|
Beste Lezers,
Gisteren avond nog een evenement van de plaatselijke cultuur meegepikt. Jaarlijks is er een wedstrijd tussen de vier wijken van de stad. (San Quirico) Het heeft iets te maken met de strijd tussen de Paus en Barbarossa, een tijdje geleden. Toen we gingen eten was deze strijd al beslecht. De winnaars, de groenen, kwamen juist op het centrale plein toe. Daar gaven hun 4 vendeliers, aangevuurd door de tamboer, een staaltje weg van hun kunnen. Verbazend!
De lange en zware tocht heeft zijn naam eer aan gedaan. 900 meters klimmen is niet niks. Het zijn de laatste acht kilometers van de tocht die het zwaar maken. Onmiddellijk na het vertrek ging het al bergop, traag maar gestaag. En je ziet die berg al van ver liggen, met op de top die vierkante toren. Hoe dichter je komt hoe hoger die lijkt te liggen.
Gelukkig voor ons kwam er vanaf de middag regelmatig een wolkje voor de zon. Geven de bomen geen schaduw, wolken doen dit zeer adequaat. De wind zorgt voor de rest. De bergen vlak maken duurt dan weer iets langer, daar konden we niet op wachten.
Wel zei ik onze mede pelgrims, die we tegenkwamen aan het riviertje, dat het voor vier uur zou regenen.
De wolken pakten samen en kregen een donkere kleur. En stipt om vier uur, toen iedereen die we verwachten, barste de korte maar hevige regenbui los onder luid gedonder.
De ospitale is van een nog niet gezien niveau, oud maar zeer proper gebouw en goed gelegen. De ostelleros, Veronica en met Hillari, zij meertalig zodat communiceren geen probleem is.
Er wordt voor ons gekookt en voor morgen is er een ontbijt voorzien. Prima dus, nu eerst blog op het net krijgen en enkele inkopen doen, o.a. mijn dagelijkse liter melk.
Ciao
Hugo Pellegrino
Fotos : De vier wijken hebben elk een altaar; Ware acrobaten met die vlaggen; Mooi toch!; Vignone Alto ben je zo door, wel mooi gelegen; Zonder woorden; Water van 50°C; Iets frisser water!; 8 km klimmen om die toren te bereiken; Was staat nog buiten te drogen, voor de buien.
|
