Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
17-12-2023
Mobile School
Beste Lezers,
De Warmste Week begint, de mijne zit erop.
Donderdag met de stapmaten tot Mechelen gestapt. Deze dag is een beetje uitgelopen. Een bezoekje aan een origineel cafeetje ging nog wel. Het tweede bezoekje viel iets langer uit. Het betrof hier een zeer origineel en prachtig etablissement alwaar men goed gebrouwen bier kon degusteren.
Enkel het eerste uur in de morgen hebben Jan en ikzelf een streepje zon gezien. Michel, die in Boom was aangepikt, bracht als het ware het gure weer mee. Maar niet getreurd, na de bokes met de bijhorende drank kwam Rumst in zicht. Een babbel met een gewezen collega van Jan en Michel nam enige tijd in beslag. Het was hun van harte gegund. Even verder was het dijkpad gesperd. Volgens Jan stond er geen goed verbodsbord. Als er geen manneke in of op staat zou men als voetganger wel doorkunnen.
Het bord C3 verbiedt toegang voor iedere bestuurder. Het bord C 19, dat er stond, verbied toegang voor voetgangers. Helaas, na enkele honderden meters bleek de tunnel onder een laadkade afgesloten. En dus konden we via het dorp gaan om daarna terug het dijkpad te bereiken. Eens de blauwe bruggen voorbij kwamen we aan het begin van de Rupel, de monding van de Nete in de Dijle. Aangekomen aan het Zennegat waren we getuige van de versassing van een duwbak, geladen met stenen. Daar we graag aan de overkant van de Zennevaart liepen was enig geduld op zijn plaats. De voetgangersbrug werkt eerder aan de trage kant.
Het was een donkere dag en die liep stilaan op zijn eind. Alvorens Battel was bereikt viel de duisternis. En hier begint het verhaal van de mooie etablissementen.
Via de Hoge Weg bereikten we - In Het Bergsken dat de Michel kende omdat hij er al eens passeert als hij met zijn vrouw gaat fietsen. Een open haard bracht wat warmte want het was heel de dag nogal vochtig weer. De kroegbaas was eerder van het stille type en dus volstond één palmke. Voor Battel dorp, in de Battelse Bergen straat, meende Michel zich te herinneren dat hun gewezen collega, Rita, daar woonachtig was. Toeval of niet, hij belde aan de juiste deur. Een vriendelijke dame keek even verwonderd naar drie figuren met rugzakken - in het donker. Maar de Jan werd onmiddellijk herkend. Een hartelijke omhelzing viel beide telefon mannen te beurt. Ondertussen was ook de echtgenoot erbij gekomen.
Omdat we weigerden binnen te komen vanwege het latere uur en de vuile schoenen viel het voorstel om in de kroeg om de hoek een pint te drinken.
Die tweede kroeg in Battel deed me met verstomming staan. De parochiekerk was verkocht aan brouwerij Het Anker in 2019. Bij de verkoop overeenkomst stond gestipuleerd dat het gebouw zijn uiterlijk diende te behouden met behoud van de glasramen. Het orgel werd overgeplaatst naar een andere kerk, het altaar verwijderd en het valse plafond verwijderd. Wat er nu te zien is, den Batteliek, zou ik magnifiek durven te noemen.
(De straat die de Hoge Weg met de Battelse Bergen straat verbind is de Baron Eduard Empainlaan.
De Empains waren bijzonder invloedrijk in Battel. Zij bouwden er een vrij imposant kasteel. De baron heeft er zelf amper gewoond, maar zijn zus, Madame Denis, is tot hoogbejaarde leeftijd in Battel blijven wonen.
Het kasteel is afgebroken, en er rest nog weinig tastbaars van de aanwezigheid van deze familie in deze Mechelse uithoek. Alleen de door de familie gesponserde glasramen in de Battelse kerk vertonen met grote fierheid de naam van de schenker.)
Op de koop toe is binnen in een mini brouwerij geïnstalleerd. Het brouwsel wordt ter plaatste geserveerd. Hun pils is zeker te smaken. Andere bieren zijn er niet veel maar regelmatig wordt er geëxperimenteerd en als het wordt gesmaakt door het publiek wordt het door de grote broer verder geëxploiteerd. Uiteraard kan je er ook eten. Te zien naar de bezetting op een donderdag avond lijkt het me voortreffelijk.
Het Anker is een familiebrouwerij die al 5 generaties lang bier brouwt in het Groot Begijnhof van Mechelen. In Stokerij De Molenberg, de 17e-eeuwse familiehoeve en stokerij in Blaasveld, wordt er op basis van het moutbeslag van Gouden Carolus Tripel een verfijnde Belgische whisky gestookt.
Deze info en deze van de kerk kreeg ik van de echtgenoot van Rita. Die was als voorzitter van de Kerkfabriek verantwoordelijk voor de verkoop en het opstellen van het contract. Gelukkig is deze man ook sterk geïnteresseerd in het verleden en hadden we al vlug een groot raakpunt. Hij heeft dus ook al veel tijd gestoken in het archiveren, o.a. van de kerk archieven van Battel.
Tegen achten bereikten we station Mechelen maar helaas, twee minuten te laat. Dus was het nodig om nog een uurtje te wachten. Die tijd werd gespendeerd aan een laatste palm.
De volgende morgen waren de spieren, na de 33 km van de vorige dag, voldoende hersteld om het stuk tussen Mechelen en Leuven te wandelen. Het kanaal Leuven Dijle ben ik alleen gegaan en halfweg de middag stond ik al op de met. (De honger werd gestild tijdens een tussenstop in De Brousse in Tildonk.)
Het stadhuis van Leuven is een van de bekendste gotische stadhuizen ter wereld en staat op de Grote Markt van Leuven.
De plannen voor het stadhuis van Leuven zijn gebaseerd en geïnspireerd op het Stadhuis van Brugge. Het Brugse stadhuis is een van de oudste in België en stond, naast dat van Leuven, model voor onder meer het stadhuis van Oudenaarde, Brussel en Gent.
Er staan in totaal 149 beelden in de gevels. De figuren op de voetstukken dragen allen Bourgondische kledij, de figuren in de nissen dragen kledij uit de periode waarin ze geleefd hebben. De figuren op de benedenverdieping beelden onder meer geleerden, kunstenaars en historische figuren uit het Leuvense uit. De eerste verdieping toont figuren die de gemeentelijke vrijheden symboliseren en de patroonheiligen van de parochies. Op de tweede verdieping staan alle heersers over de stad, van de graven van Leuven en de hertogen van Brabant tot Leopold II, hoewel Willem I en Leopold I ontbreken. De nissen in de torens werden gevuld in 1895-1913 met 87 beelden. Zij kregen Bijbelse figuren.
Ondanks de weekdag leek het alsof in Leuven iedereen verlof had. Het moet gezegd dat de kerstversiering het stadhuis bijzonder mooi maakt.
Terug in Temse bleek iedereen in het donker te vertoeven. Maar goed dat er nog kaarsen bestaan, het maakte het Schrijverke tot feeërieke kroeg. Alweer een kroeg zou je denken, maar in dit geval was het zeer zeker van de dorst.
Afijn, zaterdag kon ik met Filip mee naar Leuven om daar de challenge te voltooien. Dat is dan ook gelukt en het mag gezegd, het heeft een mooi bedrag voor Mobile School opgeleverd. Maar de actie loopt nog door tot eind december.
Dus voor diegenen die Duwmee nog wensen te steunen, mijn teller staat nu op 500 plus.
