-2011
  • 12-02-2011
  • 11-02-2011
  • 10-02-2011
  • 09-02-2011
  • 08-02-2011
  • 07-02-2011
  • 06-02-2011
  • 05-02-2011
  • 04-02-2011
  • 03-02-2011
  • 02-02-2011
  • 01-02-2011
  • 31-01-2011
  • 30-01-2011
  • 29-01-2011
  • 28-01-2011
  • 27-01-2011
  • 26-01-2011
  • 25-01-2011
  • 24-01-2011
  • 23-01-2011
  • 22-01-2011
  • 21-01-2011
  • 20-01-2011
  • 19-01-2011
  • 18-01-2011
  • 17-01-2011
  • 16-01-2011
  • 15-01-2011
  • 14-01-2011
  • 13-01-2011
  • 12-01-2011
  • 11-01-2011
  • 10-01-2011
  • 09-01-2011
  • 08-01-2011
  • 07-01-2011
  • 06-01-2011
  • 05-01-2011
  • 04-01-2011
  • 03-01-2011
  • 02-01-2011
  • 01-01-2011
  • 31-12-2010
  • 30-12-2010
  • 29-12-2010
  • 28-12-2010
  • 27-12-2010
  • 26-12-2010
  • 25-12-2010
  • 24-12-2010
  • 23-12-2010
  • 22-12-2010
  • 21-12-2010
  • 20-12-2010
  • 19-12-2010
  • 18-12-2010
  • 17-12-2010
  • 16-12-2010
  • 15-12-2010
  • 14-12-2010
  • 13-12-2010
  • 11-12-2010
  • 10-12-2010
  • 09-12-2010
  • 08-12-2010
  • 07-12-2010
  • 06-12-2010
  • 05-12-2010
  • 04-12-2010
  • 03-12-2010
  • 02-12-2010
  • 01-12-2010
  • 30-11-2010
  • 29-11-2010
  • 28-11-2010
  • 27-11-2010
  • 26-11-2010
  • 25-11-2010
  • 24-11-2010
  • 23-11-2010
  • 22-11-2010
  • 21-11-2010
  • 20-11-2010
  • 19-11-2010
  • 18-11-2010
  • 17-11-2010
  • 16-11-2010
  • 15-11-2010
  • 14-11-2010
  • 13-11-2010
  • 12-11-2010
  • 11-11-2010
  • 10-11-2010
  • 09-11-2010
  • 08-11-2010
  • 07-11-2010
  • 06-11-2010
  • 05-11-2010
  • 04-11-2010
  • 03-11-2010
  • 02-11-2010
  • 01-11-2010
  • 31-10-2010
  • 30-10-2010
  • 29-10-2010
  • 28-10-2010
  • 27-10-2010
  • 26-10-2010
  • 25-10-2010
  • 24-10-2010
  • 23-10-2010
  • 22-10-2010
  • 21-10-2010
  • 20-10-2010
  • 19-10-2010
  • 18-10-2010
  • 17-10-2010
  • 16-10-2010
  • 15-10-2010
  • 14-10-2010
  • 13-10-2010
  • 12-10-2010
  • 11-10-2010
  • 10-10-2010
  • 09-10-2010
  • 08-10-2010
  • 07-10-2010
  • 06-10-2010
  • 05-10-2010
  • 04-10-2010
  • 03-10-2010
  • 02-10-2010
  • 01-10-2010
  • 30-09-2010
  • 29-09-2010
  • 28-09-2010
  • 27-09-2010
  • 26-09-2010
  • 25-09-2010
  • 24-09-2010
  • 23-09-2010
  • 22-09-2010
  • 21-09-2010
  • 20-09-2010
  • 19-09-2010
  • 18-09-2010
  • 17-09-2010
  • 16-09-2010
  • 15-09-2010
  • 14-09-2010
  • 13-09-2010
  • 12-09-2010
  • 11-09-2010
  • 10-09-2010
  • 09-09-2010
  • 08-09-2010
  • 07-09-2010
  • 06-09-2010
  • 05-09-2010
  • 04-09-2010
  • 03-09-2010
  • 02-09-2010
  • 01-09-2010
  • 31-08-2010
  • 30-08-2010
  • 29-08-2010
  • 28-08-2010
  • 27-08-2010
  • 26-08-2010
  • 25-08-2010
  • 24-08-2010
  • 23-08-2010
  • 22-08-2010
  • 21-08-2010
  • 20-08-2010
  • 19-08-2010
  • 18-08-2010
  • 17-08-2010
  • 16-08-2010
  • 15-08-2010
  • 14-08-2010
  • 13-08-2010
  • 12-08-2010
  • 11-08-2010
  • 10-08-2010
  • 09-08-2010
  • 08-08-2010
  • 07-08-2010
  • 06-08-2010
  • 05-08-2010
  • 04-08-2010
  • 03-08-2010
  • 02-08-2010
  • 01-08-2010
  • 31-07-2010
  • 30-07-2010
  • 29-07-2010
  • 28-07-2010
  • 27-07-2010
  • 26-07-2010
  • 20-07-2010
  • 05-02-2010
  • 01-06-2009

