|
Beste Lezers,
In Erkelenz werd het voorbije weekend het Franziskaner Fest gehouden. Het codewoord was Menschen Helfen Menschen. Daarom was er zo veel volk op de been. Vanmorgen was het heel wat minder. Na de nodige inkopen op mars, en dat ging goed.
In Venrath, een uiterst rustig klein dorpje, heb ik aan de geld automaat getankt. Deze machine was opgesteld binnen het voorportaal van de Raffeisenkas en de deur naar de loketten stond open. Verbazing viel met ten deel, gewone ouderwetse loketten waar je elkaar nog de hand kon geven. Niks gewapend glas of schuiven te bespeuren. Waar is bij ons die tijd naartoe.
Koude en gure dag gehad. Motregen bij het begin en einde van de dag. Maar door de wijziging in mijn parcours kwam ik voorbij een enorme kuil.
Ik dacht al tijdens de voorbereiding, waarom kan ik niet gewoon rechtdoor. Ofwel betrof het hier militair gebied ofwel bruinkool ontginning gebied. En dat laatste was juist. Wist wel niet of je hier toegang had, maar als er geen verbod teken staat is het toegankelijk, niet?
Tussen de windmolens en talloze grond pompen (?) betrad ik een enorme werf. Er zijn wel baantjes voorzien, maar die lagen nogal ver van de rand van de put. En aan die rand heb ik op verschillende plaatsen staan kijken. En telkens was het even indrukwekkend. (En de tijd vliet voorbij.) In afstand is het moeilijk in te schatten hoe groot dit eigenlijk is. De grootste graafmachine is meer dan honderd meter hoog en komt met zijn top halverwege het maaiveld. (twee kontjes zullen dus niet volstaan)
In Grevenbroich wisten ze op de toeristische dienst me door te verwijzen naar het Reisseburo. En ja, daar konden ze me niet helpen. Als het op campings aankomt weten ze niet veel, hotels des te meer.
Een uurtje later was ik deze stad alweer uit, op weg naar .. we zien wel. En ik liep langs de rivier de Erft, langs mooie paden tot Wevelinghoven.
Onderweg had ik al enkele Jacobs schelpen gezien, die wezen uiteraard in de andere richting. Maar in voornoemd dorp is er een rust huis waar je een stempel van Jacob kan krijgen. Ik dus daarbinnen en meteen gevraagd of er ook kamers vrij waren. Nee, die waren er niet.
In het volgende dorp, Langwaden, is er het Gästehaus Kloster Langwaden gevestigd. Ik dacht dat hier een hotel betrof, maar een fietser die me aansprak, vertelde dat de instelling (?) steeds kamers vrij heeft voor gasten, pelgrims of andere.
Ik daar naartoe langs de dreef, de voordeur stond open maar er was niemand in de immense hal. Een bordje aan de Pforte meldde dat de boel op maandag gesloten is.
Ondertussen had ik al kennis gemaakt met enkele bewoners, zijnde ontheemde mannen die er ook de nacht(en ) doorbrengen. Ene melde me dat de munk nog wel zou komen, het was tegen zessen en dan zitten ze in de kapel.
Dat bleef maar duren, opbellen op het opgegeven nummer leek me de oplossing. Antwoord apparaat en naam en nummer en we bellen terug. Niks van.
Tegen zevenen wou ik vertrekken maar bedacht me en ging rondom. En zie, een pater stond een sigaretje te roken. Me voorstellen en de reden van mijn komst en nog wat blabla en de man zei dat het op maandag
. Probleem! Ga terug naar de inkom en wacht. Kwartiertje later kwam een jongere uitgave met tegemoet en ging het Pforte lokaal binnen om een sleutel van een kamer op te halen. Oef, gered, een kamer met lavabo. Pech! Alle sleutels zijn weg. De pater vroeg om nog even te wachten waarop ik dan weer vroeg of ik kon gaan zitten. En dat mocht in de gang naar het klooster. Ik was dus al op de goede weg.
Even later verschijnt de jonge man met een bedrukt gezicht: niks meer vrij.
Maar eerwaarde Father, ik heb niks nodig, zelfs op de vloer kan ik slapen.
Echt waar, ja dan heb ik de oplossing, volg me maar. En zo ben ik aanbeland in Zimmer Theobald, de ontvangst en gespreks ruimte. De tafel en stoelen aan de kant zodat de mat vrijkomt. Ideaal dus voor mij om mijn matraske op te leggen. Goed geïsoleerd en droog. Er is zelfs nog een douche op de gang.
Als laatste toonde de goede man me hoe ik de deur moest afsluiten. Spijts mijn geloof in de goedheid van de mens heb ik dat dan ook gedaan.
Wifi is er wel, de code vind ik niet. Schäde.
grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Graaf machine in zicht; WOW, Tagebau Garzweiler, wat een put; Immens, lagen bruinkool liggen tussen 40 en 210 meter diepte; Schopje; En die zitten hierop, het rad; Bagger 288, 100m hoog en weegt 13000 ton en verzet per dag 240000M³; Afval wordt terug gestort; Zijingang klooster; Tafel en stoelen terug op zijn plaats, op het tapijtje.
|
