|
Beste Lezers,
In het vizier mag je wel letterlijk nemen, ik ben namelijk Piacenza al gepasseerd. Gisteren ochtend vroeg vertrokken, 06u30, en al drie uur later in Santa Cristina. Toen de VF naar het noorden bleek te gaan haalde ik mijn kaart(je) boven. Normaliter dien ik naar het zuiden of zuidoosten te gaan, dus heb ik mijn route een beetje aangepast oftewel 180° gedraaid. Of ik nu wel of niet door die rijstvelden passeer, die blijven er nog wel een tijdje liggen.
Na mijn start heb ik in een Torre de Negri in een klein kroegje een koffie genomen. Toen ik een panini bestelde zei de man achter de toog dat het niet kon, de broodjes van gisteren zijn te hard. Ik maakte helemaal geen bezwaar, dat ook oud brood best wel lekker is maar het hielp niet. Hij zou me helpen, wacht een minuutje zei hij. Even later was hij er terug met twee verse broodjes. Vijf minuten later kon ik vertrekken met eten tot de noen. De krant lag open op een tafeltje en ik wees op een transfersom van ene Pogba, 120 miljoen. Fou , zie hij en deed het bekende teken met zijn vinger aan zijn voorhoofd. Ik kon dit slechts beamen.
Verder langs de kanaaltjes kwam ik een vroege visser tegen, alhoewel vissers dit over het algemeen altijd zijn. Deze zat echter in een speciaal bootje. Toen ik vroeg (teken deed!) of er grote vissen inzaten knikte hij bevestigend. Ik toonde een afmeting, zoals ik ze had vernomen van Giuseppe, van ongeveer 40cm. De visser lachte en toonde de breedte van zijn boot. Meer nog, hij liet de staart en de kop overboord hangen. (zie foto!) Visserslatijn of werkelijkheid?
De Po oversteken gebeurde tussen Mezzano en Bosco Tosca, niet ver van een elektriciteit centrale. Hier kon ik passeren en de hele overstromingsdelta doorstappen, dacht ik. Wellicht weer iets te vroeg een wegel ingeslagen want na een kilometerke versmalde die tot een wegel.
Geen probleem, een tingeltje of braam merkteken op mijn benen kan er wel bij. Het ging wel van kwaad naar erger, de dijk die ik eindelijk bereikte bleek al na honderd meter volledig begroeid te zijn, geen doorkomen aan. Vermits terug gaan geen optie is, dus door de struiken tot op een akker, verder door de maïs, door de bonen, door de .. eindelijk een canada bos. Eindelijk zag ik iets dat op een gebouw leek maar een ruïne bleek te zijn. Daar zou er normaliter ook een weg heen zijn. Klopte als een bus, enkel bleek een diepe gracht onoverkomelijk te zijn. Of niet, want een boer moet toch naar zijn veld.
Weeral juist want na twee bochten stootte ik op een brug. Om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk ben ik toch op de weg terecht gekomen, alleen weet ik niet of mijn doorsteek wel iets heeft opgebracht, tenzij jeukende benen.
Tegen zes uur dertig kwam ik dan in Piacenza aan. Na wat rondgekeken te hebben op zoek naar een spoor van de VF. In een stad zijn de merktekens meestal ver te zoeken. Tweemaal heb ik naar de straat gevraagd van de paroisse San Lazzaro. Tweemaal hielpen mooie jonge dames me met hun gsmmeke, tweemaal ging het de verkeerde kant op. De toeristische dienst was allang gesloten en dus draaide ik in een rondje.
Tot een man, met muziek partituur in zijn hand, me eindelijk toch in de juiste richting kon zetten, hij kende de wijk San Lazzaro. Bleek dat het toch nog een eindje stappen zou worden. Hoeveel ronde punten ik heb gedaan weet ik niet meer. Wel zei elkeen die ik naar de wijk vroeg, na twee ronde punten is het
Een politie agent zei hetzelfde, maar nu klopte het wel.
Mijn krachten waren ver verbruikt en aan een drankautomaat nam ik een cola. Een man benaderde me en bood me enkele croissants aan. Hij werkte in een bar (elke dag genoeg eten) en het zou hem plezier doen als hij een pelgrim kon helpen. Dus ook voor mij eten genoeg voor de avond en morgen.
Juist op tijd kwam ik aan in de paroisse, waar ik op het binnenplein een behulpzame dame ontmoette. Die begeleide me naar de directeur. Vijf minuten later had ik betaald, was mijn credential getekend en kreeg ik een sleutel. Op een plannetje was te zien waar de ostelle zich bevond, drie (3) ronde punten, ongeveer 1,5km verder kon ik overnachten.
Om halfnegen kon ik me zetten en even bijkomen. Een douche en een warme thee verder lag ik al te slapen.
Zodat ik vanmorgen mijn verslagje maak. Vandaag richting Fiorenzuola of iets verder?
Ciao
Hugo Pellegrini
Fotos :Mistige morgen, toch nog warme dag, tot 30°C; Wie in tFoort heeft gewoond weet wat dit betekend; Plantage met Canada bomen; Kleine electrische centrale, kan vrij eenvoudig; Fier visser, let op de breedte = aan de lengte van sommige vissen, lier in het midden is voor de nog grotere!; De PO over; Alles is hoog genoeg geplaatst; Canada bos met zachte ondergrond; Eindelijk rust na 4..km.
|