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    J. C. Bloem

    De Nederlandse dichter Jakobus Cornelis Bloem werd geboren op 10 mei 1887 in Oudshoorn. Bloem stamde uit een stijlvolle, patricische familie. Op 12 mei 1921 verscheen eindelijk Het verlangen, vooral dank zij de krachtdadige hulp van zijn vriend Jan van Krimpen, die ook de typografie verzorgde In 1925 ontmoette Bloem de 19-jarige Clara Eggink. Het volgende jaar trouwden zij. Vrijwel tegelijk met de geboorte van hun zoon Wim op 8 september 1927 werd Bloem ontslagen bij de NRC. In mei 1928 werd Bloem benoemd tot griffier aan het kantongerecht De Lemmer, uit welk 'Friesch Cayenne' hij in 1931 werd overgeplaatst naar Breukelen. Afgezien van kleine opflakkeringen in 1924/25 en 1929 (samen vijf verzen), duurde het tot 1930 voor hij weer 'aan de schrijverij' raakte. Dit resulteerde in het jaar daarop in de bundel Media vita. Tussen 1934 en 1937, maar vooral in dat laatste jaar, schreef Bloem de verzen die uitkwamen als De nederlaag. Zijn Verzamelde gedichten verschenen in 1947, al spoedig enige malen herdrukt, en daarmee kwam eindelijk ook de officiële erkenning van zijn dichterschap: Constantijn Huygens-prijs (1949), P.C. Hooftprijs (1952), en ten slotte de grote Prijs der Nederlandse Letteren (1965). Na een langdurige ziekte die hem volstrekt hulpbehoevend maakte, overleed Bloem op 10 augustus 1966. Hij werd begraven in Paasloo (Overijssel).

    Foto

    Foto

    Rainer Maria Rilke

    Rilke werd op 4 december 1875 geboren in Praag. Hij had al naam gemaakt als dichter met zijn bundels Das Stundenbuch en Das Buch der Bilder, toen hij de literaire wereld versteld deed staan en wereldfaam verwierf met de publicatie van zijn twee delen Neue Gedichte in 1907 en 1908. Hij verzamelde daarin het beste werk uit een van zijn vruchtbaarste periodes, die hij grotendeels doorbracht in Parijs. Rilke was daar diep onder de indruk gekomen van Rodin, bij wie hij een tijdlang in dienst was als particulier secretaris. Rodin, zei hij later, had hem leren kijken. Dit kijken kwam neer op intense concentratie, om het mysterie te kunnen zien ‘achter de schijnbare werkelijkheid'. Latere en rijpere werken als Duineser Elegien (1912-1923) en het ronduit schitterende Die Sonette an Orfeus (1924) illustreren Rilkes metafysische visie op het onzegbare, dat haar verwoording vindt in een hermetische muzikale taal. Op 29 december 1926 overlijdt Rilke in het sanatorium in Val-Mont aan de gevolgen van leukemie. Enkele dagen later wordt hij, overeenkomstig zijn wens, begraven op het kerkhof van Raron


    Foto

    Foto

    K.P. Kavafis

    K.P. Kavafis werd als kind van Griekse ouders, afkomstig uit Konstantinopel, geboren in 1863 in Alexandrië (tot vandaag een Griekse enclave) waar hij ook het grootste deel van zijn leven woonde en werkte. Twee jaar na de dood van zijn vader verhuist het gezin in 1872 naar Engeland om na een verblijf van vijf jaar naar Alexandrië terug te keren. Vanwege ongeregeldheden in Egypte vlucht het gezin in 1882 naar Konstantinopel, om na drie jaar opnieuw naar Alexandrië terug te gaan. In de jaren die volgen maakt Kavafis reizen naar Parijs, Londen en in 1901 zijn eerste reis naar Griekenland, in latere jaren gevolgd door nog enkele bezoeken. Op de dag van zijn zeventigste verjaardag, in 1933 sterft Kavafis in Alexandrië. De roem kwam voor Kavafis pas na zijn dood, dus postuum. Deels is dat toe te schrijven aan zijn eigen handelswijze. Hij was uiterst terughoudend met de publicatie van zijn gedichten, liet af en toe een enkel gedicht afdrukken in een literair tijdschrift, gaf in eigen beheer enkele bundels met een stuk of twintig gedichten uit en het merendeel van zijn poëzie schonk hij op losse bladen aan zijn beste vrienden.


    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs