|
Beste Lezers,
Gisteren 9 juni was het al 40 dagen geleden dat ik de deur achter me dicht heb getrokken. Als een toerist via Capbreton, Labenne en Ondres tot Tarnos gestapt alwaar ik al om 15u30 aankwam. Het was tevens mijn eerste refuge van de camino, eigenlijk een vakantie verblijf voor gezinnen, La Fôret des Landes. Er is voor pelerins een chalet voor vier personen voorzien en aangezien ik de enigste aanwezige ben dus helemaal voor mij alleen. Jammer genoeg (désolé) geen wifi wegens werken. Wel sta ik nu vermeld in de Livre d'Or als zevende bezoeker dit jaar.Dit betekend eigenlijk niet zo veel, wel belangrijker is dat ik nog steeds in een goede conditie verkeer en de vele kilometers goed kan verteren. Ben na het eten nog even tot het strand geweest en het minste dat je kan zeggen: indrukwekkend. Ook het gevoel van eenzaamheid en het gemis van het warme nest wordt door de wijdsheid sterk geaccentueerd. De grote oceaan en de kleine mens, het blijft "a mistery". Het is genieten en missen, het leven zoals het is.
Morgen hoop ik Spanje te bereiken en het tweede gedeelte van mijn camino aan te vatten. Ik hoop ook dat er is gereageerd op mijn doelstelling in verband met ATOR.
Alvast bedankt.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: spreken voor zichzelf
|
