|
Beste Lezers,
Gisteren in de albergue de Reboleire, in Fonfria, werd het avondmaal geserveerd in een ander gebouw. Een 50 à 60 personen zaten er aan de tafels. Een vrij grote tafel wel te verstaan, en de bediening verliep heel vlot. Ook de wijn ontbrak niet en dat was al vlug te horen. Lege flessen werden vlotjes vervangen door een volle. Het eten zelf was best lekker en zeker niet te kort, dit allemaal voor 9.
Ook de huisvesting was van uitstekende kwaliteit, iedereen zijn eigen stop contact, wel even anders dan vandaag in de gemeentelijke albergue. (Maar ook hier weer, voor 6 mag je zeker niet klagen.)
Onze Parijse vriend, Gérard (en niet Gerrard maar met al die talen loopt het al eens door elkaar) was al vlug in de wolken en nam het voortouw in het uitbrengen van een toast voor elke pelgrim. Hij zei het enkel in het Frans, iedereen moest hem maar verstaan.
Daarna wees hij naar me met de woorden La Belgique
waarop het beleefde Op de gezondheid weerklonk. Hierna vlogen de wensen in velerlei talen in het rond.
Bij mijn wens zag ik een persoon zijn hand opsteken. Nog een Belg in de zaal.
Na de maaltijd heb ik met die dame uit Beerse nog een pint gedronken. Met Juleke, zoals ze genoemd wil worden (Julia vindt ze niet mooi), heb ik nog een fijn gesprek gehad, we gingen als laatsten naar bed.
Veel heb ik niet geslapen, de bomen waren bij sommigen toch te dik om in één nacht om te leggen. Om vier uur was ik alweer in de keuken en heb dan maar rustig gewacht tot het spel weer op gang kwam.
Met zen vieren zijn we dan toch op tijd vertrokken, ondanks dat er twee een katertje moesten meesleuren.
Dat katertje kwam vooral van het warme drankje dat na de maaltijd, met veel show en vlammen werd opgediend. Ik vond het nogal een gevaarlijk spelletje en heb de zaal verlaten.
En daardoor kon ik al vaststellen dat de mist om te snijden was, de vroege vertrekkers nemen wel eens onverantwoorde risicos.
Of je nu door de mist loopt of door een plensbui, het resultaat is hetzelfde. Neem daar dan nog de frisse temperatuur bij en je bent blij met een extra jasje.
De tocht werd zwaar gemaakt door het voortdurend dalen. Aan de andere kant ging het wel vlug vooruit, 6km/u is niet mis.
Vanavond nog was product gaan kopen, mijn tube is leeg geknepen.
Ikzelf kan nog wel wat hebben, er zit nog jus in de benen.
Grtjs
Hugo
Fotos: Het paviljoen; Tweemaal M.I.S.T., eerst nat en dan doornat; Blauwe plek; Peter en Lars op het randje; Adieu bergen, toch bijna.
|
