|
Beste Lezers,
Ben al in Polen geweest, over de Altstadtbrücke. Slapen doe ik nog in Duitsland.
En morgen begint dus het Poolse avontuur. Volgende halte zou dan Lubin moeten zijn.
De dame die me vanavond bediend heeft komt van deze stad. Ik vroeg of ze Pools praatte tegen het keuken personeel, ja dus. Ik begrijp er geen woord van zei ik, waarop ze lachend antwoordde dat ik dan goed zou moeten luisteren. Misschien moet ik dat dan maar doen, hier of daar een woord kan al volstaan. En ik heb nog mijn papieren met enkele zinnen bij me. Er is nog altijd de hulplijn van Barbara die steeds de raadplegen is.
De vorige halte plaats, Löbau is alleszins een mooie stad. Deze morgen ben ik erdoor heen gestapt en het moet gezegd, mooie gebouwen en het station, dat verlaten bleek, is nog wel degelijk in gebruik. Enkel moet ik vermelden dat het voor andere doeleinden is gerenoveerd (de gevel is al af, het binnenwerk is in afwerking).
Zoals in vele stations, ook bij ons, is alles geautomatiseerd, dus geen personeel meer.
Vandaag begon de trip vrij fris, ongeveer 12°C. Al vlug werd het warmer om zo rond de middag toch nog een 23°C te halen.
En rond die middag zit ik in een buskot te eten als er een wagen stopt met Poolse nummerplaat. Deze mensen vroegen de weg, en ik kon antwoorden, weliswaar in het Duits. De baan waarlangs ik was gekomen was afgesloten wegens wegenwerken. Ik wees erop dat ze gerust konden verder rijden, enkel op te passen bij sommige overgangen, die dan nog met balken een beetje waren genivelleerd. Ze bedankten me en maakten rechtsomkeer. Blijkbaar is mijn uitzicht niet zo betrouwbaar. (of is mijn Duits toch te belabberd)
De man die me aansprak als wandelaar verstond me toch wel goed. Toen het verhaal van de pelgrim aan bod kwam zei hij dat ik dan langs Breslau moest. Heu
. jawel, zekers, Breslau is Pools voor Wrocklaw, uitgesproken als Vroklajts.
De man kwam van Breslau, weer één van die mensen die na de bevrijding, bij de verdeling van Duitsland en Polen, manu militari moesten verhuizen. Er is toch wel wat gebeurd toen, vergelijkbaar met wat er twintig jaar geleden is gebeurd in de Balkan.
Die man wist me ook te vertellen dat 'lau' en 'law' een Slavische oorsprong hebben. Niet zoals in Bratislava, waar 'lava' dan weer Burcht betekend. Zo leer je weer eens iets nieuw. (Het is ook Sjestokau, net zoals in het Duits.)
En goede raad kreeg ik ook nog mee, betaal in Zloty want de Polen zijn sterk nationalistisch en de euro wringt bij hen.
Zoals in het begin aangehaald, even, ben ik tijdens een toerke door de zeer mooie stad, over de brug geweest. Kom over de brug was het niet alleen letterlijk. Figuurlijk was het ook een beetje.
De katholieke kerken van (Oost)Duitsland en Polen hadden op de brug een mini tentoonstelling georganiseerd over de samenwerking tussen beide gemeenschappen na de oorlog. Het is ook aan hen te danken dat het Duitse volk herenigd is geworden. Beide kerk gemeenschappen gaven niet alleen morele steun, ook werden acties georganiseerd, ondersteund in het westen, die materiele hulp boden.
Op de toeristische dienst gaf men me advies om in de, tegenoverliggende kerk, een stempel voor mijn boekje te halen. De Dreifaltigkeitskirche Görlitz blijkt ook een Pilgerstation te zijn, weliswaar gereformeerd. (Binnen het bureel van de T Dienst lagen meerdere roadbooks over pelgrimswegen. Bij nazicht blijkt het bijna onmogelijk om die omgekeerd te lopen.)
En binnen deze kerk, die normaliter zeer sober zijn ingericht, trof ik enige versiering aan. De preekstoel is een prachtig stukje houtsnijwerk en het plafond is ook enigszins versierd. Maar er staat ook een draagbaar (op een kar en door paarden getrokken) retabel. Als je de voorkant ziet denk je meer aan Italië of Spanje. Op fotos kan je de andere kant van de panelen zien, niet allemaal volgens de Lutheraanse regels veronderstel ik , maar een gegeven paard kijk je niet in de bek.
Grtjs,
Hugo Peregrinus
Fotos : Wie onze Albert wil spreken; Rathaus Löbau; Rood&Groen protest; Bijna maar nog niet helemaal; Dedjeu, een week te vroeg; Waggonbau, Concurrentie van Bombardier; Veel prachtig, grote woningen, gebouwd laatste decenium van 19e eeuw, nu meestal flats; In de Nikolaiturm luiden, tussen 1800 en begin 1900, klokkeluiders het preciese uur over de stad, er hebben zelfs twee gezinnen in de toren gewoond; Deze foto is genomen op Poolse bodem.
|
