Beste Lezers,
Burgeroorlog, zoiets vreselijks is er ook geweest in Spanje. Tot hiertoe had ik hier nog niks van gezien. Deze morgen passeer ik in Villambistia, klein gehucht, en zie boven de kerkdeur een arduinen plaat met namen en twee jaartallen: 1936 en 1939.
Verder loopt de camino vanaf Villafranca Montes de Oca omhoog en veranderd het uitzicht van het landschap nogal flink. De groen vallei maakt plaats voor grijze bossen. Volgens mij zijn het allemaal zieke en dode bomen. Zeker ben ik niet helemaal want er is hier en daar nog een groene schijn, alsof er blaadjes willen ontluiken. Het kan ook zijn dat het door de hoogte is dat de bomen later zijn, we zitten tenslotte rond de duizend meter.
In ieder geval, het pad strekt zich meer dan 12km uit over de kam van de bergen.
En ongeveer in het midden staat een gedenkteken voor 104 mensen die vermoord zijn tijdens de Burgeroorlog. De begraafplaats bevindt zich uiteraard veraf gelegen en werd dan ook maar in 2010 ontdekt. Zo zie je maar weer, de geschiedenis van een smerige oorlog kan je toch nooit helemaal verdoezelen.
Vergeten kan wel, een tweetal nog vrij jonge Spanjaarden komen de slaapzaal binnen en vragen of ik aan het werken ben. Ik vertel ze over de blog en wat ik aan het lezen ben. Burgeroorlog? In Spanje? Franco? O! ja, die ken ik.
(Franco zat na de putsh van 1936 met zijn troepen vast in Spaans-Marokko. De marine steunde de staatsgreep niet, ze bleven de republiek trouw. Er is toen met behulp van Italië en Duitsland de eerste luchtbrug ingelegd om de nodige versterkingen naar Spanje over te brengen.
De stad naar waar die legers zijn gebracht zal ik morgen bereiken. Toch na de middag eens kijken of hierover een museum of iets dergelijks bestaat in Burgos.
Doordat we vandaag toch iets verder zijn gestapt dan gepland kunnen we tegen de middag al ter plaatse zijn.)
Misschien beter zo, maar als je de oorzaken en redenen begint na te lezen denk je toch dat het beter zou zijn als deze periode in Spanje wel zou onderwezen worden op school. Catalonië is nog steeds niet opgelost, dacht ik toch niet.
Terug naar de Camino, die loopt vlotjes verder, nogal soepel eigenlijk. De kilometers worden erdoor gedraaid alsof het niks is. Zo rond 14u zitten we meestal tussen de 25 à 30 km, als je vertrekt rond 07u30 is dat niet zo slecht. En vooral, ik zou der nog makkelijk enkele kunnen bijdoen.
Maar de tocht is nog meer dan 500 km, dus niet overhaasten.
Vandaag het Spaanse koppel terug gezien die samen de noodoplossing voor de ‘completo’ story hebben gedeeld. Ze zijn afkomstig uit de buurt van Valencia, stad die ik heb bezocht. Zij kenden wel hun historie en wisten ook te vertellen dat er inderdaad nogal wat Belgen naar Spanje zijn getrokken. Velen om deel te nemen aan de gevechten maar ook velen om de nood te lenigen. Dat er ook kinderen naar België zijn overgebracht wisten ze dan blijkbaar weer niet.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Lange weg te gaan; Sandaaltjes?; 1e verwijzing op deze camino; Opletten; Andere kleur (Sierra delm San Millan); Groen gras; 104 lijken; Alicia en Josef, zeer vriendelijke en behulpzame mensen; Terug afgedaald.








|