|
Beste Lezers,
Joepie, het is weer gelukt. Met dank aan de goede hulp van mijn volgers.
Filip doet dit al vele jaren, precies weet hij het niet meer, maar het getal 30 zit in de buurt. Hij deed het al voor zijn schoonvader, Pierre, toen die zovele jaren geleden op pensioen ging en de Dodentocht wou doen. Die schoonvader heeft dat vele jaren volgehouden. En omdat de camionette dan toch op de baan was kon er gerust nog iemand zijn bagage bij. Eerst was er mijn leermeester Karel, dan kwam er nog een oud-collega van Pierre.
Toen ik erbij kwam was het voor Filip toch wel eventjes heel druk, zeker als die wandelaars dan redelijk uit elkaar begonnen te lopen.
Mijn eerste keer durfde ik niet rusten uit vrees om niet meer recht te kunnen van stijfheid. Het gevolg is dat ik op den duur bijna een uur voorsprong had op de rest. Om dan met de wagen naar het volgende punt te rijden kwam Filip krap in de tijd te zitten. En daardoor had hijzelf dan ook helemaal geen rust.
Nu was ik maar alleen en dat was voor de volgers, Agnes en Filip, heel wat makkelijker. Op bijgaande fotos krijg je hiervan een impressie.
Grtjs
Hugo
Fotos: Rust in Steenhuffel; Siesta in Puurs; Branst, nog steeds attent (zie nabijheid BW); Shirt en kousen nog te wisselen hé man!; Nog enkele meters; Nagenieten!.
|
