|
Beste Lezers,
Straks is het dan weer zover, morgenavond om negen uur begin ik er weer aan. En eigenlijk helpt wel een beetje als je van tijd tot tijd de knop eens kan omdraaien. Want zeg nu zelf, om zo maar 100 km te stappen binnen 24 uur, een beetje zot niet. Gelukkig ben ik dan ook niet alleen. En gelukkig weet ik dat velen me steunen.
Daarom dat ik ook altijd verklaar dat iedereen dat kan. Een klein beetje trainen tot men makkelijk 30 à 35 km kan zonder moeite. Vanaf 50 km krijgt iedereen het op de een of andere manier, minder of meer, moeilijk en is het zaak om dat knopje te switchen.
De truk zit hem erin om te doen alsof. Alsof je niet moe bent, alsof je benen en voeten niet onwillig worden, alsof je geen slaap hebt en vooral alsof je er bijna bent (ook al is het nog steeds 20 km als je in Puurs bent). Belangrijk is dat je goed kan blijven eten en drinken. Niet te veel zoetigheid, gewoon afwissend eten, ook fruit, en zeker niet te veel. Langs het parcours is voldoende te eten en te drinken. Wat ik doe is iets zout eten, frikandon is zo, tegen dat het licht wordt, een goede gewoonte geworden. Het geeft je als het ware een boost.
Dat heb ik geleerd van Karel, die zelf 42 keer de Dodentocht met succes heeft gestapt. Helaas kan hij door ziekte niet meer meedoen, maar geestelijk heb ik het gevoel dat we nog steeds samen stappen.
Nog een goede nachtrust, eventueel morgen namiddag nog een lange siesta en dan kan ik er tegenaan. En ik geloof in een goede afloop, omdat de weergoden ons goed gezind zijn en de training van vorige week heel goed is verlopen.
Maar zoals al meer verkondigd, wat voor weer het ook is, de eindmeet is mijn doel!
Grtjs
Hugo
Nota: In de linkerkolom zie je als extra link een verwijzing naar het parcours. Zo kan je me niet alleen kan volgen maar ook visueel zien waar ik ergens ronddool.
|
