|
Beste Lezers,
Vanavond slaap ik bij de concurrentie. Zo is er blijkbaar toch wel een scheiding tussen gereformeerd of evangelisch en katholieken. Volgens Rosemarie is er nochtans meer gemeen dan wat ons scheidt. Vanaf Korbach is het strikt katholiek, men is dan ook in een andere deelstaat. Hier in Sauerland is het zowat verdeeld maar is er soms wantrouwen, zielig toch. Zieltjes willen winnen!
De Pfarrer, Eerwaarde Heer Schliebener, merkte op dat ik katholiek ben. Als antwoord gaf ik aan dat we dit beiden waren. Hij kon er wel mee lachen.
Ik slaap dus in/nabij de pastorie. Hij was al gewaarschuwd door Karl-Heinz dat er een pelgrim op komst was. Bij het aanmelden aan de parlofoon waren de woorden Pfilger en Hugo al voldoende. Even later verscheen een jonge gast met een sleutel in zijn hand. Heb je alles bij de hand was het enige wat hij vroeg. Hij begeleidde me nog tot aan de deur van de parochiale jeugdclub, kelderverdieping, gevestigd naast zijn pastoorswoning. Even vroeg hij naar mijn ID kaart, begrijpelijk in deze tijden. En dat was dat. Er is een wasbak, een toilet, een keukentje en veel plaats.
Bovendien lig ik binnen, wat met het te verwachten weer geen luxe is. Of mijn tent bestand is tegen hagelbollen zou ik nu moeten uittesten. In negatief geval zit ik dan wel met de
hagelschade, waarschijnlijk niet te repareren met een lepel.
Het volgen van de schelpen van Jacob was zoals te verwachten niet zo eenvoudig. Blijkbaar had ik na een uurtje stappen er al een gemist. In het dorp Valbert, normaliter te bereiken in een uurtje, kwam ik pas aan tegen elven. Als je bent vertrokken rond half acht dan weet je dat er te veel paaltjes zijn afgewerkt. Iets meer dan drie uur voor een afstand van ocharmen een goede 5 km, nee dat klopt niet. Ook dien je uit te kijken qua afstanden over de fietspaden, daar zit ook wel al eens een groot verschil op, soms tot bijna de helft.
Maar goed, alles moet geleerd worden, ook achteruitlopen.
Na een koffie en rozijnen koek terug met volle moed het Jacobs pad opgezocht en gevonden. Weeral liep het blijkbaar ergens verkeerd. Op een bepaald punt, weet ik van de landkaartjes die ik heb gefotografeerd, dat ik doorheen een bos moet om Haumche te bereiken. Een toevallige automobilist (kan het anders?) wijst me de juiste dreef aan. Korter dan de baan te volgen, stond ook op de kaart. Prachtige bosweg maar doodlopend op een weide. De vriendelijke driver had er ook bij vermeld dat er houten huisjes stonden. Ja, aan de overkant van de afdalende weide zie ik de achtergevels van een reeks houten buiten verblijven. Dan maar via een hofke de straatzijde bereiken en voilà, ik sta in Haumche.
Aan een splitsing zie ik een kapelletje aan een boom hangen en eronder ook een Schelp met erop een zwarte pijl getekend. Hoe u in de andere richting dan het bos moet bereiken, vraagteken.
Zoals Karl-Heinz gisteren terloops vermeldde normaliter zijn alle peilen goed aangebracht is wellicht waar, alleen staan ze soms 50 meter verder in een wegel, maar staan er geen vooraf.
Dus als ik aan een splitsing kom kan ik wel zien dat de weg achter me de juiste is. Dan gok je, wat niet altijd goed is, zeker niet in een bergachtige omgeving. Als het volgende kruispunt of Y dan geen pijl heeft weet je dat je verkeerd hebt gegokt. Dat kan dan wel menige honderden meters verder zijn of in bossen wel kilometers. Dus de piste van de omgekeerde Jacob is twijfelachtig, enkel in combinatie met andere wegen te doen.
