|
Beste Lezers,
Met de trein dus terug van Milaan naar Pavia getrokken om mijn Via Francigena verder te zetten. Nog een goede 650 km af te haspelen, als de temperaturen kunnen blijven als vandaag, prima. Voor de inwoners van Lombardije echter is het niet veel soeps, 18 graden smorgens is een beetje frisjes.
Afscheid genomen van een stel lieve mensen, geen luxe of praatjes, maar leven onder de mensen. Giuseppe heeft me met de wagen nog tot aan Centraal Station gebracht.
Jammer genoeg was de volgende trein naar Pavia pas om 11u25, meer dan een uurtje wachten. Vermits ik eigenlijk toch niks dringends heb te doen valt dat allemaal best mee. In dergelijke stations is altijd beweging of altijd wel iets te zien. Alleen viel het me op dat er weinig of geen zitbanken zijn.
Stipt (jaja) op het vermelde uur zette de trein zich in beweging richting Allessandra en vijf voor twaalf (daar kan ik dus niks aan doen!) was ik buiten het station van Pavia.
Vermits ik toch door het centrum moest gaan heb ik er van geprofiteerd om nog een aantal fotos te schieten. En die kathedraal (duomo voor Italiaanse bisschoppen) die hangt eigenlijk met haken en ogen aan elkaar. Daarom dat er enkele betonnen verstevigingen zijn aangebracht. Lelijk en afzichtelijk hoe ze dat hebben gedaan. Maar van binnen blijft het wel enig om te zien. (lelijk van buiten en mooi van binnen Clouseau zingt er ook over hé)
De klokkentoren ofte campanile is verdwenen. Het viel me maandag ook al op, ik dacht de het hoopje stenen en stukken muur naast de kerk overblijfselen waren van de Romeinen. Ik zag geen bordje maar het geheel was wel aan het zicht ontnomen.
Nu weet ik waarom, de toren is in 1989 volledig ingestort. En de hoofdklok, een uit 1609, staat zonder ophangoog en beschadigingen op het binnenpleintje van de culturele dienst.
Voor mijn bevoorrading ging ik te rade in een klein winkeltje twee zijstraten verder dan de dure toeristen straat. De man tikte alles op en kwam op 10,47 uit. Omdat ik geen hele tros bananen wilde maar enkel twee en liefst niet te rijp, deed hij teken of ik het zelfde wilde nemen. Toen ik naar mijn rugzak wees begreep hij het. Bij het afrekenen op het officiële ticket stond 10 vermeld. Tof toch weeral. Nog een flinke handdruk.
Voor brood moest ik
allemaal titaliaans
..destra zijn. Aha, overkant van de straat en rechts. Simpel toch!
Even ervoor was er nog een kroegje waar je meestal ook wel een panini kan krijgen, nee geen voetbalsticker wel een broodje met vanalles tussen. De dame begreep mijn italiaans ook al en vijf tellen later zat ik met mijn broodje, koffietje en glas water op een kruk. Toen dan de afrekening diende gemaakt zei de patron, een jonge god met een stem als een klok (alweer) dat het water gratis was. En waar kwam ik vandaan? Oh, in hoeveel dagen? Oh, en hoeveel dagen denk je nog nodig te hebben? Hoeveel? Euh, ongeveer 22 à 25 dagen! 4,50 voor alles. Wil je nog een fles fris water, de ijskast was al terug dicht en de fles op den toog. Toen ik zie dat ik al voorzien was zei hij dat hij ook niet gekoeld kon geven. Alleszins mille grazies! En alweer een flinke handdruk, ook met een klant die meeluisterde.
Tegen halftwee was ik eindelijk op weg. De broekspijpen nog uitspelen, insmeren met 50 en vooruit voor maar een dikke 20km. Belgioioso is mijn overnachtingsplaats, spijtig weeral geen WF, dus nog een (?) dagje wachten. Piacenza komt in het vizier.
Ciao
Hugo Pellegrini
Fotos : Maquette van Station Milaan geeft idee van de grootsheid, rechts onder de bogen zijn de treinsporen. De totale oppervlakte van sporen en andere spoorweg installaties en gebouwen in Milaan is trouwens ook immens; Zelfs het betonijzer steekt er nog uit aan de hoofdkerk van Pavia;
Resten van de toren; La Campana della predica het zwijgen opgelegd; Uitzondering 1, voormalige loods?; 1926, 1951, 1994 en 2000 zijn de jaren met een flinke wateroverlast. In StMargherita kunnen ze er van meespreken; Men is alleszins al begonnen aan een dijk en een helft van de afsluit muur; Nog steeds rijstland.
|
