|
Beste Lezers,
In Weimar, de stad van het Duitse classisme, bouwen de Nazis een gigantisch Konzentrationslager.
Op Ettenberg (Schloss Ettenburg), niet ver van de stad, werden vanaf 1937 tot in 1945 mensen van allerlei nationaliteit en pluimage (ook kinderen) onder vreselijke omstandigheden vastgehouden.
Al wie niet strookte met het Nazi denken werd erheen gestuurd en ik noem:
tegenstanders van het regime, volgens de Nazis asocialen en criminelen, homosexuelen, Jehovas getuigen, Joden, Roma en Sinti.
En dit gold na het uitbreken van WOII ook voor elk ander Europees land waar de Nazis aan het roer kwamen.
Bij de bevrijding van het kamp door de Amerikanen op 11 april 1945 waren 95% van de gevangenen geen Duitsers. Over de jaren zaten er meer dan 250000 mensen van meer dan 50 verschillende nationaliteiten vast.
In 1944 werden vele, vooral vrouwelijke gevangenen, (verplicht) tewerk gesteld bij Duitse bedrijven die veelal munitie fabriceerden. Dit gebeurde ook in Sub kampen waar de gevangen letterlijk geëxploiteerd werden tot de dood erop volgde.
Alhoewel het geen vernietigingskamp was vonden 56000 mensen de dood in Buchenwald door marteling, honger, ziekte of als slachtoffer van medische experimenten. Vooral de Sovjets kregen het hard te verduren en 8000 krijgsgevangenen werden gewoon vermoord door de SS. Wel werden er transporten naar Auswitsch georganiseerd om zieken en kinderen te laten ombrengen.
Toen de Geallieerden naderden werden vele kampen ontruimd en de gevangenen werden overgebracht naar Buchenwald (waar de problemen enkel maar groter werden). Vele van deze transporten gebeurden bij gebrek aan rollend materieel gewoon te voet. Bij deze dode marsen (die soms meerdere dagen duurden) werd al wie niet kon volgen gewoon omver geknald. Zo gebeurde ook in Buchenwald, waar 28000 gevangenen deze lijdensweg moesten ondergaan.
Op 11 april werden nog 21 000 gevangenen bevrijd waaronder meer dan 900 kinderen.
Toen de Russen het kamp in juli overnamen gebruikten deze het gewoon waarvoor het was opgericht. In hun speciaal kamp n°2 werden van 1945 tot 1950 meer dan 28000 mensen geïnterneerd. Velen van hen waren voormalige NSDAP leden of hadden voor de Nazis gewerkt. Ook voor deze gevangenen van het Rode Leger waren de condities vreselijk. Men schat dat er meer dan
7000 mensen het leven lieten. Velen werden in massagraven gelegd, even buiten het kamp.
Het kamp Buchenwald is bijzonder groot, enkel de bewaakte zone beslaagd al 400000m² . Het appel plein zelf brengt je al onder de indruk, elke morgen en avond in weer en wind daar staan en vrezen voor de volgende.
De omheining (met electrische spanning) stond onder permanente controle door de 3,4 km lange asfalt weg rondom, waarop wachters met honden liepen, en verlichting langs de weg én vanop de 22 controle torens.
Alles heb ik niet bezocht, wel het depot heeft veel van mijn tijd opgeslorpt. Daar is een permanente tentoonstelling over de geschiedenis van het concentratie kamp.
En eigenlijk ben ik ook op mijn Ruhetag best wel moe. Rust roest zekers. En het was niet precies warm vandaag, totaal verschillend met gisteren. De komende dagen zal het dan weer zonniger en warmer moeten worden.
Voor morgen stap ik dus tot Jena alwaar ik hoop morgenavond Agnes te kunnen begroeten. De volgende dagen zal het waarschijnlijk geen blog aan te pas komen (of heel kort!)
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Veel imposante gebouwen; Met Bach op de foto; Het Goethe Gymnasium, nog steeds een (hoge) school; Voorfoto; Dit is een grafkapel waar missen worden gevierd, op het kerkhof; Jedem das Seine (wel op zijn Nazis); In de toegangspoort te lezen; Niet om fier op te zijn, wel zou iedereen het wel eens moeten bezoeken; Een wandelingetje van 3,5km.
|
