|
Beste Lezers,
Reizen om te leren, dat is zeker zo.
Als je de eerste keer in de metro van Parijs aanbelandt, is het wel even spannend. Edoch, eigenlijk is het poepsimpel, als je het eindstation kent en dus de lijn, is het de eenvoud zelf. Wat het meer stresserend maakt is het onbekende, de drukte en de gejaagdheid.
Niet dat ik nu een habitué ben, maar eens meegemaakt valt dat allemaal best mee. Opletten moet je over heel de wereld doen hé!
Bij de terugkeer vanuit Bordeaux was het in Gare du Nord evengoed toch wel even nijpend. Toen het ticketje uit de toegang automaat kwam bleek er maar één deurtje te openen. Mijn valiesje kon er wel doorheen, ikzelf met mijn rugzak bleef steken. Hoe ik ook morrelde en wrong, er was geen doorkomen aan. Terugkeren dan maar en opnieuw proberen. Helaas, dat kaartje was geregistreerd, dus geen toegang meer.
En dan pas begin je te denken aan de aansluiting van de Thalys naar BXL. Normaliter heb je voldoende tijd om je van de Gare de Montparnasse 1 en 2 naar de Gard du Nord te begeven. Als er al dik veertig minuten verbruikt zijn van het toegestane uur en je moet in dat grote station nog enkele honderd meters afleggen, tja, gene paniek.
En dat komt het, eens te meer, een behulpzame jonge man liet me erdoorheen. Zonder vragen of voorwaarden, gewoon monsieur suivent moi, et voila, alles verliep verder zoals gepland. Een tiental minuten voor vertrek zaten Agnes en ikzelf op onze plaats.
De bus vanuit Longarisse was een meevaller. Normaliter vertrekken er meerdere bussen vanuit Lacanau Plage. In de winter periode zijn dit er maar enkele. Het is dus zaak om op tijd aan de halte plaats te zijn. Bijkomend ligt Longarisse (en nog enkele gehuchtjes) bezijden de hoofdroute en moet je de halte dus aanvragen. Dit kom je allemaal te weten als je de Horaires dhiver in je bezit hebt, te verkrijgen in de gare St-Jean te Bordeaux.
Als je zoals wij op maandag morgen wil vertrekken dien je de halte al ten laatste op vrijdag voor 18u aan te vragen.
Op donderdag had ik al een telefoontje gepleegd. In eerste instantie dacht de receptioniste dat het een aanvraag voor ziekenvervoer betrof. De firma TransGironde (Keolis Gironde) doet meer dan alleen bus vervoer én mijn Frans klinkt waarschijnlijk minder Fransoos dan zou moeten. Afin, het klonk mij alleszins wel goed in de oren zodat ik alsnog de gevraagde stop van de bus kon vastleggen.
Op maandag morgen waren we al 15 minuten voor het afgesproken uur aan de halte (stop 06u40) toen de bus al toekwam.
Opluchting in eerste instantie en vooral de gedachte, die Fransen zijn stipter dan gedacht.
Vanuit Lacenau Plage tot Bordeaux Gare St-Jean is het, volgens de horaires van lijn 702, ongeveer een 1u45 rijden. Dit omvat 12 arrêts vóór de zone TBM, Transport Bordeaux Métropole. Binnen deze zone zijn er nog 11 mogelijke stopplaatsen waarvan enkele aansluiting geven op de tramlijnen of belangrijke plaatsen.
Als je op dit vroege uur over de baan zoeft, rustig gezeten in een echte autobus met comfortabele zetels, zie je pas hoeveel autos en mensen zich naar de grote stad begeven. Dat de rit veertig minuten langer heeft geduurd hoeft dan ook niet te verbazen. Wel ben je stress vrij en uitgerust om de dag goed aan te vangen.
Apropos, de bus chauffeur was dezelfde als vorig jaar.
Tijdens ons verblijf in Frankrijk is het nichtje van Agnes bevallen van een flinke zoon, JORN. Ik heb het manneke ondertussen al gezien, het zal ne flinke Vikking worden.
Beste Lezers, in de rechterkolom is er iets gewijzigd. De resultaten van de DDT zijn gewist en fotoboek Deel I van mijn camino tocht 2018 is gepubliceerd. Het betreft het deel van de GR 78, le Chemin du Piémont Pyrénéen.
Grtjs
Hugo
Fotos: Zie Deel I
|
