|
Beste Lezers,
Afscheid nemen in corona tijden is helemaal anders, daarom niet minder intens.
Je kan geen hand geven laat staan iemand omhelzen. Waar anders een groot aantal mensen de laatste eer zouden bewijzen gebeurd dit nu beperkt.
Vijftien stoelen verspreid van elkaar....maar de plechtigheid verloopt heel sereen.
Mooi ook om die vele lovende woorden te horen. Van de doden niks dan goed, in dit geval ook terecht. Ne mens die graag mens was.
Het einde kwam alsnog heel bruusk. Zoals Johan het had gewenst, zonder poeha, zonder geestelijk verval. Niet als een levend lijk.
Ik geef graag de korte tekst mee die op het rouwkaartje is afgedrukt.
Hier kan ik niet veel meer doen
Het is mijn lijf dat mij in de steek laat
Maar weet dat in mijn geheugen staat
Ons leven, mijn dank, jouw zoen
Johan Suy
24 augustus 1948 - 2 mei 2020
Jo, tot in de eeuwigheid.
Nederige groeten
Hugo Peregrinus
|
