|
Beste Lezers,
Een drukke week werd opgevolgd door een druk weekend.
Op vrijdagavond ging voor de derde maal de Challenge editie van het DuwMee project van start. De DuwMee actie is zelf al aan zijn zevende uitgave toe. Als startplaats werd gekozen voor Lille. Omdat de afstand 15 kilometers korter was dan vorig jaar én het een challenge moest blijven zouden de moedige stappers 'basic' overnachten. Dat kon enkel op Franse Bodem. Juist voor de grens kan je nog wild kamperen, vijftig meter verder, aan de overkant van de Leie of La Lys, is dat niet meer mogelijk. Deze rivier werd door de challengers gevolgd stroomafwaarts. De grote bende, meer dan 600 deelnemers, volgde de Leie stroomopwaarts vertrekkende vanuit Deinze. Van hieruit bedraagt de afstand nog altijd een respectabele 35km. Achtereenvolgens konden mensen aansluiten in Wielsbeke (18km), Waregem (11km) en Harelbeke (6km) zodat iedereen, groot of klein, makkelijk of moeilijk stappend, kon deelnemen.
Iets later dan voorzien, bouchon voor de volgwagen met twee deelnemers, startte de 'BXL stoere bende' tegen 20u. De Whatsapp groep is zo genoemd naar de twee voorgaande marsen die vanuit Brussel Noord van start gingen. (Bxl - Wachtebeke 70km)
Dus nu maar 55km, tijd genoeg om zaterdag namiddag tegen vieren aan het rendez-vous punt in Kortrijk aan te komen. Onder de Groenige brug, aan het Albert Park - Skate Bowl zouden we de grote bende vervoegen. Vandaar ging het dan naar het Nelson Mandela plein alwaar de apotheose aan het StuBru podium plaatsvond.
Onze tocht verliep vrijwel rimpelloos. Ulrik, Gerlinde, Clairette (volgwagen/stapper), Cédric, Joachim, Geert, Veerle, Garcia en Wim (ben de naam van onze Nicaraguaanse vriend vergeten!) hielden allemaal het tempo vrij hoog. Of was het eigenlijk Wim die er de speed inhield. Hij is zowat de mentor en motor van de challenge.
Vanaf het station Lille-Fladres ging het via de oude stad naar de Deûle. Deze rivier vervoegd 15 km verder de Leie in Deulemonde. We passeerden de Avenue du Peuple Belge en op een haar na de geboorteplaats van Charles de Gaulle. Die is geboren in de Rue Princesse, in de nabijheid van de Citadelle.
Het jaagpad langs de Deûle was mooi. De aanblik van het feestelijk verlichte Wambrechies is bijzonder. Een 'soep' stop aan het sas van Quesnoy deed deugd.
Wim had de tocht voorbereid en een goed kampeer plaatsje gevonden. Een vaag iets na de brug van Les Ecluses, Deulemonde, bereikten we voor twaalven. Dat het door de overvloedige regen van de laatste dagen een beetje drassig was kon voor een korte nacht niet veel betekenen. Ik heb goed en diep geslapen. Alvorens de ogen te sluiten zag ik nog het mastlichtje van een binnenschip voorbij schuiven. En nee, dat was geen droom. Nadat de bomen in de omgeving omgelegd waren was het alweer tijd om in te pakken. Om zeven in de morgen waren we reeds op pad, de Leie volgend, om de resterende 41km af te malen. Bij het ochtendgloren deed de zon zijn best. Vanaf vandaag lengen de dagen terug, hoera!
Een koffie stop in Komen, bij Des Douanes, was welkom voor enkelen, niet alleen voor de koffie. Langs Belgische kant verder lopend lieten we het Tabaksmuseum te Wervik links liggen. Het was tegen de middag dat een grotere rustpauze zich aandiende. In Menen namen we rustig de tijd om in Bistro Franco een spaghetti te nuttigen. Na Menen maakt het niet meer uit of je op de linker of rechter oever loopt, het is steeds op Vaderlandsche Bodem. Nog een dikke 12km scheidde ons van de Groenige brug, nu ging het meer over paden dan verharde wegen. Zoals voorzien waren we ruim op tijd zodat we de werkploeg ter plaatse nog een handje konden toesteken. Dit kon pas nadat we onze 'slang' in elkaar hadden gestoken.
De laatste 1.5km was een wandeling met de staart van de slang in mijn handen. Allee, ik droeg het staarstuk van de Quetzalcoatl wat "gevederde slang" betekend. Dit stond voor het goede in de mens en was een van de weinige belangrijke goden aan wie geen mensen werden geofferd.
Arnaud Raskin, oprichter van StreetwiZe en Mobile School, was dit jaar in Mexico en heeft daar dat fenomeen leren kennen. Onze Wim vond dit een leuk gegeven om dat aardige lieve beestje mee te nemen op het laatste stukje van de tocht. Het is ook een eerbetoon aan Sas, zie foto boven, die de duivel doet al was voor de vrijwilligers. Er werd haar dan ook een hulde gebracht onder de Groenige brug.
Het was in het geheel weeral een zeer geslaagde dag. Het groot aantal deelnemers blijft uiteraard een belangrijk signaal naar de warmte onder de mensen. Het opgehaalde bedrag van 47.000 is ook niet mis.
Alweer een dikke proficiat aan de organisatie op alle gebied en zeker niet te vergeten de beveiliging van de mensen massa op de baan.
Grtjs
In bijlage enkele foto's en filmpjes
Ik heb vooraan in dit verslagje iets vermeld over rimpelloos. Dit is niet geheel naar waarheid. Twintig meter voor het eind van het eerste deel, waar het pad uitkomt op de baan, ben ik gestruikeld. Mijn knie en beide handen licht geschaafd. De knie gaf enkele problemen bij het opzetten van de tent. Voor de rest niks ergs te melden. (zie google foto van brug)
|
