Beste Luisteraars,
Dat heb je als je graag naar de radio luistert. Zoals op zondagmorgen 10u, de Pré Historie. En beginnen met Fats gevolgd door den Elvis, het kan slechter zijn!
Alle stokjes op een hoop:
Beste Lezers,
Deze week te voet naar het Rode Kruis centrum in S/N gestapt om Plasma te geven. Waarom de bus nemen als het zo mooi weer is, lekker fris in de morgen, weinig verkeer. (Wel heb ik gezien dat de laatste twee weken het vracht- én personen verkeer op de E17 terug flink toeneemt.)
En het was een beetje een wandeling door memory lane. Vermits ik in mijn jeugd lid was van St-Paulus scouts te Sint-Niklaas vertrok ik elke zondag rond 13u30 met de fiets richting Passtraat. De weg die ik toen dikwijls fietste heb ik nu te voet afgelegd. En dan begin je in het geheugen te zoeken van waar stond wat, hoe is het veranderd.
In de Schoenstraat is een oude boerderij afgebroken (waar ik nog op de hooizolder heb gespeeld), in de plaats staat een villa. Het zwembad wordt nu aangelegd. Ter hoogte van de snelweg en watertoren was vroeger een spooroverweg, enkel voor voetgangers en landbouw voertuigen. Nu is de draad op een strategische plaats open gemaakt.
In de Passtraat, iets na de kleine Heimelinkstraat, stond een kapel alwaar ons lokaal gevestigd was. Als ik eraan denk hoe in die oude ruimte en het naastgelegen (krot) woninkske welpen, jong- en verkenners vergaderden, zou dat heden ten dage nog kunnen/mogen!
Even iets anders doen, asperges kuisen.
De lekkernij is ondertussen al verorberd, à la flamande.
In de Pas(straat) was ik gebleven.
Medio de jaren 60 herinner ik me nog een paaskamp. Dit vond plaats op Puytvoet en het materiaal werd door onszelf ter plaatse gebracht. En de patrouille leiders en hulp PLs moesten dat maar doen. Geautomatiseerd vervoer was nog niet aan de orde, de pierewiet was ons hulpmiddel. Met een tent, die nauwelijks met vier jonge gasten te tillen was, een goed gevulde patrouille koffer met potten en pannen, haringen, touwen, hamer en bijlen
wasmiddel.. blinkmiddel.. werd de stootkar met veel jong geweld geduwd, getrokken en gesleurd van de Pas via de Raap, Grote en Kleine Breedstraat, Hertenstraat, Puytvoetstraat en vooral den Puytvoetwegel (zand) naar Puytvoet.
Daar het geheel te veel gewicht en volume had werden we verplicht om de tocht tweemaal te doen. De les die hierbij geleerd werd was dat je steeds drinken mee moet nemen. Doordat het een zeer warme verhuis dag was bleken de kelen na de eerste tocht bij terugkeer een flinke slok water te kunnen gebruiken. (nooit meer vergeten)
Eens alle materiaal ter plekke kon begonnen worden aan het opstellen van de tenten, het sjorren van de keuken en patrouillehoek. Ook hier deed de pierewiet zijn dienst om het sjorhout aan te brengen.
Het moet niet gezegd dat je savonds niet gewiegd moest worden en dat je geen last had van muggen tijdens de nacht.
Op zondag werd na het middag eten het kamp beëindigd en begonnen de werkzaamheden in omgekeerde richting.
Ik heb op G Maps eens gemeten naar de afstand van P naar P (Pas-Puytvoet of omgekeerd) en die bedraagt 3.7km. Of dat vandaag nog kan, jonge gasten (11-14 jaar) die met een stootkar door de stad trekken.
Na het aftappen van voldoende witte bloedcellen vervolgde ik mijn tocht. Eerst doorheen de stad langs de Priesteragewijk, die ik nog heb weten opbouwen (flarden). Een tante heeft nog in het Shell tankstation gewoond toen de grote baan nog doorheen de stad liep. Vele rustpunten en winkels zijn verdwenen, straten zijn er bijgekomen of eenrichting geworden, vele gebouwen zijn vernieuwd of verdwenen.
De kasseien van een stuk van de Hoogkamerstraat zijn gebleven. Het fietspad van toen lijkt me veel smaller. In de winter was ik dikwijls dankbaar met de weinige straat verlichting. Het zwakke schijnsel was dikwijls voldoende om het fietspad nog te kunnen zien liggen. Op de hoek van de Houten Schoen met de Eigenlostraat kwam het bijna tot een botsing met een andere fietser. Ik reed toen met mijn vaders oude fiets waarvan ik het stuur naar beneden had gezet, precies een oude koersfiets!
Grtjs en hou het gezond.
Fotos: MAAT (Masker Atelier August Wauterstraat Temse), verdwenen rustpunten, kasseien.
|