Beste Lezers,
O Cebreiro is de laatste moeilijke hindernis op de camino naar Santiago. Ik moet toegeven, hij kan tellen, die hindernis loopt over een vrij grote afstand en een vrij groot hoogte verschil. Het is niet de stijgingsgraad die het moeilijkst is, wel de duurtijd.
Maar alles is weeral in de goede plooi gevallen, Gerrard, Lars en Peter zijn allen toegekomen in dezelfde albergue. Er is er trouwens maar een in Fonfria. Ook Jossy zal vanavond aan de tafel zitten, we zijn dus weer met vijf.
In de kapel van Santa Maria a Real, op de top van O Cebreiro, was ik op tijd om nog even in alle rust te mediteren. Op de middag was er een H.Mis, de kerk zat vol.
Jammer genoeg was de bewolking toegenomen en tijdens het wachten op de collegas kreeg ik het toch koud. Maar ook dat was vlug verholpen met een tweede windjack. Tijdens de afdaling gingen die dingen al vlug weer in de rugzak.
Toch is de invloed van de zon zeer belangrijk op deze hoogte, nog steeds dik boven de 1300 meter.
Morgen is het nog een tochtje van meer dan 30 paaltjes tot Sarria, daarna gaat de riem een beetje losser, er resten nog vijf dagen om de resterende kleine afstand af te leggen.
Op zaterdag gaan we dan gezamenlijk naar Santiago en op zondag willen we graag de Butafumero zien zwaaien.
Op maandag keer ik al huiswaarts, samen met Peter, die ook via Zaventem terug reist. De tickets zijn vandaag met hulp van het thuisfront besteld.
Grtjs
Hugo
Fotos: Regelmatig zicht in Spanje; Altijd iets mooier met zon; Hopelijk komen al die wensen uit; Schots en Scheef; We beginnen der aan; Wauw (X
..); Een Duitser, een Nederlander en een Belg gingen eens
.; De boccadillo smaakt en de vlucht is zojuist geboekt én Gerrard is er ook.







|