|
Beste Lezers,
Vanaf gisteren avond heeft het geregend. De voorspellingen bleken juist te zijn, dus voor deze dag waren de vooruitzichten niet goed. En dat is uitgekomen.
Laat vertrokken, het was maar een goede twee-en-twintig kilometer. Wel in het achterhoofd houden dat de lijntjes op de kaart nogal kort bij elkaar staan. Nog geen tien minuten later ben ik al doorweekt, onder de gordel.
Na een uurtje zie ik twee dames schuilen, of trachten dat te doen.
Ze hadden in hetzelfde hotel overnacht en waren vroeger vertrokken. Het zal deze morgen zeker niet ophouden met regenen, zeg ik. Blijkbaar was hun moraal niet te sterk meer, ondanks de lange pongos hadden ze het blijkbaar al koud. En het was koud vandaag, niet meer dan 6°c is het geworden.
In Portet dAspet is een schuilhokje waar ik even kan verpozen en wat eten. Ik kijk op de klok en schrik me een bult. Een uur en vijfenveertig minuten heb ik nodig gehad om 4,5km te vorderen. Om dan aan 22 te komen zou ik meer dan acht uur in de regen moeten lopen.
Ik klim nog tot de col de Portet dAspet, alwaar ik bijna omver waai. Ook hier weer even gerust en wat te eten genomen alvorens aan de lange afdaling te beginnen, over de weg.
In de Topo Guide van de GR 78 staat vermeld dat je moet opletten voor het uitglijden. Wel, als ik de kleine kolkende Ger zie, dan liever langs de baan. Indien je hierin terecht zou komen wordt je vermalen met alles erop en eraan.
Zo kom ik dan voorbij het Memorial Fabio Casartelli, de jonge renner die hier verongelukte tijdens de Tour de France op 18 juillet 1995.
In Juzet-dIzaut stromen nog enkele pelgrims (korte type) binnen. Allen zijn verzopen en de kleren hangen overal omhoog uit te druppen.
Michel Leroy, de gastheer, staat er alleen voor. Zijn echtgenote Julie ligt in Toulouse in het ziekenhuis, iets in verband met het afzetten van een been. Het gesprek tussen Brigitte en Michel gaat erover, ik luister mee.
Brigitte stapt een goede tien dagen, morgen is de laatste. Ze heeft er al enkele caminos, of gedeeltelijke, opzitten. Wat je zeker moet zien in Compo is de Encensoir, (vrijdag avond rond 19u) zegt ze. Ze is afkomstig van het noord-oosten. Haar man komt haar morgen ophalen. Als je een goede 800 km doet om even naar de Belgische kust te komen, dan is dit ritje apoc. (une paix de gâteau)
Verder zijn er nog Joelle en Anne, de twee van deze morgen en een belgisch koppel. Arnaud (Arnolde) uit het Gentse en Karin uit de buurt, ttz Hamme. De tafel zal vol zitten deze avond.
Morgen naar Saint-Bertrand de Comminges, 29km. Als het regent wordt dit 24km.
Grtjs
Hugo
Fotos: (ik heb er niet veel genomen, alles zat beschut en ingepakt tegen de stortvloed) Ziet er niet zo goed uit; Pad of rivier?; 4,5km in 105min, even overleggen en rusten; 1069 meter, niet blijven zitten, er is niks te zien; Memorial Fabio Casartelli; Le Ger, gisteren nog een beek; t is maar regen, dus doorgaan; Gezellig aan de haard.
|
