|
Beste Lezers,
Het nieuwe biljart seizoen is gisteren van start gegaan. Mijn eerste match was al niet denderend, pas na 9 beurten er eindelijk eens op. Gelukkig stokte het bij mijn tegenstander, Staf, zodat ik op het eind toch nog een gemiddelde van 1 haalde. Enfin, daarna heb ik toch nog enkele mooie driebandjes kunnen maken.
Jullie weten wellicht al dat ik een regelmatige opera bezoeker ben. De vereniging Opera Ballet Vlaanderen geeft 4x per jaar het blad Insight uit. Hierin wordt vooruitgeblikt op voorstellingen van zowel opera als ballet. In de eerste uitgave van het seizoen 2016-2017 bespreekt men o.a. het ballet Scheherazade.
In tkort:
Scheherazade vertelde gedurende 1001 nachten verhalen om de moordlust van de Sultan te bezweren en haar hachje te redden. Ze bleef in leven bij gratie van wat ze kon opdiepen en vertellen. Het was geen overlevingsinstinct, maar een nobele daad van een activiste. Scheherazade, die de dochter van de grootvizier was, kon niet langer aanzien hoe de Sultan, als wraak voor het bedrog van zijn vrouw, nacht na nacht een nieuwe bruid offerde. Ze smeekte haar vader om haar aan de dolgedraaide tiran uit te huwelijken en trok met woorden ten strijde. Ze vertelde zich naar een happy end. Nu ja, ze werd gelukkig met de Sultan en hij met haar.
Vandaag, in tijden dat vrouwen en hun vrijheid zwaar onder vuur liggen, is er een nieuwe generatie Scheherazades opgestaan. Jonge, intelligente vrouwen die zich verzetten tegen het oprukkend fundamentalisme en veelal via sociale media hun boodschap de wereld insturen. Ze willen onze aandacht en hulp. Zolang ze posten, zijn ze niet uitgewist.
Het blad vervolgt verder onder de hoofdding: Ontsluierd.
Een slordige halve eeuw van vervrouwelijking is niets in het licht van de wereld-geschiedenis, hooguit een intermezzo. Een anekdote in de marge van de grote lijnen. Het beeld van de vrijgevochten vrouw die zonder schroom is over haar seksuele noden, dreigt straks als een posttraumatische dwaling na WOII in de voetnoten te belanden. Een beetje zoals de 12e eeuw, waarin de mystiek welig tierde, die voor vrouwen een korte time-out bood uit de onderdrukking en het bijhorende demoniseren van het vrouwelijke.
Even, waarna de grote middel-eeuwse excessen qua perverse vrouwenhaat nog moesten komen.
Een beetje zoals Iran en Irak waar vrouwen nog maar één generatie geleden de universiteiten bevolkten en een actief leven leidden vooraleer ze werden uitgegomd. Niets is ooit voorgoed gewonnen, zo blijkt. Ook al staat het gelijkheidsbeginsel ingeschreven in de Universele Rechten van de Mens die als onvervreemdbaar gelden, het is geen evidentie. Noch vrijheid van meningsuiting, van denken en handelen
of vrijheid tout court. Toch steken er in die golf van versluiering vrouwen moedig de kop op en doen hun verhaal om onze ogen te openen. Sommigen bepleiten hun zaak, anderen confronteren ons met het gigantisch onrecht dat hen tekende.
Stuk voor stuk indringende getuigenissen.
Aesha Mohammedzai, het meisje met de afgesneden neus.
Malala Yousafzai, kinderrechtenactiviste en Nobelprijswinnaar.
Ensaf Haider, houdt het verhaal van haar man levend.
Zineb El Rhazoui, Charlie Hebdo-journaliste in gevaar.
Ik vermeld ook de aangrijpende verhalen van Miriam Ali en Zana Muhsen (over de almacht van mannen in Jemen en de onwil van mannen in Engeland):
Uit naam van mijn dochters en Vechten voor Nadia.
De verhalen of getuigenissen zijn om koude rillingen van te krijgen. De wereld is onrechtvaardig maar wij hebben hier zeker niet te klagen.
Grtjs
Hugo
|