Een dame, Rosemarie, is in haar tuin aan het spitten en vraagt wat ik zoek. Jacob, pfilger
Even later zit ik op de bank in de tuin met een fles fris spuitwater. Ook de dame is wandelaarster en heeft delen van de Jacobsweg gedaan. En, ja, de weg loopt hierlangs. Je moet ook nog de kapel van Grotewiese bezoeken, daar kun je ook een stempel zetten.
Kom zegt ze ineens, ik breng je wel naar Attendorn en dan bezoeken we Grotewiese.
Voor mij goed meegenomen, een mooie stempel erbij en op de koop toe de verloren tijd van deze morgen weggegomd.
Bleek de kapel ook de parochiekerk te zijn van de katholieken, waarvoor Rosemarie zich honderd procent inzet, en er fier op is. Mooie kapel, mooi en proper onderhouden, met alles er rond zoals het kerkhof en de oude pastorie. Deze pastoorswoning wordt nu verhuurd wegens gebrek aan bedienaars. Zoals in Frankrijk en Zwitserland zitten de hier overblijvende pastoors met parochies van 50 km diameter.
Na de stempel en een bezoekje binnen de kapel en buiten, o.a. de Jacobsbron, gaat het richting Stad. Onderweg kom ik nog te weten dat haar man al meer dan dertig jaar overleden is, dat ze als verpleegster heeft gewerkt na zijn dood en een voldoende pensioentje heeft. Ze is al sinds 2001 met pensioen, ze was toen 60. (voorheen had ze enige jaren als Röntgen technieker gewerkt!)
Ik zal een kaarsje voor haar branden, wat ik in de Magdalena kapel van Grotewiese ook heb gedaan.
Inkopen doen is normaliter niet mijn favoriete bezigheid, als ik nu iets te eten wil hebben moet ik zelf een toerke lopen door de stad en de winkel. De Rewe is hier in Duitsland ook goed vertegenwoordigd.
In de Aldi of Lidl kan je geen fruit kopen per stuk, dus probeer ik nu deze gigant maar. Hier lukt het wel, er is zelfs een standje waar eenzame bananen worden aan geprijsd. Curieus eigenlijk dat mensen nooit losse bananen kopen, steeds trossen.
Afijn, daar ik een kookplaat en warm water ter beschikking heb zal ik zelf koken. Van DORNSEIFERs Frischeküche lijkt de Spiessbraten mit Zwiebeln und Püree me wel iets. Ik heb dat doosje natuurlijk wel eens omgedraaid en goed gelezen wat er allemaal wel inzit. En er blijkt heel wat meer in te zitten dan reeds genoemde etenswaren.
Een mikrowelle wordt aangeraden voor de bereiding. Helaas is dergelijk toestel niet in de keuken aanwezig. Een tweede mogelijkheid is een Wasserbad.
Dus, dat is goed gekomen en eerlijk gezegd, het heeft goed gesmaakt. Is nog voor herhaling vatbaar, als er nog pastoors zijn die me hun keuken ter beschikking willen stellen.
Buiten de overheerlijke lekkere maaltijd van 3,39 is mijn duurste aankoop Excellence. Deze zwarte, extra kräftige Bitter kostte me 2,20. Voor morgen kan ik weeral op stap met voldoende voorraad. Speciaal koop ik nu Roggenvollkornbrot (mit Natursauerteig) omdat het goed vult, dus met één à twee sneetjes heb je voldoende. Wel weegt het pak een halve kilo, maar de prijs van 89 cent maakt veel goed. De smaak heb ik ondertussen al te pakken.
Bij het nuttigen van een Kopje Pfefferminze thee is het bijna tijd om dit verslagje af te sluiten en onder de veren te kruipen, het is al tegen achten.
Geen Wifi in de kelder, dus wachten met verslagje door te sturen.
En geloof het of niet, het heeft eigenlijk niet veel meer geregend, zelfs de zon was van de partij tijdens mijn boodschappen tocht.
Grtjs,
Hugo Peregrinus
Fotos : 1e pijl tegen de richting; Zoek de pijl, ditmaal achter me; Mini Ski-piste; Vis-trap; Mooi, doodlopend op een weide; Rosemarie zittend voor het schilderij voorstellend Franciscus van Assisi; Jacobs bron; De spelonk; Mijn onderkomen voor de nacht.
|
