Beste Lezers,
1 november is de dag waarop velen naar het kerkhof afzakken om hun doden te herdenken. Het is een traditie en dat is niet slecht. Ik verkies meer om af en toe, als het past, eens langs te gaan. Zelfs het tijdstip van de dag is variabel.
Toen ik jong was had ik nochtans gezegd dat ze me daar nooit zouden zien. Wel, het kan verkeren. Het fysiek ter plaatse gaan is heel iets anders dan iemand in 'gedachten' houden.
Morgen is het Allerzielen. Persoonlijk heeft deze dag me altijd meer aangesproken. Want daar zou het toch eigenlijk over moeten gaan, ALLE ZIELEN. Die heiligen zijn niet allemaal zo onbesproken hé. Er zitten er heel wat tussen die een alles behalve heilig leven hebben geleid.
Morgen dus.
Een jaar geleden hadden we met Op Stoapel een eerste bezinningsmoment. Deze herdenking, georganiseerd ter herdenking van de verongelukte collega's van de Boelwerf, vond plaats aan het standbeeld De Zaatman.
Vele hartverwarmende reacties volgden op Facebook en andere kanalen zodat werd besloten dit gebeuren jaarlijks te laten plaatsvinden. Helaas, covid steekt hier een stokje voor.
Het bestuur van Op Stoapel kon, kan dit niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom is er morgen, met een beperkt aantal bestuursleden, opnieuw een hulde aan de mensen van voorbij. Er zal een bloemstuk worden neergezet aan De Zaatman en aan de Hensen kraan.
Een, lichtjes aangepast, gedicht van Hanna Lam zal geplaatst worden op onze Facebook pagina. Een pankarte zal worden opgesteld aan de kraan.
Hieronder het gedicht.
De Mensen van Voorbij
De mensen van voorbij
wij noemen ze hier samen.
De mensen van voorbij
wij noemen ze bij namen.
Zo vlinderen zij binnen
in woorden en in zinnen
en zijn wij even bij elkaar
aan t einde van het jaar.
De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven.
De mensen van voorbij
ze zijn met ons verweven
in liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen,
in bloemengeuren, in een lied
dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij
zij worden niet vergeten.
De mensen van voorbij
zijn in een ander weten.
Van de Boelgemeenschap mogen ze wonen,
daar waar geen pijn kan komen.
De mensen van voorbij
zijn in het licht, zijn vrij.
Hanna Lam
Grtjs
Hugo Peregrinus
Een herfstwandeling is goed verlopen.
|