|
Beste Lezers,
Het is dan beslist, morgen is de laatste dag van de tocht.
Een vroege trein brengt met tot Lubliniec van waar ik nog tot Czestochowa stap.
Ik zit nu in Olesno, al een eind voorbij Kluczbork. Enkel in Borki Mali (nog enkele kilometerkes) is er een hotel te vinden. Voor de rest is het bijna zeker, geen overnachting plaats in Borki Wielkie en Bor Zapilski.
Omdat het dan de laatste stap dag is kunnen de laatste zesendertig paaltjes er nog wel bij. Wel volg ik via deze weg de laatste 20 kilometer van het voorop gestelde pelgrim pad.
En als ik schrijf een vroege trein, 05u19 is wel degelijk vroeg. Het zal een korte nacht worden.
Vorige nacht was nochtans ook niet schitterend wat slapen betreft. De eerste twee uren weet ik van de wereld niet. Omdat het te warm was op de kamer open ik het raam, het is al middernacht en veel lawaai is er niet meer. Wel is aan de overkant van het marktplein iemand die zijn huis (of iets anders) verwarmd met mazout. Wel, door de wind kwam die smerige lucht mijn kamer ingewaaid.
Even over met slapen.
Eens dat roken op hield heb ik het raam terug volledig geopend. Na enige tijd kon het raam dicht en probeerde ik nog wat te slapen. Rusten is een beter woord want echt goed slapen was er niet meer bij. Zo rond een uur of drie ging het raam weer open, na eerst gecontroleerd te hebben of de zwarte rookpluim zichtbaar was.
Het raam zelf heeft ook zo zijn kuren. Bij volledige open stand moet je, om te sluiten het geheel een beetje heffen. Dat je het maar weet.
Het is vlug zes uur, tijd om in te pakken. Het ontbijt mocht er wel zijn, hotel Falwty was het niet echt, de mensen waren best vriendelijk.
Toch liep een en ander verkeerd.
Dat van dien Duitser en de verkeerde badkamer weet je al.
Tijdens het avond eten had ik kijk op de toegangsdeur tot de kamers. Een jonge gast kwam binnen met een grote plastiek zak en een zwabber. Ja, dacht ik (niet Jezus) die zal het zootje boven moeten opkuisen. Bij het betreden van de gang/hal aan de kamer bleek de douche ruimte weer helemaal proper en nieuwe handdoeken waren klaargelegd. De man was nog bezig op de andere kamer. Ik open mijn deur en om dat ook het raam openstond ontstond er door de wind even grote trek. Mijn deur, waar doorheen de wind toch al voelbaar was, vloog met een klap dicht. Het is te zeggen, het geraamte zat wel in zijn sponning, het binnen paneel van de deur lag er wel degelijk naast. Ik zie die man beteuterd kijken terwijl ik met mijn sleutel sta te waaien.
Hij verdwijnt naar beneden om terug te keren met een hamer en enkele kleine nagels. Het paneel er terug in krijgen lukte niet te best, de vorige nageltjes zaten in de weg. Ik heb de man dan maar geholpen om het geheel vast te houden. Niet alle nagels zitten er nu recht in maar de veiligheid was weeral verzekerd. Ook had ik geen natte voeten meer.
Maar hij was tenminste vriendelijk en niet zoals Basil. Of hij ook from Barcelona was heb ik niet kunnen achterhalen.
Vandaag een hele dag in de soep gelopen, geen mist maar mot regen, zeveren dus. Gelukkig hield de wind (koude, niet meer dan 14°C) mijn broek droog. Toch heb ik zowel mijn windjack als mijn regenvest aangehouden zonder dat ik overmatig heb gezweet.
Het voorziene hotel zat weeral vol. De receptioniste gaf me wel de naam en het adres van het gene waar ik nu verblijf, Restauracja I Hotel Alexandra, ul. Wlk. Przedmiescie 35, Oelesno.
Voor morgen vroeg heb ik al ontbijt voorzien, fruit heb ik nog genoeg en drinken is nooit een probleem.
De sleutel van de deur leg ik in de bloempot, maar aan niemand zeggen hé.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos: Dat half maantje lag eruit, kwestie van gerust teslapen niet; Super voor de luchtwegen en longen; Gevelde bomen in volle lengte, zie je niet meer, tenzij voor telefoon polen, euh palen; Nog altijd in de goede richting; Het Rynek van Olesno is anders dan ik gewoon ben, strak, wel mooi aangelegd; Propere kazerne van de 189 jaar oude brandweer; Dit stations gebouw heeft wel zijn beste tijd gehad; De kerk daar-en-tegen is al de mooist versierde die ik ben tegen gekomen in Polen; Zonder woorden.
|
