Beste Lezers,
Ik heb een kaartje ontvangen dat me met vreugde vervult.  Het is afkomstig van mevr Leroy, een mooie dame uit Bordeaux. Ik heb haar ontmoet vorig jaar tijdens mijn tocht naar Santiago.
Precies op 1 juni kwam ik in de late namiddag aan te Lacanau, twee dagen na de ontmoeting met Tom en Christel. Het is ook de dag ervoor dat ik Peter und Gisela heb ontmoet, die man van "ihr ist communication nicht Wifi sonder apero" als lijfspreuk had. (heb ik met Agnes een bezoek gebracht in oktober).
Dus in Lacanau was het dat ik in de Inter-Marché deze dame ontmoette. Ze stond achter me te wachten aan de kasse. Voor ons waren twee bejaarde koppels aan het discussiëren over wel of niet aankoop van enkele producten, wat de juiste prijs was, of er korting was, wie zou wat betalen... enfin, het bleef maar duren. De cassière kreeg het ook stilaan op de heupen, ze zag de aanzwellende rij zuchtende mensen die straks misschien hun ongeduld op haar zouden uitwerken. Ik keek eens om en zag dat het dametje achter me een kleinigheid in haar handen had. Ik vroeg haar of ze voor wou gaan, ik had toch tijd zat. Maar ze vond het niet nodig en tegen dat mijn inkopen waren betaald en weg gestoken in mijn rugzak kwam ik haar tegen op de parking. Ze glimlachte en begroette me. Ik dacht dat ze lokaal was en vroeg daarom of er een camping in de buurt was. Ze zei dat ze eigenlijk van Bordeaux was maar dat ze wel een camping wist een viertal kilometers van de kust weg. Ze stelde voor dat ik nog even zou wachten op de parking en dat ze me daarna een lift zou geven omdat ze toch voorbij die camping moest rijden.
In de auto zei ze me dat ze eerst eens wou taxeren wie ze mee zou nemen, dat ze niet zo maar iedereen een lift gaf. En ze heeft me afgezet aan de mooiste camping die ik heb bezocht tijdens mijn tocht. "Au Teddy" in Longarisse is een prachtige en mooi verzorgde camping met een uiterst joviale uitbater. Ofschoon het nog juist voor het seizoen was mocht ik toch overnachten aan een "prix Jacob" met bovenop gratis een kaartje voor 3 uren wifi.
Mevrouw Leroy had me uitgenodigd om s'morgens eens langs te komen voor een kopje koffie, en dus na een inloop uurtje kwam ik bij haar buiten verblijf terecht.
De eerste aanblik van een oud kranig dametje met een verfshort en borstel in de hand was eigenlijk vertederend. Ik wou zo voorstellen om enkele karweitjes voor haar te doen.
Bij de koffie sprak ze over haar leven, haar overleden man, haar kinderen en kleinkinderen. Dit was de reden dat het oorspronkelijke houten huisje in de "Landes" sterk was uitgebreid. Ze kwam hier enkel in het voor- en najaar. Tijdens het seizoen kwamen de (klein)kinderen hier op verlof en in de winter periode bracht ze haar tijd door in Bordeaux.
Na een dik half uurtje was het tijd om weer op te stappen. Bij het afscheid moest ze mijn rugzak nog eens wegen (Olala!) en volgde een uitnodiging om eens langs te komen. Vlug nog een telefoonnummer en mail adres genoteerd en met drie bezen afscheid genomen.
Omdat ik enkel haar adres had in Longarisse heb ik daar een kaartje naar gestuurd. En zoals steeds komt alles wel terecht. Ze heeft mijn wensen gevonden vorige week en me direkt een kaartje terug gestuurd met vermelding van haar thuis adres. En ik moet zeggen, ben al eens gaan kijken met Google Earth, ze woont midden Bordeaux, bijna in het centrum. Misschien komt er nog wel een bezoekje dit jaar, ben trouwens toch zinnens tot in Donostia te rijden. San Sebastian en Wroclaw zijn dit jaar culturele hoofdstad van Europa.
Voor diegenen die mijn blog ook al eens links of rechts bekijken, de afteldatum mag gerust ernstig worden genomen. De Via Francigena is iets om naar uit te zien, wellicht moeilijker door de vele hoogtemeters èn de Grand-Saint-Bernard. Ik hou jullie op de hoogte!
grtjs
Hugo
|
