We zitten in de 5de maand van 2010 en op een rijtje gezet hebben we al met heel wat ellende en rampen te maken gehad. Bij België denk ik aan de slachtoffers en nabestaanden van de flatbrand in Luik en de verschrikkelijke treinramp, ook waren er hele trieste aanslagen op willekeurige burgers en veel ongevallen op de wegen. In Nederland kregen reizigers te maken met enkele zware busongelukken, een moord op een onschuldig schoolmeisje, veel fatale familietwisten en gisteren was er het vreselijke vliegtuigongeluk in Libië, warbij 71 Nederlanders, 2 Belgen en diverse personen van andere nationaliteiten om het leven kwamen. Vanmorgen hoorde ik dat er in Enschede bij een familiedrama 4 doden gevallen waren. De ellende blijft maar komen!
Nog vers in het geheugen ligt bij me de ramp met die Russische Toepulev, waarmee Poolse regeringsfunctionarissen en geestelijke leiders op weg waren naar een herdenkingsbijeenkomst in het Russische Katyn, in Rusland heeft ook een mijnramp veel slachtoffers geëist. Aardbevingen waren er in China, Haïti, Chili en Indonesië en ook woedden alom in Azië zware stormen en werden mensen overvallen door modderstromen en zware overstromingen. Momenteel hebben we ook te maken met enkele zware milieurampen door uitgestroomde olie in de wateren wat vissers brodeloos maakt, veel dierenleed teweeg brengt, en veel mooi natuurschoon doet veranderen in een vuinisbelt. Gerekend met de rampen van 2009 en militaire revoluties in Aziatische landen, heb ik globaal uitgerekend dat meer dan 800.000 onschuldige mensen hierbij het leven verloren hebben. Wereldwijd wordt er getreurd door de achterblijvers die hierbij veel en soms al hun dierbare familie kwijt geraakt zijn.
Heel veel nabestaanden zijn vaak zó aangeslagen dat het ondervonden leed in een trauma overgaat, iets dat hen voortdurend achtervolgt en waar ze nooit meer vanaf komen! Laten we niet alleen de slachtoffers gedenken, maar meevoelen en meehuilen met de achterblijvers en vanaf mijn blog doe ik dat met enkele gedachtenisfoto's en een eeuwigdurend vlammetje om dit meegevoel kenbaar te maken.
Laat alles in stilte gedijen, vooral in de eerste weken is er hulp volop aanwezig, maar hierna gaat dit langzaam verdwijnen en dan bent u het die als goede buur, plaatsgenoot, kennis of vriend een luisterend oor dient te wezen voor de getroffenen. Maak een wandelingetje door uw stad of dorp, want zulke slachtoffers hebben graag iemand om zich heen en laat hen hun hart uitstorten.
Ik wens iedereen een bezinnend weekend dat prettig aanvoelt en uw hart verwarmt en geest verrijkt door meer belangstelling te tonen voor uw medemens en kunt u iemand helpen, moet u dit beslist niet nalaten!
 9-jarige Ruben uit Tilburg die als enige de ramp overleefd heeft.

Tien jaar terug op 13 mei was er de vuurwerkramp in Enschede
 Oud bewaard bericht van de Watersnood in 1953
 Jonge vrouw die op militair ereveld haar dierbare eert!

|