|
In 1835 was de staatsschuld van Amerika nul dollar, nú is het een 9 met 12 nullen erachter: 9 triljoen dollar!
De vorige president van de USA, George Bush, heeft een schuld achtergelaten die groter is dan de totale opgebouwde schuld van alle presidenten die hem ooit voorgegaan zijn.
Het komt erop neer dat de 44ste president van Amerika, Barach Obama, een failliete winkel heeft overgenomen, waarbij hij met gesloten deuren elke dag 2 miljard dollar moet lenen om de schuldeisers tevreden te stellen, zodat ze zijn onbewaakt gesloten bedrijf nog niet gaan slopen. Toch komt dit er een keer van en zelfs Obama, een gedreven en sociaaldenkend man met een ontembare energie en opgegroeid in Hawaii-, het land van het strijdlied onze welbekende 'La Paloma'-, houdt dat niet tegen.
Nú worden er nog nog ver van zijn huis oorlogen gevoerd, maar binnenkort zal ook hij heel wat wachters voor de deur moeten zetten om het dreigend gevaar af te weren. Nederland, als trendvolger van Amerika, staat er verhoudingsgewijze hetzelfde voor.
Buiten het financiële gedeelte heeft de hele 'wereldwinkel' ook last van klimatologische omstandigheden die zo'n vorm aangenomen hebben dat we in een tijdperk aangeland zijn, waarbij we te maken krijgen met extremen waar we niet op ingesteld zijn.
Vanmorgen hoorde ik Balkenende zeggen dat we letterlijk en figuurlijk meer tot zelfwerkzaamheid moeten overgaan en ons stoepje sneeuwvrij moesten maken. Hoongelach bij de aanwezigen, maar van mij krijgt JPB niet met alles gelijk, maar deze keer toch wel!
Toen ik nog redelijk gezond was ruimde ik, waar ik ook woonde of vertoefde, op geregelde tijden het hele wijk op, want net als mijn vrouw Ria kunnen we in een omgeving van ongeregeld en rotzooi niet leven.
Net als in militaire dienst moet de kastcontrole weer ingevoerd worden om te kijken of alles in het gelid ligt en het wolletje goed is opgemaakt!
Wat zijn we toch een welgesteld land dat onze kleine middenstanders al in de rij staan bij de voedselbank!
Tegenwoordig zijn het de Supers die op winkelgebied de dienst uitmaken en de kleine middenstander, die altijd al heeft moeten sabbelen, verdrongen hebben. De meeste zijn ten gronde gegaan aan te zware persoonlijke lasten die ze voortdurend moesten ophoesten, terwijl hun grote broeders met allerlei constructies en gesteund door pientere advocaten, belastingadviseurs en gepensioneerde belastinginspecteurs boven water bleven.
De meeste lezers zullen denken dat ik uit mijn nek aan het lullen ben, máár wacht maar af! Vanmorgen zei ik tegen mijn vrouw, haal wat noodrantsoenen in huis, want je weet niet wat ons te wachten staat. Misschien loop het straks storm om een oude potkachel op te scharrelen, een aks om hout te hakken, een vijftal jerrycans om water in op te slaan, een paar carbidlampen en misschien is er ergens ook nog wel een roeiboot op de kop te tikken die, als het direct gaat dooien, als ark van Noach kan functioneren!
|
