|
Beste Lezers,
Deze morgen ben ik door het Staatspark Karlsaue gelopen. Het enorme park is niet het gene dat ik me herinnerde. Ik vermoed nu dat het speelpark hoger gelegen is, het Wilhelmshöhe park, met een reeks watervallen. Lange jaren heb ik gedacht dat het Kölnischwasser daar uit de grond kwam, het beroemde 4711.
Na de middag kom ik gelukkig een centrum tegen van Edeka, een variant van Lidl of noem maar op, wel te eten en te drinken.
Vandaag dus aanbeland in Hessisch-Lichtenau. Naar de info dienst gegaan voor een stempel en enige uitleg over camping, zimmerfrei of hotel. Ik kreeg een boekje in de handen geduwd waarin een aantal adressen in het dorp zelf vermeld staan. Bij rondgang vastgesteld dat er uiteraard geen camping is maar vooral dat vermelde hotels heel leeg stonden te wezen. Camping in Eschwege zou wel kunnen, alleen is dit iets meer voor morgen wegens toch nog enige kilometers voor de boeg.
Wat nu?
Ik passeer voorbij Arche e.V., een soort winkel voor tweedehands spullen, onze kringloop winkel zeg maar. Als ondertitel staat vermeld Hilfe für Menschen in Not. Wel dat is nu precies wat ik voel, en hop naar binnen.
Ik wordt vriendelijk ontvangen en zeg dat ik geen nood heb zoals vermoed wordt, wel dat ik op zoek ben naar een slaapplaats.
De hoofd verantwoordelijke, een zeer vriendelijke dame belt enige nummers voor Zimmerfrei kamers. Allen blijken bezet te zijn.
Een jonde dame, Line genaamd, zegt dat ze iets anders zal proberen, wel niet hier ter plaatse maar in een ander dorp, Reichenbach. Geen probleem voor mij. Even later is het telefoon gesprek achter de rug en glimlacht ze naar me. Als ik nog een tijdje kan wachten, tot vijf uur precies, dan zal ze me met de wagen brengen.
Het blijkt bij de Pfarrerin te zijn. Iets voor halfzes wordt ik daar afgezet. Na nog enkele telefoontjes gaat Line rond het huis en opent de voordeur. Ik kan binnen en ze wijst me de plaats van de keuken, het toilet en een onderricht ruimte aan, waar ik kan slapen.
Ik mag me gerust installeren, de Pfarrerin is nog bezig en komt later wel, nog veel geluk.
Het is ondertussen al bijna negen uur en ik zit hier nog altijd alleen. Wel al warme thee gedronken en mijn bedje gespreid. De telefoon heeft ondertussen al vele malen gerinkeld, zal ik afnemen?
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Bloemen pracht in park Karlsaue; Oplettende ouders met jong; Van ver; Van dichter; De Fulda over; Eten en drinken!; Wat groeit er in mijne
; Frau Holle Stadt; Nog altijd dicht bij huis.
|
