|
Beste Lezers,
Het maken van een fotoboek in verband met de pelgrimstocht naar Rome geeft me nog meer kopzorgen dan die naar Santiago.
Dat komt omdat ik sinds vorig jaar meer oog en goesting heb om fotos te maken.
Vroeger had ik soms wel een fototoestel bij maar vergat dat meestal te gebruiken. Bij thuiskomst bleken er dan enkel klassieke kiekjes te zijn gemaakt, genre Agnes met gelati of Hugo voor een berg. De gelati was wellicht wel lekker maar wazig op de foto, net als de berg in de achtergrond.
Dus de interesse was gewekt om eens vlugger naar het kodakske te grijpen en meer oog te hebben voor het algehele plaatje.
Dat is de reden dat de problemen bij het samenstellen van het fotoboek zijn geëscaleerd. Had ik voor mijn Santiago voetreis nog de keuze uit een goede 1400 fotos dan is dit aantal bijna verdubbeld, 3700.
Natuurlijk kan je sowieso al de helft schrappen, tistezeggen, niet geschikt voor in het boek. Blijven er nog steeds 1800 te sorteren. En tenzij ik een missaal wil maken, qua dikte, moet ik dus streng selecteren. Ik herinner me trouwens nog levendig uit mijn misdienaars periode dat die dingen heel zwaar zijn en moeilijk op je schoot blijven liggen.
Schrappen en selecteren is dus de boodschap. En daar ben ik al een tijdje mee zoet geweest. Maar uiteindelijk dien je toch een beslissing te nemen. En dan stelt zich de vraag, hoe belangrijk vind je zelf een bepaalde foto. Is het de vriendschap die ervan af straalt of zijn het de mooie zichten die de doorslag gaan geven.
De mooie zichten kan je dagelijks maken, bijna achter elke hoek. Typische en verassende fotos zijn moeilijker te schieten, omdat het momentum al voorbij is tegen dat je het toestel uit je zak hebt of omdat je iets niet (of te laat) opmerkt.
Daarom ook dat men geneigd is om meer fotokes te nemen, het is tenslotte digitaal. Met als resultaat het grote aantal.
Ik kom er wel uit, maar telkens als ik een aantal fotos bekijk van een bepaalde dag, zo staan ze gesorteerd, komt het hele verhaal weer voorbij en wil ik soms drie à vier kiekjes kiezen.
Grjts
Hugo
Fotos: Enkele die er zeker bij horen, de vriendschap.
|
