|
Beste Lezers,
Morgen is het volgens de kalender precies een jaar geleden dat Raoul is overleden.
Vandaag is het dag op dag een jaar geleden dat bij een ongeval mijne vriend het aardse leven heeft verwisseld met een ander leven.
Om de herinnering aan Roelbiker levendig te houden heeft wielerclub de 4 Kronen deze morgen een herdenkingsrit georganiseerd. Niet alleen de leden van deze club waren welkom, ook andere (vrienden)clubs waren welkom en present.
Ik schat dat we met zo’n vijfenveertig fietsers, iets na negenen, verzameld stonden rond het graf. Na een korte stilte en dankwoord van Annita en Kevin ging het met een compacte groep naar Hulst.
In de Zandstraat, ter hoogte van nummer 34, werd halt gehouden aan de plaats van het ongeval. Hier staat een gedenkplaatje met de foto van Raoul. Het moment van stilte sprak voor zich. Tranen vloeiden.
Zoals ook Raoul het zou gewild hebben, het peloton zette zich vervolgens in beweging om de tour verder af te werken.
Bedankt voor het gebeuren.
Voor mij zelf was het een dag met niet alleen verdriet.
Vandaag heb ik voor het eerst in een groep van zoveel renners meegefietst. De eerste kilometers schrok ik me een hoed (of helm in dit geval). Het ‘rustige’ tempo waarmee werd aangevangen noopte me al vlug om een tandje bij te steken. De goede raad van Raoul in gedachten schoof ik al vlug op naar een plaatske juist na de kop van de groep, in 6e of 7e positie. Hier zit je uit de wind en heb je minder moeite bij het optrekken na een bocht of kruispunt.
Niettemin ging het tempo gestaag de hoogte in, 30km/u leek me eigenlijk nog mee te vallen. Er wel rekening mee houdend dat voor mij de tocht maar tot Hulst liep. De gehele tocht (70km of meer) is iets wat ik aan dit tempo, ook al zit ik in het gat, niet meer aankan.
Het was een belevenis en heb weeral wat bijgeleerd.
Het belangrijkste blijft wel de solidariteit en de kameraadschap die ik onder weg heb gevoeld.
Morgen zie ik Radio Paris, Gérard zal me verwelkomen met champagne. Ahja, Les Blues sont Champion du Monde hein!
Grtjs
Hugo
Foto’s : Spreken voor zich.
|
