31/03 De bizarre wending die het dossier van de Oosterweel dit weekend nam, heeft enkele opmerkelijke nieuwe elementen in het verhaal opgeleverd. Zo dreigt vzw Ademloos haar eigen referendum op te blazen. Tegelijk pleiten enkele burgemeesters in de Antwerpse rand voor inspraak in het Oosterweeldebat.

Wat Ademloos betreft: ik kan voorzitter Wim van Hees wel volgen. Van Hees stelt vast dat de volksraadpleging, waarvoor hij en zijn mensen maandenlang weer en wind hebben getrotseerd, geen voorwerp meer heeft nu de Vlaamse regering toch al heeft beslist dat ze geen vrachtvervoer meer in de Kennedytunnel wil. Met die randvoorwaarde valt de bodem uit de alternatieve tracés van stRatengeneraal en Arup/SUM, want die zijn voor hun financiering afhankelijk van tolheffing in die tunnel.

Van Hees redeneert: waarom zou je de mening van de bevolking nog vragen als alles toch al is beslist? In die omstandigheden dient de volksraadpleging alleen nog om de SPa te ondersteunen in haar eenzame strijd voor het 'vierde tracé'. En daar is Ademloos niet voor opgericht.

En dan de kwestie van de randgemeenten. Die willen inspraak, want hun inwoners maken ook gebruik van de Antwerpse Ring. Hier en daar droomt een burgemeester zelfs al hardop van een eigen lokale volksraadpleging over de Oosterweel.

Afgezien van de vraag hoe je kan voldoen aan de wettelijke normen, die bepalen dat zo'n referendum alleen maar mag antwoorden op een strikt lokale vraag, vind ik zo'n oprisping toch wel behoorlijk schaamteloos. De hele discussie over de Oosterweelverbinding had nu niet moeten worden gevoerd als veertig jaar geleden de Grote Ring rond Antwerpen was aangelegd. De stad had dan een ringweg gehad die veel beter was aangepast aan de behoeften van de 21ste eeuw, vergelijkbaar met die van heel wat andere Europese steden.

Maar die Grote Ring kwam er niet, omdat de burgemeesters uit de Antwerpse rand - veelal van christendemocratische of liberale signatuur - al die overlast niet wilden op hun grondgebied. Het was een klassiek geval van nimby-politiek, waarbij dat letterwoord staat voor not in my backyard. Dat uitgerekend diezelfde gemeenten nu invloed willen uitoefenen op een project waarvan zij alleen de lusten (een betere doorstroming) maar niet de lasten (milieu, gezondheid, stedenbouw) zullen dragen, dat vind ik echt... een brug te ver.

door LEX MOOLENAAR (bron GVA - Standpunt)