Beste Lezers,
De Duomo is niet voor te stellen zonder dat je er bent geweest. Van het station zei ik al dat het indruk maakt, wel, de Duomo overtreft dit met gemak. Ik heb al veel kathedralen en kerken gezien, maar iets van deze pracht en praal, zowel binnen als buiten is adembenemend. En het houd niet op, zelfs op het dak, tot op de hoogste top zijn de ornamenten en versieringen niet te overzien.
Voor het ticket moet je tweemaal aanschuiven, eerst om er een aan te schaffen, een tweede wachtrij is er om binnen te geraken. Het viel allemaal wel mee, een groot deel van de rij bestaat uit een groep Oosterlingen. Natuurlijk ben ik met de trap naar de terraces toe gegaan. Wat ik wel moeilijker kan begrijpen is dat je voor de Duomo maar 2 moet betalen en om toegang tot het dak te krijgen nog extra 9, tenminste als je niet de lift neemt, dan is het 11 extra! En dan is de crypte nog niet eens open.
Op de middag ben ik dan doorheen de Sint-Hubertus galerij van Milaan gelopen. Natuurlijk is het niet St-Hubertus maar Galleria Vittorio Emanuele, waar je soms wel eens verschiet wat een das met hemd kan kosten.
Vermits de Scala even verder ligt ben ik ook daar eens langs geweest. Bijna had ik een T-Shirt gekocht, jammer dat er enkel nog medium en small te verkrijgen was. Dus werd het zoals gewoonlijk een potlood. Ook van de Duomo, het Castello Sforzesco en ook van het Pietà Rondanini museum heb ik me er een aangeschaft. Kost allemaal niet zo veel, het zijn geen uitspattingen én vooral het weegt niet veel!
Ook heb ik op aanraden van Giuseppe de Piazza Mercante en de Sant Ambrogio kerk bezocht. Beiden zijn zeker de moeite van een bezoekje waard, ook al moet je een klein ommetje maken.
En natuurlijk heb ik als pelgrim een groot aantal kerken bezocht. Daarom heb ik me zelf beloofd om niet te veel fotos meer te nemen van dit soort gebouwen.
Ik heb me ook een aantal postkaarten aangeschaft en tijdens een rustig moment, in het Castello, geschreven. Postzegels kan je normaliter verkrijgen in elke Tabacco zaak. Pech echter dat de vijf zaken die ik heb bezocht er geen meer verkochten of uitverkocht waren. Om de hoek bij G&G, waar ik ook het tramticket heb gekocht, waren er te verkrijgen. De man achter de balie moest wel even puzzelen en rekenen want van 1 had hij er geen meer en om een samenstelling te maken klopte zijn aantal ook niet meer. Toen ik dan maar een aantal zegels van 1,5 bestelde slaakte hij een zucht van verlichting. En ik ook, eindelijk zegels!
Bij 'thuiskomst' werd ik verwelkomd met een frisse pint! En de tafel werd gedekt voor vijf personen.
Leonardo en vriendin Giulia kwamen Giuseppe en Gabriella bezoeken na hun Via Francigena. Gelukkig spraken beiden vlot Frans en of Engels.
En het was een aangename avond. En ik moet vaststellen dat de zoon sprekend op zijn vader lijkt, ook in het spreken en treiteren van de wederhelft.
Het eten was voortreffelijk, echt lekker Italiaans. Als toetje had Leonardo ijskreem meegebracht uit de streek waar hij woont en waar ze de beste maken. Toevallig is dit dezelfde streek waar Gabriella en Giulia afkomstig zijn. En het was lekker, vier smaken met o.a. pistache mmmm.
Omdat beide kinderen gaan werken zijn ze op tijd vertrokken. Toen had ik even tijd om een aantal fotos op een stick te zetten voor G&G waarna voor mij het licht uitging. Een hele dag slenteren is zeker zo vermoeiend, of erger, dan gewoon dertig kilometers stappen.
Ciao
Hugo Pellegrin
Fotos : De dranghekken staan voor de Duomo wegens een optreden op het plein; Waar eerst kijken!; En fijn afgewerkt!; Zelfs de zuilen en bogen; Grote preekstoelen, schilderijen of wand tapijten, orgel, .. het kan niet op!; Glasramen met een heel verhaal, zoals een strip; Opdracht gever met vooruitziende blik, toeristen in overvloed, sterk dak!; Hier kan je koopjes doen.







|