Tempus Fugit

Heb een schrijven ontvangen van de République Française. In de enveloppe zitten drie formulieren, A4 formaat.

Het groen gemerkte blad draagt als titel: Kennisgeving van overtreding. Het gaat hier dus over een snelheidsovertreding begaan op 1 september. De kennisgeving dateert van 6 september, datum vanaf dewelke de tijd tot betalen loopt. Dat betalen kan binnen een termijn van 46 dagen en men spreekt dan van een verlaagde boete. Deze boete is vastgesteld op 45.

Het is in Trensacq 40630 France dat ik te snel ben gegaan, 86 km/u waar de max lag op 80 km/u. Het voertuig met het gekende kenteken is beboet voor 1 km/u te snel rijden, de aangehouden snelheid volgens de vertaling. Het moet gezegd, die vertaling is buiten gewoon goed.

In Brussel zouden ze iemand uit Frankrijk moeten laten komen zodat de soms schabouwelijke vertalingen eindelijk tot het verleden zou kunnen horen.

Soit, het 2e formulier ofte de betalingsbehandeling, beetje rood formulier, geeft enkele mogelijkheden tot betaling. Te weten:

- voor betaling per bankkaart moet je naar www.amendes.gouv.fr surfen.

- betaling per smartphone is mogelijk door via App Store of Google Play de applicatie amendes.gouv te downloaden en de flashcode te scannen.

- uiteraard kan je altijd ter plaatse betalen, maar dat was in mijn geval nogal moeilijk wegens nog in het buitenland zijnde ten tijde van ontvangst van de onheilstijding.

- als laatste mogelijkheid is er nog de IBAN en BIC methode.

Na het proberen van mogelijkheden 1, 2 en 4 ben ik uiteindelijk overgeschakeld naar de laatste mogelijkheid, naar de bank stappen om mijn schuld aan de Franse staat in te lossen.

Oja, er is nog het derde formulier. Dat is een beetje naar de blauwe kant en is genaamd Formulier Verzoek tot Ontheffing. Ik voel wel niet de aandrang om bezwaar in te dienen daar ik vrees dat er dan een waterval aan gekleurde A4 tjes in mijn bus valt.

Het is al van half augustus geleden dat ik actief ben geweest op mijn blog. De dikke drie weken doorheen FR, ES en PT had ik wat anders te doen (boetes vermijden tijdens het rijden over rustige wegen).

Enkel in Portugal hebben we enkele dagen op dezelfde plaats verbleven. Die plaats is gelegen in Castro Daire, een gemeente in het Portugese district Viseu. De gemeente heeft een totale oppervlakte van 379 km² en telt ongeveer 17.000 inwoners. Reriz, een van de 22 deelgemeenten, is een plaats in de gemeente Castro Daire en telt 799 inwoners. We verbleven er bij Belgen die een vervallen huisje gedurende enkele jaren hebben opgeknapt en er iets prachtig van hebben gemaakt. Het is bijzonder mooi gelegen met een adembenemend zicht, een prachtige zonsondergang en een verbluffende sterrenhemel. (ter hoogte van Porto maar 100 km landinwaarts) Ik had het adres uiteraard en dacht dat het (met hulp van de GPS) een fluitje van een cent zou zijn om aldaar te geraken. Helaas, het stratenplan ligt er enigszins anders, van A naar B is meestal niet zo rechtlijnig als in onze contreien. Waar ik allemaal heb gezeten en met mijn oude karretje op, onder en door ben gereden, ik zou het begot niet meer weten. Ook de weg-wijzer op het kleine schermpje was het noorden kwijt. Plots zie ik een Belgische nummerplaat me voorbij steken en wat doe je dan, volgen. Net zo plots die verscheen was die ook verdwenen. Enige tijd later kom ik toe aan enkele woningen. Een persoon staat naast zijn wagen en ik besluit die man, want dat was het, aan te spreken. Gelukkig kon hij voldoende Engels (ik jammer genoeg geen jota Portugees) want hij verstond dat ik een Belg genaamd Gino zocht. Hij nam zijn gsm en belde iemand op. Hij wees me de richting aan, die vanwaar ik kwam, en zei dat er iemand op de weg me zou opwachten.

En inderdaad, enkele kilometers terug stond Gino op de weg vlak naast zijn woning. Ik was hem op een haar na gemist, straffer, hij was mijn gids geweest zonder het te weten. Toen ik mijn auto op zijne hof ging parkeren besefte ik pas hoe steil sommige paden zijn. Je duikt werkelijk in de diepte. Die persoon waarvan hierboven sprake kende de gebuur van Gino, zodoende zijn we toch nog goed terecht gekomen.

Goed in de beste betekenis van het woord: vriendelijk ontvangst, goede wijn en Belgische bieren en verwend met lekkere maaltijden. Volgende halte in Reriz zal er een zijn met voldoende boeken in de valies. In de buurt hebben we nog enkele plaatsen bezocht. Porto, op een 100 km, zal voor een lang weekend zijn.

Op onze heenreis zijn we op bezoek geweest bij Thérèse en Alain. Die mensen ken ik nog van mijn eerste pelgrimstocht. Als we in de buurt van Bordeaux komen zijn we daar altijd welkom. Welkom waren we ook in de Landes bij een andere landgenoot. Bij Herman, een nijveraar op rust, was het een kort bezoekje bij het genoegen van een lekkere trappist. Hij woont in de bossen van Belin-Béliet in de vallei van de Leyre, een rivier waar ik ooit nog heb gekayakt.

Ondertussen zijn we weeral bijna twee weken thuis, twee weken die alweer goed gevuld waren. Vorig weekend waren de vrienden van Holsthum op bezoek in Kruibeke. Gezamenlijk is er door beide korpsen een vredesboom geplant nabij het kinderbos in de Polder. Verder hebben we alsnog de zomerzoektocht van Ons Streven afgewerkt, is er de wekelijkse werkdag bij Op Stoapel en het biljart gebeuren.

In verband met het biljart wil ik volgende aankondigen:

BC The Pocket organiseert een MOSSELFEEST. Dit vindt plaats in lokaal The Pocket, kasteelstraat 75, op zaterdag 31 oktober e.k. Inschrijven kan tot 7 oktober en eten kan tussen 18-19u, 19-20u en 20-21u.

Voor mosselen met frietjes betaal je 24/p, wie geen mosselen lust kan genieten van stoofvlees friet aan de prijs van 19. (inschrijven is betalen bij Chantal en Michel The Pocket)

Volgend weekend zitten we in de buurt van Achouffe. Het zal er dus een Chouffe weekend worden.