Beste Lezers,
Verbouwingswerken ten huize maken dat ik savonds te moe ben om nog iets uit te spoken.
Het is, tot heden, letterlijk te nemen dat pensioen mannen gene tijd hebben.
Het verzetten van ettelijke tonnen aarde en klei kruipt niet in de kleren. Het steenpuin opruimen, naar buiten dragen in emmers, in een aanhangwagen kippen om ditzelfde puin enige tijd later alweer over te scheppen in een container, het is zwaar werk.
Vanaf nu, na het puin ruimen, is het iets rustiger met passen, meten en timmeren van bekisting.
De rug houdt het nog steeds maar ik word hem wel flink gewaar. Voor de rest is na een goede nachtrust de meeste pijn en stijvigheid alweer verdwenen. Gelukkig heb ik veel hulp en steun. En zoals met de meeste fysieke bezigheden, training en doorzetting helpen je vooruit.
Vandaag echter neem ik een rustdag, de boog (rug) moet niet altijd gespannen staan. Misschien toch nog een beetje scharrelen om het niet af te leren. Een mooi alternatief zou een tochtje kunnen zijn, kwestie van het stappen niet af te leren.
De voorbereiding naar Polen is voorlopig opgeschort wegens de drukke werkzaamheden. Vanaf half maart hoop ik hier thuis de boel een beetje op orde te hebben zodat mijn aandacht ten volle naar mijn voettocht kan gaan.
In ieder geval weet ik volgende week meer over mijn intentie /goed doel, want dan heb ik weer een rustdag om naar Tongeren te trekken.
Grjts
Hugo
Fotos: Zand en Puin.








|