De titel slaat op meerder zaken. Vorige week ben ik nog in de storm gaan wandelen. En dat deed deugd. Alleen is mijn plu, die ik eerst nog had gereanimeerd, toch in de prullenbak geraakt. Een gebroken balein kon er nog mee door, meerdere geknakte exemplaren waren er te veel aan. Het zicht op een woelige stroom, water dat in golfjes, tegen de wind, toch richting Dendermonde moet, het spel van water en wind, blijft voor mij iets moois. Iets zoals het leven zelf.
Het Barbara feest blijft ook altijd een momentum van het jaar. De verbondenheid met én het plezier van het samenzijn is en zal altijd een feest blijven. En blijkbaar geniet de poes ook van de brandweer kepie.
En terwijl ik met de (ex)collega's de officiële plechtigheden bij woonde nam Agnes de gelegenheid te baat om het huis in de kerstsfeer om te toveren. Dat is dit jaar alweer prachtig gelukt.
Het gemeentemuseum van Temse wil volgend jaar een tentoonstelling organiseren over de gemeentelijke patrones: de H Amelberga. Over deze figuur bericht ik later nog wel eens, als ik het niet vergeet. Op de zolder van de dekenij heeft men nog een draagstoel met bootje ontdekt. Dit is niet zomaar een bootje. Het geheel was onderdeel van de Amelberga ommegang of processie die jarenlang doorheen Temse plaatsvond. Ikzelf ben nog als ik weet niet meer wat in deze processie mee opgestapt.
Op vraag van het Gemeentemuseum aan Op Stoapel voor eventuele herstelling van dit 'relikwie', ben ik eens gaan kijken naar dit scheepje. Het is inderdaad une pièce unique en daarom bijzonder moeilijk te restaureren. Samen met collega Arthur waren we het bijzonder vlug eens, dit moet naar professionele herstellers.
De processie die ik bedoel is niet de Wegom, daaraan kan je driemaal per jaar deelnemen, een bedevaart ter ere van de Heilige Amelberga. De Wegom is een voetbedevaart van 23 km lang en voert de deelnemers langs 8 Amelbergakapellen en 1 kapelletje ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën. Deze bedevaart gaat driemaal per jaar uit op Pinksterzaterdag (13.00 uur), op Pinkstermaandag (4u30) en de zaterdag voor de laatste zondag van september. Het vertrekpunt van de bedevaart is telkens op de markt, aan de OLV-kerk van Temse. Enkel op Pinkstermaandag worden de relikwieën van de Heilige Amelberga meegedragen. Volgens de overlevering stak ze ter hoogte van Temse de Schelde over op de rug van een steur om te ontsnappen aan Karel Martel, die met haar wilde trouwen. In 772 stierf Amelberga in Temse en werd ze in de plaatselijke kerk (markt) begraven. De bedevaart ter ere van Amelberga zou uit de 11de eeuw dateren. Het stoffelijk overschot van de Heilige Amelberga werd toen van Temse overgebracht naar de Sint-Pietersabdij van Gent. In de daarop volgende eeuwen kende de bedevaart geregeld veel bijval en liepen er zelfs muzikanten, goochelaars en potsenmakers in mee. De bedevaart werd niet enkel te voet maar ook te paard en met huifkar gedaan.
Op zondag ll. heeft de moeder van Agnes haar arm gebroken. Van het aan kwam het ander, gisteren zaterdag morgen is Laura overleden. De kliniek in Beveren was de laatste dagen onze verblijfplaats.
Zoals mijn trouwe lezers weten maak ik regelmatig reclame voor sponsoring voor het goede doel. Bij mijn grote zomers tochten is dit voor het BCG. Dit project blijft altijd lopen via onder ander de dopjes actie.
In de winter periode, en dan specifiek de Warmste Week, is dit voor het project van de Mobiele Scholen. Ook dit jaar doe ik mee aan de special: de DuwMee Challenge. De uitdaging is om te overnachten in tentjes.
Het vertrek van deze challenge is in Rijsel (Gare de Lille Flandres) op vrijdag 20 december. Overnachten doen we nog op Franse bodem zodat we op zaterdag de laatste 30 van de totale 55 km afleggen. Het is een beetje luxe, onze bagage dienen we niet mee te zeulen. Onderaan zie je de link naar deze actie.
Grtjs
Hugo
