|
Beste Lezers,
Met de trein gaat het wel sneller. Van Glauchau naar Chemnitz is maar een half uurtje. Voor mij is dat bijna een dagtocht. En van Chemnitz uit ben ik niet naar het oosten getrokken maar meer naar het noorden. Op die wijze kon ik terug aansluiten op het juiste spoor.
Zoals geplant ben ik nu in Mittweida gearriveerd, een mooie stad met een aangenaam marktplein.
Glauchau is nog volop in verandering. De enorme gebouwen van voormalige textiel fabrieken staan te verkommeren. Gebouwen complexen worden stapsgewijs gerenoveerd, met behoud van de gevels, die de grootsheid van het regime moesten voorstellen.
Het station is een vervallen gebouw, enkel de hal is een beetje proper gemaakt, de kilheid is wel gebleven. De vernieuwde perrons steken schril af.
Chemnitz daar-en-tegen heeft een modern gebouw, uit staal opgetrokken, maar open, alles meteen bereikbaar.
De tocht verliep onder een zwoel wolkendek. De regen kwam met kleine beetjes tot het na de middag de zon alweer voor een gezellige 29°C zorgde.
Het bordje vermelde dat je honden niet mocht storen. De honden waren aan het werk, namelijk een grote kudde schapen bewaken en behouden. Beschermen tegen wolven en ander ongeregeld natuurlijk tuig. Niet tegen spreken, niet voederen en niet aanraken stond er verder nog vermeld.
De kudde kwam ik pas enkele honderden meters verder tegen. Twee witte honden hielden dag en nacht de bende samen en in het oog.
De herders, een koppel, kwamen toe (ik kon ze vanop grote afstand zien) met nog twee bruine honden, van hetzelfde type als de witte.
Het was tijd om de kudde te verplaatsen naar een ander stuk land. Hoe die honden samen werkten en luisterden naar de bevelen, magnifiek. Je kon merken dat die mensen hun dieren graag.
Iets voor de middag kon ik in een socialistisch uitziend gebouw het middag maal nemen. De dagschotel bestond uit twee hinde lapjes, een grote schep rode kool, twee grote bollen aardappel puree en de onvermijdelijke rauwe Gemuse. Best lekker en dat allemaal voor de prijs van
4.
Nu ik bezig ben aan mijn blog is het onvermijdelijke onweer voorbij getrokken. Hier en daar piept de zon alweer. Hopelijk blijft het toch regenen, het land smeekt erom en morgen is alles dan weer frisser.
Zoals het nu loopt denk ik donderdag Dresden in het vizier te krijgen. Ik schat dat het nog ongeveer een 70 tal kilometerkes is. Als de fysiek het toelaat kan het in twee dagen.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Fabriekshallen zo ver je kan zien, imposante burelen vooraan; Oud treinstation maar nieuwe perrons en sporen in Glauchau; Chemnitz, alles nieuw!; Een carport kan ook dienen als schuiloord. Een zachte kuch maakte me opmerkzaam op de bewoonster. Of ze me kon helpen? ; Schapen hoeders; Een overlever; Sitzbank heizung, Fûr Schäden an Kleidungsstücken wird keine Haftung ûbernommen; Wittmeida met prachtige marktplaats; Onweer, warmte drukken en morgen alweer fris op weg!
Nota: De Amerikanen hebben op 15 april 1945 deze stad bevrijd. Tot 25 april was ze onder controle van deze verst vooruit geschoven post. De Wehrmacht nam de stad terug in van 25 april tot 6 mei.
De US Army nam het bestuur terug in handen tot het Rote Armee op 15 mei zijn intrede deed.
De overeenkomsten van Yalta dienden gerespecteerd, niet?
|
