|
Beste Lezers,
Deze nacht menige donderslag gehoord, ben niet gaan kijken of het ook regende. Via de badkamer verluchting kon ik de wind horen gieren, de deur dan maar dicht gedaan. En vanmorgen was het hevige regen bij het opstaan. Later werden dat cats and dogs.
Dat opstaan was vrij laat, 08u30, ondanks dat ik al om 10u00 in dromenland was. De klimpartij van gisteren was niet in de kleren gekropen. De warme maaltijd, met een flinke paarden biefstuk, heeft zijn werk gedaan. Geen problemen met spieren of voeten deze morgen, de fysiek was terug ok.
Wel deed het weer niet mee. Gisteren mooi tot zeer mooi gedurende de tocht met op het eind enkele druppels, vandaag toch nog een 45 gewacht alvorens te starten.
Had ik geweten dat de baan bijna over het volledige traject tot de tunnel overdekt was, ik was wel vroeger gestart. Maar dan had ik weer Patrick niet ontmoet, een pelgrim uit Besançon.
Die was voor me gestart en heb ik zien passeren aan het hotel. Na de splitsing tussen tunnel en col haalde ik hem in aan de eerste abri. Ik zei hem om binnen te gaan en te schuilen. Je kan er zelfs overnachten, kachel en hout voorzien, zelfs kranten en een alumeur.
We stelden ons aan elkaar voor. Hij doet ook de Francigena en hoopt Rome te bereiken. Ook voor hem is de voorgestelde route van de VF te moeilijk om met een zware rugzak te lopen. Daarom had hij eergisteren al besloten om nog enkel de banen te nemen.
Ik bedenk me daarbij dat het vandaag zondag is, er geen trucks rijden en het daarom mogelijk is veilig over de weg te gaan. Daarom ook dat ik absoluut vandaag dat laatste stuk wou doen. En morgen neem ik langs de Italiaanse kant zeker niet de baan, zal wellicht de eerste elf kilometer toch niet nodig zijn. Op dat moment ben ik al genoeg afgedaald om eventueel de zijbaantjes te gebruiken.
De ontvangst hier in klooster is zeer goed. Eens je de juiste ingang hebt gevonden moet je afdalen in de kelder om je natte kleding en schoenen achter te laten. Crocks staan er in rijen, voor iedereen wel een schoentje dat past. Eens je via pijltjes de acceuil hebt gevonden treed je het cafetaria binnen.
Een vriendelijke dame wenst je goedendag, geeft je een warme kom thee en vraagt wat je wil. Een slaapkamer of een dortoir. Voor beide zijn de voorzieningen uitstekend, voor de slaapzaal moet je de gang op voor sanitair. Maar alles is in pico bello toestand, echt modern.
Bij het verkennen van de douche keek in langs de Italiaanse kant door het raam en zag niks. Terwijl ik een half uurtje eerder nog de Zwitserse en Italiaanse douane posten kon bemerken.
We zien morgen wel, ik ben alleszins tevreden dat ik toch de berg ben opgeklommen, het is de moeite zeker waard. Temeer daar ik nu een lange namiddag heb en vanavond zeker op tijd in de slaapzak zal liggen.
En ik ben in de voetsporen van beroemde personen geweest : Julius Caesar en Bonaparte!
Na de zware inspanning om de 800 meter hoogte verschil te overbruggen, is dit eigenlijk een rustdag. De laatste 4 km heb ik afgelegd in meer dan anderhalf uur.
Ook nog een Amerikaan ontmoet in het Hospice, hij komt van Nevada. De bergen rijzen daar op vanuit de zee en zijn wel iets hoger dan hier, maar ronder boven, niet met pieken. Hij doet de VF in delen, neemt regelmatig de trein of bus om vervelende stukken over de slaan, zoals de PO vlakte!
Wel is hij goed in het werken met kaarten. Hij prefereert kaarten boven GPS en maakt regelmatig gebruik van het kompas. Tja, tegen wie had hij het vandaag!
Als het morgen helder is zal ik zeker de Mont Blanc kunnen zien, de hoogste berg van de Alpen.
Nog op het programma voor vandaag: wifi zoeken, naar de Vespers om half zes, een uur later souper en dan nog een beetje praten en de weg voor morgen voorbereiden.
Grtjs,
Hugo Pellegrino
Fotos: Overdekte gang; Het pad aan de overkant ziet er groen uit, voor vandaag houd ik het zeker aan deze zijde; Rechts nog 7 km; Eerste schuilhokje, met kachel en hout; Het water hoor je wel; Selfie; Het dal; Patrick bijna aan het eind; Oef, het zit erop!.
|
