Beste Lezers,
Vrijdag ll kon ik het niet meer houden, ik moest enkele passen maken. Het liefst dan nog in de polder.
Prosper polder was nogmaals mijn vertrek/aankomst punt. Waarom altijd naar daar. Weet ik niet precies, er is een grote aantrekkingskracht van dit laatste autentieke 'bolwerk'. Temeer daar dit gehucht zal blijven bestaan. Net zoals dat andere polderdorp, Doel, waarvan onlangs is beslist om het bestaan te garanderen. Toch weer jammer om vast te stellen dat het politiek gekrakeel er voor heeft gezorgd dat dit mooie, levendige dorp eerst wordt kapot gemaakt. De vraag is en blijft altijd, wie heeft hier voordeel bij. Ik denk dat hier weer veel zakken zijn gevuld. Het blijft schrijnend dat voor deze smerige zaken een dorp en families worden uit elkaar gehaald. Zou het niet beter zijn om aan politieke beslissingen voorwaarden te koppelen. Voorwaarden die gevolg zouden kunnen hebben aan diegenen die dit met hun goedkeuring ondersteunen. Voor de gewone burger is het altijd, wie niet luisteren wil moet voelen. Als je van niks weet betaal je. Waarom moeten diegenen die beslissen dan nooit betalen? Ergo, waarom krijgen die dan voor alles en nog wat (zonder te presteren) een vergoeding?
Waar ik het eigenlijk wou over hebben, het einde van de Hedwige polder is in zicht. Of moet ik nu al zeggen, is een feit. Landbouw is er al voorbij, de resterende woonhuizen zijn al afgebroken en de laatste honderden bomen worden nu gerooid. Het doet pijn aan de ogen als je aan het pompgemaal in Prosper, aan de Hertog Prosperstraat, de schepen ziet varen in de bocht van Bath. Waar je voorheen op een woud van canadabomen kon kijken zie je nu (bijna) een immense vlakte.
Aan dat pomp gemaal gekomen klauter ik (normaal) over het hek en over de rotsblokken om verder de kunnen gaan over de Hertog Prosperstraat. Gelukkig zijn mijn ogen nog voldoende sterk (mede dankzij een bril) om in deze voormalige straat een witte vlek te spotten. Bij nader inzien blijkt een automobiel zich in het midden van de voormalige Prosper polder te bevinden.
Liever blojan dan dojan, ik ga via een zijweg richting Carolusstraat. Het is niet zonder risico, een nat pak is niet denkbeeldig, maar het riet is sterk genoeg. Gelukkig ben ik tien minuten later al op Nederlandse bodem.
De aanblik van de (bijna) kale polder is .... is wat het is, triest. De Hedwigestraat is er nog, alleen de prachtige bomenrij is er niet meer. Verder op het kruispunt met de Engelbert straat is de voormalige stoeterij herschapen in een hoop puin.
Via den dijk bereik ik terug de grens. Hier zie ik een groep, met gids, die een tochtje maken rond de Prosper polder. Daarom waarschijnlijk dat er een bewaker in deze polder rond reed. Waarom? Om stropers tegen te houden? Waarom mag je op dit moment niet meer in deze polder, er is totaal geen gevaar. De fauna en flora beschermen? Afbakening van de werkplaats? De omver geworpen weg versperringen en signalisatie zeggen genoeg. Via den Ouden Doel kan je makkelijk over de dijk naar Emmapolder rijden. Maar dat mag niet!! Hoe bekrompen kan men zijn.
Terug aan het pompgemaal was de zon zo goed als onder. Het gaf zo een beetje het gevoel weer: winter, koud, donker... het einde nadert. Gelukkig ben je enige tijd later alweer in een warm nest.
Wat me wel is opgevallen, op de Muggenhoek doet men alweer aan nieuwbouw/renovatie van een boerderij.
Opvallend is eveneens dat de haven goed draait. Gedurende de korte tijd dat ik in de streek was heb ik 7 (zeven) grote container schepen zien liggen, toekomen of vertrekken. En dan kon ik niet in het Deurganck dok kijken. En precies daar wringt het schoentje van de teloorgang van de polders. (de foto's van het rode scheepje zijn van een chemie tanker die verplicht met twee slepers doorheen de sluizen moet)
De laatste foto is er een van een verdwaalde trucker. Truck met een Duitse nummerplaat, chauffeur spreekt ... onbekende taal, gebaren maken hem duidelijk dat keren op deze kleine polderstraatjes geen zin heeft en hij dus met zijn gevaarte doorheen den Ouden Doel moet begeven. Het bord, Max 3.5 ton kon hij wel lezen, afijn, hij had het gezien. Ik hoop voor die arme man dat diene witte auto van het begin van het verslag hem alsnog niet te pakken heeft gehad. Merry Christmas.
Grtjs
Hugo
|