Tempus Fugit

Vandaag nog eens een flink stapje gezet. En dat kon wel, na een zeer goede nachtrust en goed ontbijt bij de familie Sainton. Mijnheer had voor mij nog een copietje gemaakt van de te volgen weg, volledig door de bossen. Bij het vertrek vroeg ik of ik mocht bijdragen in de kosten. Dit werd absoluut geweigerd. Ze vonden het normaal hun katholieke plicht om pelgrims bij te staan. Met dank en nederig aanvaard.

In het eerste dorp kwam ik Jaco al tegen, Nederlander die ik de vorige dag al even had ontmoet. Jaco is afkomstig van Delft en heeft twee zoons die beide chirurg zijn en in België werken, een in Vilvoorde, de andere in Tienen. De beiden hadden ook gestudeerd in Leuven omdat het niet lukte in Nederland. Daar is een maximum vast gesteld aan personen om in een bepaalde richting te studeren, bij lot trekking dan nog wel. Zodoende waren die gasten naar Leuven uitgeweken. Die in Vilvoorde is in het nieuws geweest enkele weken terug. Hij had een slachtoffer van de bom explosie op Zaventem geopereerd (een been afgezet). Toen de koning en de koningin op bezoek kwamen moest hij mee op de foto. Ook is de zoon uit Tienen in Temse op stage geweest, iets met orthopedie. Voorts is Jaco sinds vorig jaar weduwnaar, zijn vrouw is overleden aan kanker. Hij vond het tof dat ik voor Ator op stap ben, hij kan er goed over praten. Dit jaar is dan zijn moeder overleden in de gezegende leeftijd van 91 jaar. Hierna ging het over vergeten en op kamers, rusthuis gaan wonen. Voor de rest was het vandaag enorm zwoegen geblazen, daar was er over een heel lange afstand geen sprake van een pad. Toen ik zei tegen Jaco dat dit afzien is, keek hij even raar. Moest ik dus uitleggen dat afzien ook kan betekenen : lijden.

Wat ik ook aan Jaco moest vertalen was het volgende. Tijdens een ontmoeting met een tweetal mannen die, in Cerfontaine, stonden te praten vroeg ik eenvoudig weg of er een café in het dorp was. Uiteraard wist ik al het antwoord, maar de oudste van de twee antwoordde toch. Zo slaan we aan de praat over Rome etc en vraagt hij of we soms een café willen. Yep, wij mee om enkele huizen verder binnen te treden in de keuken van een vrijgezel. Alles overhoop, het middag eten nog op tafel en in het midden nog een kan met ongeveer twee tassen koffie. Hij opent een kast, neemt er twee redelijk propere tassen uit (hij inspecteerde eerst) en goot ze vol. Via de microgolf was onze koffie redelijk warm. De babbel, waar het eigenlijk om ging, was des te interessanter. Weer was hij de derde generatie op dezelfde hoeve. Wel had hij de koeien teelt vaarwel gezegd en zich uitsluitend toegelegd op gewassen. Hier en daar hielp hij zijn zoon nog. Zelf was hij over enkele jaren terug in de kliniek beland met een hersen bloeding, een drainage gehad en volledig verlamt aan de linkerkant. Maar hij zag er goed uit en kon nog aardig overweg om het huishouding te doen. Zijn naam is Etienne, 'comme St-Etienne' zei hij. Vervolgens zei hij droogweg dat zijn voornaam Eric is, dus deux fois EU. EU-EU, uitspraak van de E en français. Euh-Euh! Klinkt een beetje als de grap Tiens Tiens, tiens tiens wat zou dat willen zeggen?

Vanavond gelegen in een Gîte van de AIVF, voorzien van douche, bed enz én een ijskast met frisse melk en gratis! Bij aankomst in het dorp, Châteauvillain ben ik eerst nog langs de Super marche geweest. Toen een Italiaans koppel, dat ook een deel van de tocht doet, langs mijn kar kwam zei de man me om geen melk te kopen. Voila, de camino way. Nog een fijne babbal gehad met Jozef en Gabriella, over taal en intonatie én over de tocht.Gabriella had de VF al vanaf Milaan tot Rome gedaan. Zij heeft op mijn adressenlijst de volgens haar goede en goedkope (of donativos) slaapplaatsen aangeduid. Jaco had een fles wijn gekocht, enkel ik heb er een glas van gedronken. Tegen tienen was het al duidelijk hoorbaar dat de fles leeg moest. Er was trouwens nog een Nederlander ten tonele verschenen: Jan Kolb, afkomstig uit de Noord-Oost polder, is vertrokken op 15 april en ook al zo ver geraakt, iets meer dan 600km. Blijkbaar ook al een oude rot in het pelgrim gebeuren, Santiago vanuit NL, Madrid en zilverroute.