|
Beste Lezers,
Zoals afgesproken met Viviane was ik om 07u30 present voor het ontbijt. Onze vriend Johan zat al aan tafel. Hij had niet boven willen slapen. De trap leek hem te gevaarlijk en hij had zich enkele dagen voordien bezeerd aan de rug toen hij was uitgegleden. Niettegenstaande hij dan op de zetel in het salon de nacht had doorgebracht leek hij merkbaar beter dan de avond voordien. Althans, zo leek het toch. De verhalen bleven maar komen, je kon er bijna geen woord meer tussen krijgen. Plots begon hij te beven. Geen probleem zei hij, het komt van het drinken van de koffie? Tja als je niet tegen koffie kan, waarom drink je er dan van? Ontbijten deed hij ook niet.
Afijn, al schuddend was hij naar buiten gegaan om even nadien een pilletje te komen innemen. Zijn maagkrampen en het schudden zouden straks wel overgaan. Ook had hij zijn maag ontlast.
Viviane keek me aan met een blik van wat hebben we nu en deed het drinkgebaar, le petite bouteille!
Mijn ontbijt was voorbij en ik gaf Viviane voldoende euros zodat mijn verblijf en een beetje van dat van onze visser was gecompenseerd. Hartelijk namen we afscheid, zowel zij als ik hadden van de avond genoten.
Gezwind op weg door de wijnvelden. Daar wemelde het van de telers die de ranken kwamen kortwieken. Een vriendelijk man gaf me een beknopte cursus van waar en wat er diende verwijderd te worden. Hij was eerlijk en zei dat hij de kleine velden onderhield, zijn zoon en personeel de steilere en moeilijk te bereiken delen. En het karretje hielp hem zijn rug te sparen.
Zo tegen tienen kwam ik al aan in Condé-sur-Marne, waar ik met Jan en Michel had afgesproken. Ik was nog maar pas geïnstaleerd voor het drinken van een koffie of die gasten waren er al.
Na de begroeting besloten om iets verderop te pic-nikken. Die mannen hadden echt alles bij, zelfs verse zelf gelegde eieren. Natuurlijk moest ik daar eens van proeven, en ja, viel best mee. Ik kreeg nog het adres van de camping mee, ook dat was al voorzien, en mocht dan rond de middag aan nog een dikke twintig kilometerkes beginnen.
Juist toen ik aan de samenloop van het Canal de lAisne à la Marne met het Canal latéral à la Marne kom draait een schip voor me het kanaal op. Terwijl ik mijn tempo aan neem merk ik dat het schip niet verder uitloopt, integendeel, heel zachtjes aan loop ik in. Hierover meer in een volgende bijdrage.
In Châlon-en-Champagne neem ik afscheid van de boot en begeef me naar het info kantoor. De camping lijkt toch nog wel een eindje weg te liggen. Maar erg vond ik dit niet daar ik wist dat mijn bedje gespreid was.
De douche, moet ik niet vertellen deed deugd. De zelf bereide spaghettisaus smaakte voortreffelijk.
Ze mocht wel ietske pikanter zijn geweest, maar mevr Desmet, de oorzaak ligt volledig bij mij. Toen ik vroeg of het pepertje je lippen kapot brandde als je er aan likte kreeg ik bevestigend antwoord. Dus raadde ik het ten stelligste af om de specerij in stukjes te snijden.
Niettemin werd de maaltijd afgesloten met een lekkere koffie. En als brave jongens kropen we op tijd onder de wol, ik alleen op een dubbel persoons lucht matras. Het heeft wel nog even geduurd alvorens we de slaap konden vatten. Het gegiechel ,met uiteindelijk tranen met tuiten, deed wel deugd.
En de regen wiegde ons daarna in slaap.
Grtjs,
Hugo Pellegrino
Fotos: Madame Viviane; Stevige dijen nodig om met dit karretje naar beneden te stappen; Pic-nic met Jan en Michel; De boot draait voor me weg maar ik blijf lang in de buurt; Gigantische gevel!; Mijn verblijf, wel de linkerzijde; Verfrissend; Welke kok houdt wie in het oog; Spaghetti afgieten.
|
