|
Beste Lezers,
Op bijgaande foto's zie je dat ik niet alleen voor het pension had gekozen. Andrea, met een a en niet een o achteraan, zit vooraan en is zopas als laatste vertrokken. Wellicht zie ik hem terug in Lugo, als zijn copine is gearriveerd. Samen gaan ze dan tot Santiago en verder naar het einde van de wereld.
Ikzelf blijf achter om even uit te rusten maar bij het afscheid van Andrea kriebelde het toch even hoor. Als je een kleine week lang elkaar regelmatig tegenkomt, samen iets eet of drinkt en ook plezier maakt doet het pijn en wil je eigenlijk samen door gaan tot Santiago. Dat is de camino ook, kennismaken en afscheid nemen.
Op de groepsfoto van gisteravond zitten een Ierse, een Franse, een Fins koppel, een Italiaans koppel en een Spanjaard (een Belg en een Parijzenaar) samen te praten in een mengeling van talen en dat werkt. De Spanjaard is Mikel en heeft me zijn adres gegeven, als ik in de buurt ben mag ik altijd blijven slapen. Ik heb Mikel geholpen op zijn eerste dag bij het zoeken naar de albergo (hij was laat en een beetje radeloos) en gisteren nog met bactroban. Zo zie je maar wat je met een tubetje zalf allemaal kan bereiken!
Dus vandaag doe ik zo weinig mogelijk tenzij eten en slapen. Eten is er genoeg, de stappers hebben een deel te veel gekocht (denk ik) en gewoon achtergelaten. Gracias!
De mist kwam vanmorgen tegen zessen tot aan de voordeur, ik hoop dat de collega's de pijlen zien.
grtjs
Peregrinus Hugo
Misschien tot vanavond?
|
