Als je al meer dan driekwart eeuw door dit tranendal rondwandelt, ken je uiteraard veel mensen persoonlijk en andere van radio en tv, of je hebt ooit deze of gene op afstand horen spreken.
Toen ik gisteren op tv ex-premier Wim Kok,  die good old fellow van weleer, en nu een gesetteld man binnen de Bankwereld met zijn veranderlijk uiterlijk en hamsterwangen op tv zag en hem zo hoorde praten tegen de onderzoekscommissie, belast met de vraag hoe de economische crisis ontstaan is, zag ik steeds hoorntjes op zijn hoofd groeien en dacht dat de duivel de huiskamer binnengetreden was.
Mijn vrouw die me zag wegtrekken vergoelijkte de hele zaak door op te merken dat Kok een ongelukkige zoon had en hem daarom wel een paar miljoen euro's per jaar meer gegund waren dan de doorsnee andere geldwolven.

 Aangetrouwd van mijn grootmoederskant aan vaderszijde stroomt er bij mij licht adellijk bloed door de aderen en vroeger heb ik als nar veel tussen die overigens wel vriendelijke blauw-bloed-mensen rondgelopen en mijn oude Consul uit die tijd, stond na een jachtpartij  altijd klaar om de jachtgeweren in de kofferbak te leggen, en om zowel mannelijk alsook vrouwelijk geridderde deelnemers, die na de erwtensoep, het hoorngeschal, het hondengeblaf en de vele kogels die bij deze scherpschutters nogal eens door teveel slokkies vooraf een verkeerde richting kozen, naar huis te brengen. De vrouwen kreeg ik met gemak de wagen in maar eenmaal weggezakt in het pluche van mijn krakende 'Engelse makker' er moeilijk uit, omdat ze deze armoedzaaier boven de hel verkozen.

Vast pandoer was iedereen wel zó netjes om voor de bewezen dienst, zoals dat de adel betaamt, om mijn gironummer te noteren, maar nooit heb ik van een van die erwtensprekers een cent ontvangen.
Uitgerekend heb ik, met al dat gematst vooraf, dat met rente erbij de schuld van deze adellijke pasagiers opgelopen is tot boven het miljard.

Tot prins heb ik het nooit gebracht, zelfs niet tot prins carnaval, en zou ik ooit zover gekomen zijn was ik nú mogelijk hulpverlener bij aidspatiënten geworden of zwerver geweest en had net als andere van mijn vrienden van adel ergens in de goot gelegen, want wie voor een dubbeltje geboren is wint nooit een kwartje!

Nu ik er beroerd aantoe ben, is mijn plan om een van de Moskovitsches, no pay, no cure, in te schakelen om tegen de nog in leven zijnde schuldenaren te gaan procederen met de bedoeling om mijn mijn laatste levensjaren wat meer fleur te geven.

Als adellijk internetfanaat zit ik gemiddeld 20 uur per dag achter de computer en schrijf over veel onderwerpen.
Dit heeft me ook nooit iets opgeleverd. Wat lopen er toch veel bollebozen in deze maatschappij rond! Zo heb ik bvb een neef, Jean Baron, die voorheen mijningenieur was bij de Mauritsmijn in Geleen. nu werkt hij als calculator in de bouw, geen twee dagen, maar 7 dagen per week, verdient bruto 80.000 euro per jaar en mogelijk wordt hij binnenkort als Prins Maurits de Eerste met als titel, Bovenverdiener van  Brunsum, Prins Carnaval van Geleen, en verdient hij het, dat hij nog maar een weekje van de maand hoeft te gaan werken.
Zijn baas William Kookplaat heb ik geschreven dat die jongen 250 procent loonopslag moet gaan verdienen en of dit wel of niet een salaris is wat ver boven de JPB norm ligt, maakt mij niets uit, want die jongen komt dat toe; anders komt hij met zijn elektrische fiets niet meer bij deze uitbuitbaas 'Plaszerk' terug en moeten ze het daar bij Kookplaat maar uitzoeken!