|
Beste Lezers,
De weergoden zijn het Mobile School project zeker gunstig gestemd. Het BXL-team vertrok op vrijdag avond 18u met veel wind maar GEEN regen.
sMorgens zag het er niet zo rooskleurig uit en de temperatuur lag ook aan de hoge kant. Dat gaf dan weer vestimentaire problemen. Wat moet ik aantrekken en meenemen voor reserve? Een laagje minder was al vanzelfsprekend. Maar wat tijdens de nacht, als de volle maan zich zou laten opmerken. Toch maar geen winterkleding aantrekken leek me het beste, een laagje meer is vlug geregeld. En de buf van DuwMee weegt nu ook weer niet zoveel.
Stipt om 18u lieten we Simon Bolivar achter ons, uitgezwaaid door de stapmaten Jan en Ronny. Die passeerden de Noord op weg naar huis na een tochtje door het Pajottenland, van Ninove tot Aalst. (de Catsjoe was natuurlijk van de partij - zie blog Voetstappen in Vaderlandsche Bodem)
Het groepje BXLbestond uit Wim, Leen, Sven, Seppe, Gerlinde en mezelf. Gerlinde en Sven waren er voor het eerst bij. En de Seppe zorgde op adequate manier voor spijs en drank, net zoals vorig jaar.
En in Relegem stond hij daar precies op tijd. Dat lijkt niet zo ver van het standbeeld van Bolivar maar de eerste acht kilometerkes waren er al achter de rug. Een korte verpozing met een rozijnen koek en hop weer op weg voor de volgende 10 paaltjes tot Merchtem.
Daar kregen we bij een vriend van Seppe warme soep én lekkere voeding rijke taart. Door de benen zakken van honger was al uitgesloten. Ook de weergoden deden hun best, met drie laagjes ben ik de nacht doorgestapt. Langs smalle straatjes en kleine (modderige) wegeltjes bereikten we vlug erna Opwijk.
Met een kleine stop tussen Opwijk en Denderbelle, des nachts in de middle of nowhere - maar de Seppe was ter plaatse, vlogen de laatste 12 kilometerkes zo voorbij. Tegen 01u50 bereikten we de bib in de Visstraat. Euh ja, we sliepen in de biblotheek van Denderbelle, van een educatieve wandeling gesproken. Iets na tweeën ging het licht uit.
En of de weergoden ons goed gezind waren, in de loop van de nacht/ochtend gingen er windvlagen met regen over ons heen. Dat beloofde alweer het een en ander voor de rest van de tocht. De wegeltjes konden er niet meer natter bijliggen maar voor ons stappers altegader was het een minder aantrekkelijk vooruitzicht.
Vanuit Sint-Niklaas vertrok op hetzelfde moment de tocht van de 30km. Bij deze groep kon je aansluiten in Sint-Gillis Waas (nog 23km), in Stekene (nog 17km) en in Moerbeke, waar beide groepen samen kwamen voor de laatste 8km naar Puyenbroeck.
Maar zie, tegen dat het licht aan de dag kwam waren de regenwolken verdwenen. Wel was het iets frisser wat leidde tot het dragen van de wind/regen vest en de buf. Die vest is niet meer uitgedaan, daar zorgde de soms wel frisse wind voor.
Onze eerste zeven kilometers werden in record tempo afgelegd. En helaas, drie minuten te laat om de overzet over de Schelde in Appels te kunnen nemen. Het kleine halfuurtje rust was welgekomen. (7km/uur is vrij snel!)
Zele werd bereikt waar even halt werd gehouden aan het begin van het fiets/wandelpad naast de spoorweg naar Lokeren.
En zoals voorzien arriveerden we hier op de middag op de Martelarenlaan. In het hier gevestigde restaurant de Vernieuwing konden we tot rust komen en de inwendige mens versterken met een warme maaltijd. Altijd goed!
Na de middag nog een dikke tien kilometer tot Moerbeke. Hier waren we in tegenstelling tot vorig jaar op tijd, 15u30. De grote groep, hoho, 867 personen, was ook op schema en een kwartiertje voor ons gearriveerd.
Ruim op tijd bereikte de grote groep dan domein Puyenbroek alwaar een feestelijk onthaal was voorzien. In zijn woordje dankte bezieler Arnoud Raskin alle deelnemers en ook de weergoden. (geen druppel gezien!) ( zie ook http://www.g-o.be/interview-arnoud-raskin-van-mobile-school-vzw/ ) Hierna werden we getrakteerd op een show van een drumband. In een meeslepend ritme, op een geweldig tempo gaven de muzikanten het beste van zichzelf en vergaten de stappers hun vermoeidheid.
Op het podium werd dan onder luid gejuich het bijeen gesprokkelde bedrag bekend gemaakt: 51 550 en nog iets. Vorig jaar kon Els niet hard genoeg Whoopai uitroepen. Dit jaar ging het, ondanks wat ziekjes, nog harder.
Op de laatste vergadering van het organisatie comité vorige week werd ook afgesproken wie mee op het podium mocht met de school. Buiten de vaste waarden moest er ook een jonge en een oudere persoon opdraven.
Voor die oudere persoon werden enkele voorwaarden gesteld:
Zijn naam moest beginnen met een H, ouder zijn dan 65 en gestart zijn in Brussel. Ver hebben ze niet moeten zoeken! De Deugnieten.
Niettemin, ik ben er niet kwaad voor, ik moest toch niks zeggen, niks tillen of de clown uithangen.
En ik kon de massa eens van een andere kant bekijken. En ik moet zeggen, dat geeft een goed gevoel, zon menigte vrolijke mensen.
Na een goede nachtrust en een kaartje leggen bij de vrienden in Kruibeke was de stijfheid vlug vergeten. En dat was best zo want na de middag was het stilzitten in het Dorpshuis De Leeuw in St-Amands alwaar dHarmonie zijn winter concert speelde.
De Leichte Kavallerie zorgde voor een gepast opzwepende opening waarin alle instrumenten uitbundig aan bod kwamen. En dat bleef maar door gaan, onder de enthousiaste leiding van de dirigente, Leen Van Damme.
Als toetje, zeg maar 'ear catcher', was er de bijdrage van sopraan Cathy Van Roy. Dit ras talent van eigen bodem zong hemels, hierin gesteund door de uitstekende muziekkanten van de Koninklijke Harmonie Sinte-Cecilia.
Spijtig dat aan mooie liedjes een eind moet komen.
Langs deze weg wil ik mijn sponsors nog bedanken voor de steun aan DuwMee.
Aan allen vredevolle kerstdagen.
Grtjs
Hugo
Fotos: Klaar voor vertrek; Wij gingen wel sneller; Slapen op de bib vloer; Te laat, welgekome rust; Het gaat vooruit; Sfeervolle ontvangst met tromgeroffel; Enthousiaste menigte; d'Harmonie.
|
