|
Hey Raoul,
Zoals je weet ben ik weer onderweg. Op bedevaart, jaja, dat zal wel nodig zijn zekers. We verschillen wel grondig van mening over het leven na de dood, maar ik geloof er nog altijd in. En omdat gij dat niet kunt komen vertellen hoe het daar is blijft het bij geloven. Natuurlijk weet ik het ook niet, daarom dat dat woord is uitgevonden.
Ik zit nu in Narbonne, mijn eerste overnachtingsplaats op mijn camino naar Santiago de Compostela. De reis hierheen is nogal chaotisch verlopen. Stakingen, zoals we er samen vele hebben meegemaakt. Soms was dat wel plezant, andere keren iets minder. Toch waren we het er altijd over eens dat het niet om het staken ging. Net zo min als onze camino nu enkel maar een wandeling is naar de stad Santiago. Het is altijd de weg die belangrijk is.
Tijdens de tocht kunnen we er nog wel een klapke over doen. Ook met de mensen onderweg, en met de mede pelgrims. Met je talenknobbel is het maar een kwestie van enkele minuten om gedurende enkele uren aan de praat te blijven. En zoals altijd eindigt dat dan weer met een beetje verdriet om afscheid te nemen. Maar vooral blijven de goede en plezante herinneringen.
Ik ben toch een beetje nieuwsgierig hoe je Spaans klinkt. Wel ja, dat klinken zal wel lukken. Fantastisch toch hoe we in Fort William een drankje kregen van die oud militair, die Welshman. Sloantje! Tot we het goed konden zeggen. Allé, ik dan, want gij waart daar direct mee weg.
Ik klink nu in het Frans op onze goede tocht. Raoul, Santé!
Terwijl ik dit zit te tikken is de reis vandaag tot Narbonne een feit. Gisteren zag het er niet zo goed uit.
De Thalys tot Parijs was geen probleem, iets over halfacht stond ik al buiten aan de Gare du Nord. Waarom buiten, wel omdat men het metro station aan het renoveren is en je wordt doorverwezen naar de Gare de LEst.
Vooreerst had ik aan de balie van TGV inlichtingen gevraagd over de verbinding naar Bordeaux. Mijn aansluiting was vervallen, par la grève. Een volgende, een uur later, reed nog wel en de dame heeft me een plaatske gegeven en een aangepast ticket.
Vooraleer de metro in te duiken heb ik mijn twee noodovernachtingen in de Rue La Fayette geanulleerd. Ik hoop dat ze bij het Peace and Love Hostel niet teleurgesteld zijn.
Zodus, Bordeaux halen zat er ook al in, om precies 12u stond ik aan het volgende loket.
Aan de balie van SNCF in Bordeaux stond een dame flink van haar oren te maken. Maar ja, staking geeft problemen als je iets hebt afgesproken op tijd.
De vrees voor een goede afwikkeling van mijn vraag stak de kop op. Maar de rood aangelopen dame achter de toog bleef vriendelijk. Er was niet onmiddellijk een volgende intercity naar Marseille, de volgende met stop in Narbonne was pas vier en een half uur later. Voor mij geen probleem, ik zou mon plan wel trekken.
Mijn boterhammekes van thuis, door Agnes geprepareerd, smaakten voortreffelijk. En de temperatuur aan de Garonne viel best mee, als je in je T-shirt kan zitten is dat best aanvaardbaar. (het is nu al warmer, de zon komt er meer en meer doorheen).
Vanuit een terras stoel, met een Thé de Menthe, geprobeerd een slaapplaats te boeken in een hotel voor pelgrims. Volzet!
Via Booking.com kon ik een kamer op de kop tikken, aan 48. Anders zou dit hotel niet zijn doorgegaan want deze prijs is de helft. Ben dan toch al verzekerd van een goede douche. Het ligt wel 3 km van het station, dus nog een dik half uurtje stappen.Dat komt goed uit, een hele dag op je gat zitten is niet bevorderlijk voor de spieren.
De was en de douche zijn al lang voorbij, het eten was goed en nu, hup mijn bed in want de reis was lang. Maar bovenal, morgen kan de start genomen, malgré la grève!
Grtjs
Hugo
Fotos: Gare de Nord; de Nord à lEst; Affiche in gang metro, ongeveer 100 m lang; Pont Saint-Jean, de Garonne is nog goed vol; Thé de menthe in de soukh; Nog even wachten en de laatste trip kan beginnen; Poesje muisstil mee op reis; Mijne trein bureau.
|
