Het is me gelukt om kampioen van Temse worden in het vrijspel, biljarten!
De finale vorige zaterdag begon enigszins moeilijk maar na enkele missers en een mooie afleg van de tegenstander liep het ineens op
wieltjes of beter uitgedrukt: ze rolden.
De receptie na de andere finales liep ik echter mis.
Alhoewel, Barbara vieren is ook niet te missen. Juist bijtijds was ik in Kruibeke om mee op te stappen met het korps doorheen de gemeente. De zon kwam er eventjes doorheen en de bevelvoerder besliste om geen lange jas aan te doen. Na het bezoek aan een van de weinige bierhuizen was de temperatuur zo dat die jas wel van pas had gekomen.
Dat probleem van wel of geen jas is ontstaan toen de overheid in Brussel besliste om bij de brandweer hervorming geen uitgangsuniform meer te voorzien. Zo komt het dat de oudere brandweermenen en de pensioenmannen nog zon jas hebben. De jeugdigen kunnen dan weer profiteren van een volledige garderobe interventie kledij. In onzen tijd had je een overall, een paar botten, een lederen vest en een helm. En natuurlijk dat uitgangsuniform. Maar daar kom je alleen mee buiten om te vieren. En laat vieren nu iets zijn waar ze in Brussel alles van weten maar niet willen delen.
Het avondfeest maakte het weer allemaal goed. De mooi ingerichte en verwarmde garage is eigenlijk een ideale plaats om er eens in te vliegen. Geen last van buren of te kort aan parkeerplaats, een gezellige sfeer en smakelijk eten, wat kan een pompier meer wensen. Dansen. Dat heb ik gedaan.
Op zondag morgen was het precies of ik had een tocht van 50 km gedaan. Tegen tienen was ook dat weer achter de rug.
Genoeg brandweer.
Deze week vernomen in de krant: Eternit veroordeeld voor het opzettelijk ziek maken van asbestslachtoffer.
De rechter vergeleek Eternit met een terrorist die een gebouw laat ontploffen zonder na te gaan of er mensen aanwezig zijn. Als er dan doden zijn is die bommenlegger verantwoordelijk. Uiteraard heeft Eternit, uit Kapelle-op-den-bos, bezwaar aangetekend bij monde van een hele zwerm advocaten.
Asbest is de veroorzaker van longvlieskanker, een van de meest dodelijke.
Nochtans was vanaf de jaren zestig het risico van asbest bekend. De enorme gezondheidsrisicos nam het bedrijf voor lief en bleef verder werken zonder beschermingsmaatregelen. De rechter noemt dit bedrog om zichtzelf een financieel voordeel te verschaffen.
In België werd pas in 1997 gestopt met het gebruik van asbest. Deze bijzonder late maatregelen kwam er nadat Eternit via allerlei procedures de schadelijke gevolgen minimaliseerde of trachte te verdoezelen en wetgevende maatregelen saboteerde.
Ook nu weer vindt men een advocaat bereid om te verklaren dat de rechter de manier waarop hij het woord opzet interpreteert onwettig is.
Nog cynischer is de bewering van Eternit dat op deze manier de basisprincipes van het Asbestfonds op de helling wordt gezet. Dat asbestfonds geeft volgens hen de slachtoffers een snelle en eerlijke vergoeding. Terwijl die snelle vergoeding niet zo eenvoudig is te verkrijgen en secundo, het aanvaarden van dergelijke vergoeding impliceert dat je als slachtoffer monddood word gemaakt.
Zwijggeld!
Het zal lopen zoals in Italië.
Het Hof van Assisen van Novara, nabij Milaan, heeft de 75-jarige Zwitserse miljardair Stephan Schmidheiny veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf wegens doodslag met verzwarende omstandigheden. Hij moet een boete betalen van 86 miljoen euro. Schmidheiny leidde van midden jaren 70 tot midden jaren 80 de Eternit-fabriek in het dorp Casale Monferrato. De rechtbank stelde hem verantwoordelijk voor de dood van 392 mensen als gevolg van asbestbesmetting. De Zwitserse ondernemer was ook aandeelhouder van de Belgische groep Eternit die werd opgestart door André Emsens. In 2012 werd Schmidheiny door de strafrechter in Turijn al veroordeeld samen met de vroegere gedelegeerd bestuurder van Eternit, de Belgische baron Louis de Cartier de Marchienne. Beiden kregen toen een gevangenisstraf van 16 jaar.
Schmidheiny werd beschuldigd van het overtreden van de regels ter voorkoming van arbeidsongevallen en voor de dood van 392 mensen in Casale Monferrato. Van de slachtoffers werkten er 62 in de fabriek. De anderen stierven door asbestvezels die in de lucht belandden. Het openbaar ministerie had een levenslange gevangenisstraf geëist voor Schmidheiny, die al veroordeeld was tot 3,5 jaar in Napels en een jaar en acht maanden in Turijn. De verdediging pleitte de vrijspraak bij gebrek aan bewijs van een oorzakelijk verband tussen het asbest en de latere ziektes.
Schmidheiny moet een schadevergoeding van 86 miljoen euro betalen. Daarvan gaat 50 miljoen euro naar de gemeente Casale Monferrato, die zich burgerlijke partij had gesteld, en 30 miljoen euro naar de Italiaanse staat. In 2012 werd Schmidheiny al veroordeeld samen met de Belgische baron Louis de Cartier de Marchienne, toen tot 16 jaar cel. Beiden werden verantwoordelijk geacht voor de dood van ongeveer 3.000 mensen. Een jaar na de uitspraak overleed de Cartier de Marchienne op 92-jarige leeftijd.
Deze zaak is voor ons afgesloten in 2013, nu meer dan tien jaar geleden, na het overlijden van Louis de Cartier de Marchienne, reageert een woordvoerder van Etex. Sindsdien zijn we in deze procedure niet meer betrokken. Voilà.
(uit de Tijd)
Volgende week staan er enkele pittige dagen op het programma. Donderdag stap ik van thuis naar Mechelen. Op vrijdag vervolg ik de tocht van Mechelen naar Leuven alwaar op zaterdag dan de ronde rond de stad wordt gelopen in aanwezigheid van vele wandelaars. U komt toch ook?
Deze week even een toerke gedaan met de Jan, kwestie van de spieren eens te oefenen.
Grtjs
Hugo Peregrinus
https://mobileschool.koalect.com/nl-NL/project/peregrinus?tab=overview
