|
Beste Lezers,
Na de wekker om 05u, het geritsel en het slaan van deuren, ben ik als laatste uit mijn slaapzak gekomen op 07u15. Sommige van die Aziaten ‘van vijven’ waren dan nog steeds in de weer met hun voorbereidingen. Het brood voor het ontbijt bestond voor mij nog slechts uit enkele korstjes. De bakker was om de hoek, een rozijnen en een chocolade koek, en het ontbijt voldeed tot de middag.
Het was duidelijk, volgens de meteo bij’les amis’ zou het vandaag niet schitterend worden, plan ‘Groene route’ zou dus worden gevolgd. Ik het begin dacht ik alleen voor die mogelijkheid te hebben gekozen. Tijdens de dag bleek dat niet zo te zijn. Diegenen die wel over de hoge col, 1400m, zijn getrokken hebben wel veel mist en sneeuw gezien. En die zijn daar ook tevreden mee.
De veilige route bleek ook niet zo eenvoudig te zijn. Vlak was er niet bij vandaag. Na Val Carlos ging het dan echt beginnen, de steile klim naar onze col, Alto de Ibañeta. Na bijna een uurtje vermoedde ik de top nabij. Een kleine knik in de weg opende een totaal ander zicht, mist en een pad als een muur. Goed zwetend onder de regen kleding, kon na nog drie kwartier genoten worden van een fantastisch panorama.
Gelukkig ligt het klooster van Roncevalles niet veel lager. Na een korte stevige afdaling kon ik inchecken voor een overnachting.
De refuge wordt gerund door het Nederlandse St-Jacobs gezelschap, de ‘intrede’ gebeurd ordelijk en vlot.
Mijn bestee is best aangenaam. Het nummer is 171, totaal zijn er nu 260 bedden voorzien. Boven me ligt een Poolse jonge dame, die vlot Engels spreekt. Czestochowa kent ze ook, al bezocht. Aan de overkant liggen twee Amerikaanse dames, van Connecticut. Volgens één van hen is T niet haar vriend. Don’t mention!
Voorts heb ik een zee van tijd, de was (en drogen), wordt hier gedaan. Het avond eten is voor mij voorzien voor 7u, anders is het 9u, maar dan lig ik al lang te pitten.
Morgen om 07u ontbijt en weer op pad, voor de tweede Spanje dag.
Deze morgen zie ik een groep (27) jonge stieren in de wei. Twee beginnen te spelen, vechten en de hele groep rent erachteraan. Plots staan ze stil en kijken allen in dezelfde richting. Boven de berg staat een boer die regelmatig roept: GiGiGi en dan even later OgiOgiOgi. En ja hoor, een vijf minuten later zijn alle stieren de helling op gelopen en verzamelt in de stal. Een variant op de rattenvanger?
Nu mijn blog nog bijwerken, eens gaan drinken en kijken of de was al is gedaan.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Geen beste vooruitzichten; Val Carlos; Met het al bredere wagentje toch nog over de helft van de baan; Nog een wandel terrorist, ook in de bochten!; Daarover? Ja!; Steile paden in de regen; 1057 meter hoogte, Roncevaux pas, mooi panorama!; Korte afdaling; Onderaan is mijn plaats.
|
