Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
13-06-2022
Albergues
Beste Lezers,
El albergue betekent herberg in meerdere betekenissen.
In spanje is dat ook zo. En op gekende pelgrimsroutes zijn er meerdere die zijn ingesteld op het ontvangen van Jakobusgangers. Op de weg die ik nu volg vind je ook regelmatig albergues, maar in de zuivere betekenis van kroeg. Weliswaar kan je daar ook goed eten. Voor weinig geld ontbijt, menu del dia op de middag is in de grotere dorpen geen uitzondering, tenminste als ze op een verbindingsbaan liggen.
Vandaag heel mooie tocht gemaakt, vooral in het bos. De zon had dus minder invloed op het dranverbruik. Water kan je nochtans regelmatig bijtanken.
Minder is alweer de huisvesting. Hotels zijn geriefelijker en makkelijker maar ook een pak duurder. En als die dan geen avondmaal serveren is 30 à 50 toch nogal veel. Temeer omdat ik drie dagen op een rij niet de kans had op een dagschotel, neje die niet, en dan maar tapas of iets in die aard heb gegeten. Niet slecht hoor, maar een warme maaltijd ontbreekt.
Morgen stap ik blijkbaar een toeristisch oord binnen. De hotel prijzen zijn hoger, de beschikbaarheid lager. Als ik niks treffend vindt beraad ik me om de Olvidado drastisch in te korten. Maar eerst raadpleeg ik uiteraard wat er in het verslag op de app staat vermeld. We nemen rustig de tijd. When God made time, He made plenty of it.
Maar het verhaal van Santo Tomas moet er nu toch in.
Vorige week belandde ik in het dorp, kerk met enkele huizen, Santo Tomas. Na een stevige beklimming was het tijd voor een stukje brood met sausisse. Hoe schrijf je dat ook alweer?
Bon, ik open de rugzak, pak mijn mes en snij een stukje van de worst. Het hondje, dat behoort bij een oudere dame die in de tuin werkt, kwam op zijn dooie gemak naderbij en bleef op enkele meters achter me wachten. Ik wist toen al wat die kwam doen. En inderdaad, ik zat pas neer toen hij voor me kwam zitten met zo'n snoet waar je compassie van zou krijgen. Een toegeworpen stukje brood verdween in een wip. Er volgde een tweede, idem dito. Maar zijn blik bleef gericht op dat ander lekkers. Ik kon dit toch niet weigeren. Het kauwen duurde iets langer. Een volgend stukje brood bleef onaangeroerd maar zijn blik bleef gefocust. Ik raapte het stukje brood op en wreef er het mes mee af. Toen was het acceptabel voor Santo Tomas.
Grtjs
Hugo_peregrinus
Op een bepaald moment moet je de keuze maken tussen een stenen of een houten rivier overgang, zie foto. Beiden zijn moeilijk, vallen is niet uitgesloten. Welke heb ik genomen.
