|
Beste Lezers,
Gisteren vermeld en vandaag uitgevoerd, ons laten meenemen met de Skibladner op Mjøsa, het grootste meer van Noorwegen. Het is zo'n 100 km lang en op zijn breedste ongeveer 18 km. De maximale diepte is 478 m en het heeft een oppervlakte van 360 km kwadraat.
Voor de komst van trein en auto was Mjøsa een belangrijke verbindingsroute. Zelfs in de winter, wanneer er paardesleeën over het bevroren meer gleden.
Mar vooraleer we konden varen moesten nog 16 km worden gestapt. Rond 07u30 gingen we onder een stralende hemel en een goede temperatuur het bos in. 3 passen tussen het loof gezet en drie muggen beten, het is er bij gebleven.
Eidsvollbygningen was mijn tweede stop. Daar kon ik niet voorbij lopen. Het grote huis, waar op 17 mei 1814 de Noren een eigen grondwet ontwierpen, is nu een museum. Echt onafhankelijk van Zweden werden de Noren pas in 1905.
Daar ik graag een stempel van deze instelling wou diende een beetje geduld te worden beoefend.
Pas om 10u ging het loket open. Tord, de loketbediende, gaf met veel plezier het gevraagde. En of ik graag een free koffie wou? De babbel nam een 20 minuten in beslag. Geen enkel probleem, de afstand vandaag bedroeg 16 km.
Tegen twaalven waren de resterende 7 paaltjes afgevinkt.
En precies 12 u ging de telefoon, het wekelijkse contact met L&M.
Dankzij het ongelooflijk mooie en windstille zachte weer, was het aan boord genieten van de omgeving.
Bij aankomst wakkerde de wind fors aan, goed om in een wip de was te drogen.
Vlakbij de herberg zijn de ruïnes van van de kathedraal van Hamar. Het geheel is onder een beschermende glazen constructie gezet, een grote serre als het ware.
Het is nu 10 u, de zon schijnt nog op de heuvel toppen. Verlichting is helemaal niet nodig.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Zit aan tafel met Lisa, een jonge kunstenaar, die de impressie van elke dag in postkaart vorm schildert (waterverf).
|
