|
Beste Lezers,
Gisteren avond, na het de lekkere maaltijd, vond de kokkin het tijd om te dansen. Via haar gsm kon ze muziekjes draaien op aanvraag. Blijkbaar zag ik er nog al dansbaar uit, als eerste mocht ik plaatsnemen met haar op de ‘dansvloer’ mijn kunstjes te tonen. Veel soeps zal dat niet geweest zijn, de lambada is nu niet echt mijn ding. En dus volgde al vlug iemand anders.
Salsa
werd door Jossy gevraagd. Moet het weeral lukken dat het koppel naast haar van Columia afkomstig zijn. De man toonde zijn kunde samen met zijn echtgenote en het dient gezegd, dat ging heel goed.
De kokkin wou ook wel eens met die knappe man dansen, en ook zij deed dat uitstekend. Er volgden nog enkele demo’s, ik hield me wat op de achtergrond, zeker als je professionels ziet excellereren.
Jossy, die heel graag salsa wil leren, kreeg dan even privéles van onze Columbiaanse vriend. Bleek ze een heel goede leerling te zijn en haar pret kon niet op. Meer nog, een Spaanse supporter had het opgenomen met zijn i-phone, bewijs dat ze kreeg overhandigd met bluetooth.
Vandaag was het de tweede dag op de mezetas. Een totaal andere beleving door de regen. Eerst nog onder dreigende wolken, doch eens aan de tocht uit het dal begonnen was er geen houden meer aan.
Gedurende drie uur hebben we dan maar doorgestapt zonder eten of drinken, schuilen was er niet bij.
En alzo kwamen we iets na drieën al in Fromista terecht. De 35 paaltjes wogen wel eventjes door, een goede douche verhielp veel.
De WF is weeral faibel, dus heb ik de laatste berichten allemaal doorgestuurd zonder beeld. Ooit komt het er wel van.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Salsa time; Veiligheid op zijn Spaans; Streepje licht, sneeuw op de Pico’s d’Europe; En de’r komt nog veel bij; Klein dorp, Castrojeriz, met een schat van een kerk, vooral binnenin; Columbiaans Salsakoppel; Klimmetje in de wind en regen, 12% gedurende een kilometer; Twee pelgrims; Langs het Canal de Castille, de laatste kilometers van de dag.
|
